گفتگوی هارمونیک
ارکستر سمفونیک سین سیناتی (Cincinnati Symphony Orchestra) یا CSO پنجمین ارکستر قدیمی آمریکا، به خاطر سفرهای بین المللی، ضبطها و اجراهای تاریخیشان در تالار موسیقی (Music Hall) شهرت دارد. تاریخچه این ارکستر نشان دهنده تکامل تدریجی موسیقی در شهر سین سیناتی در جنوب غربی اوهایو می باشد.
پس از شکل گیری چندین ارکستر بین سالهای ۱۸۲۵ و ۱۸۷۲ سرانجام ارکستر سین سیناتی توسط همسر رئیس جمهور، ویلیام هوترد تافی (William Howard Taft) در سال ۱۸۹۳ تشکیل شد. CSO اولین اجرای خود را در سال ۱۸۹۵ در خانه اپرای پیک اجرا و یک سال بعد به تالار موسیقی نقل مکان کرد.
اولین رهبر CSO فرانک فان در استوکن (Frank Van der Stucken) تکزاسی-هلندی بود که تا سال ۱۹۰۷ در این سمت باقی ماند. در سالهای اول، ارکستر چهره های بین المللی را دعوت به کار نمود، همچون: ریچارد اشترائوس و ادوارد مکدو ول. ارکستر همچنین اولین اجرای سمفونی شماره ۵ مالر را در آمریکا به روی سن برد. به دلیل مشکلات مالی، CSO برای سه سال از هم فروپاشید و در سال ۱۹۰۹ بار دیگر شکل گرفت و نوازنده جوان ارگ از انگلستان، لئوپاد استوکوفسکی (Leopold Stokowski) را به عنوان رهبر برگزیده شد.
پس از سه سال مدیریت استوکووسکی، ارکستر به پیشرفت بین المللی بسزایی دست یافت و پس از او رهبران بزرگی این ارکستر را هدایت نمودند: ارنست کانوالد (Ernst Kunwald) از سال ۱۹۱۸، ویلنیست بزرگ بلژیکی اوژن ایزایی ۱۹۱۸ تا ۲۲، فریتز رینر ۱۹۲۲ تا ۳۳ و ایوژن گوسنز (Eugene Goossens) که از ۱۹۳۳ تا ۴۷ فعالیت داشت.
در سال ۱۹۰۹ ارکستر از تالار موسیقی به تالار ایمری نقل مکان کرد و بار دیگر در سال ۱۹۳۶ به تالار موسیقی بازگشت. ارکستر CSO سمفونی شماره ۳ مالر را برای اولین بار در آمریکا در سال ۱۹۱۲ اجرا کرد و در سال ۱۹۱۷، اولین ضبط های ارکستر، اولین سفر بین المللی و اولین اجرای “آهنگی کوتاه برای مرد معمولی” (Fanfare for the Common Man) اثر آرون کوپلند (Aaron Copland) انجام شد. پس از دوره رهبری گوسنز، تور جانسن (Thor Johnson) در سال ۱۹۴۷ ارکستر را در اولین ضبطهای استریو تبلیغاتی برای شرکت ضبط رمینگتون رهبری کرد که ادامه آن از سال ۱۹۵۸ توسط مکس رادولف (Max Rudolf) انجام شد، شخصی که تاثیرش هنوز در ارکستر نمایان است.
پس از وی، توماس شیپرز (Thomas Schippers) رهبری CSO را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۷۷ بسیار ناگهانی از دنیا رفت، با مدیریت او بود که ارکستر پاپز سین سیناتی (Cincinnati Pops Orchestra) در سال ۱۹۷۷ به وجود آمد.
پس از مرگ شیپرز، والتر ساسکایند (Walter Susskind) تا پیش از مرگ خودش در سال ۱۹۸۰ مشاور هنری ارکستر بود. در همان سال رهبر اتریشی مایکل ژیلن (Michael Gielen) جایگزین او شد و برای شش سال رهبری ارکستر را عهده دار شد. رهبر اسپانیایی خوزز لوپز کوبوز (Jesús López Cobos) رهبر بعدی CSO بود، لوپز کوبوز ارکستر را در سفر اروپایی بسیار موفقیت آمیزی در سال ۱۹۹۵ و در اولین حضور ملی تلویزیونی ارکستر در شبکه PBS رهبری کرد. او در سال ۲۰۰۱ بازنشسته شد، دوره رهبری وی در تاریخ CSO طولانی ترین می باشد.
علاوه بر کنسرتهای فراوانی که CSO سالانه برگزار می کند، ارکستر شرکت کننده دائمی در جشنواره ماه مه شهر سین سیناتی نیز می باشد.
این جشنواره که هر دو سال یکبار برگزار می شود، یکی از قدیمی ترین جشنواره های آواز کر جنوب غربی کشور آمریکا محسوب می شود؛ در سال ۱۸۶۹ تئودور توماس (Theodore Thomas) جدیدترین ارکستر خود را به سفری به آمریکا برد. در اجرای کنسرتی در شهر سین سیناتی، شهردار از وی خواست تا جشنواره موسیقی را در آن شهر برگزار کند، توماس در مه ۱۸۷۳ اولین دوره این جشنواره را به مدت یک هفته برگزار نمود و برای سالها مدیریت آن را خود بر عهده داشت.
در ژانویه ۲۰۰۷ ارکستر بار دیگر با مشکلات اقتصادی مواجه شد، کمبود بودجه در حدود ۲ میلیون دلار برای آن سال، برآورد آنان بود. از سال ۲۰۰۱ پاوو ژاروی (Paavo Järvi) با اصالت استونی، به عنوان مدیر موسیقی CSO منصوب شد که تا پایان سال ۲۰۱۰ در این سمت خواهد ماند.
۱ نظر