شاهین مهاجریفواصل زمانی ترکیبی (که فواصل زمانی نقطه دار نوعی از آنها هستند) به واسطه تجمیع چند فاصله زمانی حاصل می شوند. همانند فواصل موسیقایی، فواصل زمانی نیز با هم جمع شده و در این میان، فواصل زمانی نقطه دار به دلیل تاثیر تغییر دهنده “Modifire” «نقطه» شکل می گیرند. به طور کلی تاثیر نقطه را می توان طبق فرمول زیر بیان کرد:
در این فرمول، n تعداد نقطه های افزوده به فاصله زمانی می باشد. به این ترتیب طبق جدول زیر داریم:
به عنوان مثال در مورد فاصله زمانی سفید داریم:
اما مسئله اصلی این است که سیستم فعلی فواصل زمانی براساس تابع نمایی با پایه ۲ شکل گرفته است و پاسخگوی خیلی از ترکیبات نیست. البته می توان از خط اتحاد کمک گرفت، اما در یک مورد، خارج از این مفروضات راه حل هایی ارائه شده است. ترکیب یک فاصله زمانی با یک چهارم آن:
در کتاب مبانی اتنو موزیکولوژی، استاد مرحوم دکتر محمدتقی مسعودیه راه حل زیر را ارئه داده اند:
اگر بر روی نقطه خطی کج کشیده شود، یک چهارم فاصله زمانی به آن اضافه می شود. این راه حل بدیعی است. اما در مورد اضافه شدن یک هشتم فاصله زمانی چه می شود کرد؟ پیشنهاد من در تکمیل راهکار استاد مسعودیه، اضافه کردن یک ضربدر بر روی نقطه است:
گاردنر رید (Gardner Read) در کتاب خود به آهنگساز آمریکایی امانوئل گنت (Emmanuel Ghent) اشاره می کند که برای جمع فاصله زمانی یک چهارم، علامت + را پیشنهاد می کند:
همچنین خود نویسنده برای جمع فاصله تریوله علامت × را پیشنهاد کرده است:
در اینجا باید به پیشنهاد آهنگساز کانادایی، یان رینگ (Ian Ring)، نیز اشاره کرد که برای اضافه کردن یک چهارم به فاصله زمانی از علامت ستاره (Star dot) استفاده کرده است:
در انتها از دوست محقق و موسیقی شناس عزیز، هادی سپهری برای در اختیار گذاشتن رفرنس در مورد علامت ستاره (Star dot) تشکر می کنم. در این رفرنس در مورد پیشنهادات دیگر هم بحث شده است.
منابع
– Read, Gardner
۱۹۷۹ Music Notation, A Manual of Modern Practice, New york: Taplinger Publishing Company
– Star dots – a new music notation for quintuple durations
IanrIng.com
– مسعودیه، محمد تقی
۱۳۸۳ مبانی اتنوموزیکولوژی، موسیقی شناسی تطبیقی، تهران: سروش.
– فواصل زمانی از سایت گفتگوی هارمونیک
۱ نظر