گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی و گردشگری (۲)

تا اینجا بحث بر سر رونق اوضاع موسیقی و جلب مخاطب داخلی بود و از گردشگر خارجی صحبتی نشد! تا همینجا حتما متوجه شدید که ماجرای موسیقی و گردشگر خارجی در ایران مانند همان داستان ملی پوشمان است که به کاپیتان گفته شد به جای مهاجم خارجی او را جمع کنند!

فعلا مشکلات مسولان با موسیقی و مخاطب ایرانی اینقدر زیاد است که انگیزه بحث درباره گردشگران خارجی مخاطب موسیقی، کمی بی جا به نظر میرسد، ولی ما در این مقال، جایگاه موسیقی امروز و فرصت ها و تهدیدهای آن را میشماریم، شاید مورد توجه مسولین قرار گیرد و تغییر رویه ای روی دهد.

میدانیم که هنر در صنعت توریست هم وسیله ای برای جذب سرمایه های مالی است هم سرمایه فرهنگی. اگر توازنی میان این دو زمینه برقرار شود، هر دو میتوانند مکمل یکدیگر باشند و در غیر این صورت حتی میتوانند به چهره و نام کشور آسیب هم برسانند.

هنرمندان و دست اندرکاران این عرصه بدون حمایت های مادی، قادر به فعالیت نیستند؛ پس باید وسیله های تبلیغاتی برای جذب مخاطب از همه نوع فراهم باشد. همینطور وقتی فقط روی جنبه های مادی کار تاکید شود و جنبه های فرهنگی، نادیده گرفته شود تاثیرات فاحشی در فرهنگ عمومی به جا گذاشته خواهد شد.

نمونه های این غفلت در بسیاری از کشور ها دیده میشود و هر چه این غفلت بیشتر باشد تاثیرش نیز بیشتر است (مقایسه کنید توریست کشوری مانند اتریش را با کشورهای آمریکای جنوبی ) پس ما تا به موازنه این اقتصاد و هنر نرسیم، نتیجه خوبی نخواهیم گرفت؛ نه سالن های مجلل با هنر بی محتوا جذب مخاطب فرهیخته میکند نه هنرمند کاردان بدون امکانات.

تا اینجا به این نتیجه رسیدم که هرچه توانایی ما در جذب مشتری فرهیخته بیشتر باشد، رشد اقتصاد و فرهنگ و ارتباطات ما میتواند سالمتر باشد؛ باز باید تکرار کرد که همین غفلت در مناطقی از جهان باعث شده، سازنده ادوات موسیقی یا ماشین آلات صنعتی در کشوری مانند آلمان از نظر مالی رشد کند ولی در کشوری مانند کوبا، فروشنده مواد مخدر به سود برسد!

پس این سوال را میتوان اینجا مطرح کرد که آیا تعداد توریست هایی که ما به وجودشان احتیاج داریم از نظر تعداد به قدری هستند که از نظر اقتصادی نیز قابل توجه باشند؟ برای پاسخ به این سوال باید نگاهی به آمار بیاندازیم:

کشور اتریش که پایتخت موسیقی کلاسیک است (که این موسیقی را میتوانیم معیاری از موسیقی سنگین و هنری قرار دهیم) در سال حدود ۱۰ میلیون گردشگر را میزبانی میکند (این آمار متعلق به سال ۲۰۰۴ است که امروز این رقم رشد داشته است) که از این تعداد حدود ۳۲۰۰ هزار نفر از تالارهای آن استفاده میکنند (البته عده زیادی هم از برنامه های دیگری که در استادیوم ها و سالن ها چند منظوره که در شهرها وجود دارند استفاده میکنند که در این ۳۲۰۰ هزار نفر به شمار نیامده اند)

پس میتوانیم بگوییم این تعداد گردشگر در کشوری در ایران هم با کمی تفاوت میتوانند وجود داشته باشند، زیرا این برنامه ها در ایران هم با ایجاد شرایطی قابل اجراست. با کمی تفاوت به این خاطر گفته شد که در میان برنامه های موسیقی کلاسیک باله و اپرا هم جای دارد که در ایران به صورت بسیار محدودتری قابل اجرا هستند، نیز ارکسترهای ایرانی اکثرا در حد کیفی ارکسترهای اتریشی نیستند و اگر هم از اجاره نوازندگان ماهر بهره ببریم شاید به آن تعداد مقدور نباشد هرچند انواع دیگر موسیقی که در ایران وجود دارد میتواند جذب مخاطب خوبی داشته باشد.

امکانات و شرایطی که در کشور اتریش برای مخاطبان موسیقی در نظر گرفته شده در مقایسه با کشورهای دیگری مانند آلمان و فرانسه قابل توجه تر است. موزه ها و خانه های هنرمندان موسیقی که موزه شده اند هر روز گردشگران زیادی را به سمت خود جذب میکنند. جالی است که بدانید در وین ۳۵ خانه که لودویک وان بتهوون مدتی در آنها زندگی می کرده وجود دارد که مردم از آنها میتوانند بازدید کنند!

قیمت بلیط سالنهای مختلف در اتریش بسیار متنوع است؛ شما با یک یورو و پنجاه سنت میتوانید به طور ایستاده شاهد اجرای یکی از بهترین ارکسترهای اپرای جهان در سال مجلل اپرای وین باشید!

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است