گفتگوی هارمونیک
در بولونا هنگامی که سارا آغاز به خواندن کرد تعداد کمی از تماشاچیان شروع به تشویق کردند اما دیگر حضار با صدای “ششش” سعی در برقراری سکوت داشتند. پس از آن سکوتی بسیار سنگین تا پایان آخرین آهنگ در فضا مستولی شد و پس از آن بود که تشویق آنان که تا آن لحظه نگهداشته شده بود مثل بمبی صدا کرد، بسیار فوق العاده بود.
در “باری” (روستایی در ایتالیا) ساکنین آن نه تنها شاهد اولین اجرای موسیقی جاز بودند بلکه اولین بار بود که موسیقی خارجی را می شنیدند.
در این سالن تئاتر کوچک، ۲۰۰ نفر در داخل سالن و ۳۰۰ نفر در پشت صحنه برای شنیدن کنسرت حضور داشتند. ما با یک ساعت تاخیر از روم به آنجا رسیدیم اما آنان با شکیبایی منتظر ما بودند. سارا روی سن رفت و خواند.
صبح روز بعد در سر تیترهای روزنامه ها از سارا وائوگن برای ایجاد تاریخ موسیقی در شهرشان قدردانی شده بود. باید بگویم که من از سال ۱۹۴۷ عاشق سارا شده بودم. وقتی شانزده ساله بودم مادرم مرا به شنیدن اجرای وی در شیکاگو برد. از آن زمان برای من هیچ خواننده دیگری حتی با وی برابری نیز نمی کرد. وظیفه خود می دیدم که به او بگویم کدام یک از آثار او خوب نبوده.
برای مثال آلبوم: “رقص والس با تو در پائین سن” هیچ گاه مورد علاقه من نبوده و نه برای وی. به خواست خودش “ملودی با قلب شکسته” را خواند که احتمالا پرفروش ترین آلبوم او می باشد. درباره صداقت در موسیقی سخن گفتم که اغلب در صنعت ضبط جایگاهی ندارد. آنان مطمئنا توجه زیادی به موسیقی و درستی آن نمی کنند. پس تنها راه حفظ آن، به طور شخصی است.
شاید سارا در ۳۰ سال آینده دیگر نخواند پس نیازی نیست از آنچه لذت نمی برد آن را بخواند. اگر قطعه ای زیبا بیابم حتما پیشنهاد آن را به وی خواهم داد. من آنقدر گستاخ نخواهم بود که روی سن بروم و بگویم آنچه تو می خوانی به درد نخور است. اما به وی خواهم گفت که به اعتقاد من دو خواننده زن بزرگ در جهان وجود دارند: سارا وائوگن و لئونتین پرایس (Leontyne Price). دوست دارم روزی آن دو را در کنار هم روی سن ببینم.
شاید لئونتین این مقاله را بخواند! فکر می کنم سارا هر چه را بخواهد قادر به خواندن است، موسیقی برودوی (Broadway) برای مثال. گمان نمی کنم تلویزیونهای آمریکا برای پخش صدای وی آماده باشند. این مشکل انگلستان نیز می باشد. در آمریکا بهترین سیستم پخش را دارند با اینحال امیدوارم در ده سال آینده عوض شود و کیفیت پخش صدا به اندازه تصویر بهبود یابد.
آخرین سخن من آن است که هیچ شکی در این نیست که سارا خود یک آموزشگاه موسیقی است، چطور یک شخص می تواند یک آموزشگاه را مورد قضاوت قرار دهد و مانع تولید آلبومهای آن شود؟!
۱ نظر