روناک قصیری

متولد ۱۳۶۱ تهران
فوق دیپلم گرافیک – کرج
لیسانس نقاشی – آمستردام-هلند
shiningroni@gmail.com

نوشته های روناک قصیری

چارلز مکرس (III)
لئوپاد آئور (III)
سزار فرانک، آهنگساز بلژیکی-فرانسوی
زلتان کودای، خادم موسیقی فولک
لئوش یاناچک (III)
لئوش یاناچک (II)
لئوش یاناچک (I)
وان موریسون، نوری در تاریکی (VIII)
ارکستر ایالتی باواریا
وان موریسون، نوری در تاریکی (VII)
کنسرواتوار پاریس
دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین
د-دورز (II)
مصاحبه ای با دیلنا جنسون (IV)
وان موریسون، نوری در تاریکی (VI)
د-دورز (I)
اریک ساتی (II)
مصاحبه ای با دیلنا جنسون (III)
اریک ساتی (I)
مصاحبه ای با دیلنا جنسون (II)
روی اوربیسن، صدایی با نفوذ (IV)
مصاحبه ای با دیلنا جنسون (I)
روی اوربیسن، صدایی با نفوذ (III)
یو-تو (III)
گفتگو با مدرس ویلنسل، ایرنه شارپ (IV)
وینتان مارسالیس، تکنیک درخشان ترمپت (II)
یو-تو (II)
"کلین با شور می نوازد"
یو-تو (I)
فرانک پیتر زیمرمن
رندی نیومن و هنر طعنه آمیز (II)
موسیقی کانتری (IV)
موسیقی کانتری (III)
ودیم رپین
موسیقی کانتری (II)
کیوکو تاکزاوا، ویولونیست ژاپنی
روی اوربیسن، صدایی با نفوذ (II)
موسیقی کانتری (I)
فریتز رینر، رهبر مجار
آلکسا استیل، فلوتیست زلاند نو
روی اوربیسن، صدایی با نفوذ (I)
کیونگ- وا چانگ (II)
ایزایی پادشاه ویولون (II)
دانشکده موسیقی منهتن
دیزی گیلیسپی و جز مدرن (II)
کاری ماری آندروود، بت کانتری
پونچیلی، شهرت با یک اپرا!
دیزی گیلیسپی و جز مدرن (I)
مونیک بازارت، مدافع زنان موسیقیدان
کیونگ- وا چانگ (I)
لئوپاد آئور (II)
جوزپه وردی، اپراساز محبوب (IV)
چارلز مکرس (II)
جوزپه وردی، اپراساز محبوب (III)
کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی (II)
کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی (I)
مصاحبه ای با آنتال سلای
جوزپه وردی، اپراساز محبوب (II)
جوزپه وردی، اپراساز محبوب (I)
نابوکو (II)
چارلز مکرس (I)
نابوکو (I)
وینتان مارسالیس، تکنیک درخشان ترمپت (I)
رندی نیومن و هنر طعنه آمیز (I)
هنوز هم برای یادگیری ساز جدید دیر نیست (II)
اپرای متروپلیتن (VI)
هنوز هم برای یادگیری ساز جدید دیر نیست (I)
زوج هنری باربیرولی (III)
زوج هنری باربیرولی (II)
زوج هنری باربیرولی (I)

چارلز مکرس (III)

سه شنبه ۶ دی ۱۳۹۰ – ۴:۴۴ ب.ظ

چارلز مکرس (Charles Mackerras) همچنین رهبر میهمان اصلی اپراهای بسیاری بوده: اپرا سن فرنسیسکو از سال ۱۹۹۳ تا ۹۶، اپرا متروپولیتن نیویورک (که اولین اجرایش با آنان در سال ۱۹۷۲ از “ارفئو” اثر گلوک بوده)، اپرای وین، اپراهای زوریخ و ژنو، خانه اپرای رویال (جایی که اجراهایی منحصر به فردی از رومئو و ژولیت اثر گونود، سمله از هاندل و روسالکای دئورژاک رهبری نمود.) در بازگشایی مجدد تئاتر شهر پراگ در سال ۱۹۹۱ کنسرتی را رهبری نمود. مکرس مدال شوالیه انگلستان را در سال ۱۹۷۴ دریافت نمود، در سال ۱۹۷۹ برای خدمتش در عرصه موسیقی جهانی از او تقدیر شد، در پایان سال ۱۹۹۶ مدال افتخار جمهوری چک را دریافت نمود و در سال ۱۹۹۸ هنرمند منتخب استرالیا شناخته شد.

لئوپاد آئور (III)

چهارشنبه ۱ دی ۱۳۸۹ – ۱۰:۰۱ ب.ظ

هیچ گاه آرشه را بر نمی داشت تا پاساژها را توضیح دهد. اگرچه خود هوادار و استاد تکنیک بود. بنابر ترسی که هنرجویان از سوال پرسیدن از آئور داشتند از یکدیگر سوال میکردند. وی استعدادها را تخمین می زد اما هیچ بهانه ای را برای عدم دقت، بی نظمی و غیبت نمی پذیرفت. وی به وقت شناسی بسیار اهمیت می داد، انتظار داشت هنرجویانش به جزئیات توجه کنند، کلاسهای وی به همان میزان اجراهای رسیتال سخت بودند!

سزار فرانک، آهنگساز بلژیکی-فرانسوی

پنج شنبه ۲۰ آبان ۱۳۸۹ – ۵:۰۰ ب.ظ

سزار آگوسته جین گیلام فرانک (César Auguste Jean Guillaume Hubert Franck) آهنگساز، نوازنده ارگ و استاد موسیقی بلژیکی-فرانسوی، یکی از بزرگترین چهره های موسیقی رومانتیک نیمه دوم قرن نوزدهم است. فرانک در شهر لژ، بلژیک از پدری آلمانی-بلژیکی و مادری آلمانی به دنیا آمد. پدرش آرزو داشت فرانک پیانیست ماهری شود. وی پیش از آنکه در سال ۱۸۳۸ به کنسرواتوآر پاریس برود، در لژ تحصیل موسیقی را آغاز نمود.

زلتان کودای، خادم موسیقی فولک

سه شنبه ۲۷ مهر ۱۳۸۹ – ۱۰:۲۸ ب.ظ

زلتان کودالی (Zoltán Kodály) آهنگساز، محقق موسیقی و فرهنگ فولکلور، اتنوموزیکولوژیست، زبان شناس و فیلسوف مجار، بیشتر کودکیش را در گالانتا (امروزه: ترناوا-اسلواکی) گذراند. پدرش رئیس ایستگاه قطار و موسیقیدانی غیر حرفه ای بود و با حضور وی، کودالی به عنوان یک کودک نواختن ویلن را آموخت. با وجود تحصیلات بسیار کم او در آن زمان در زمینه موسیقی، در گروه کر کلیسا می خواند و قطعاتی نیز برای اجرا می نوشت.

لئوش یاناچک (III)

جمعه ۱۶ مهر ۱۳۸۹ – ۴:۴۱ ب.ظ

همکاری وی در سال ۱۹۰۶ با شاعر چک، پتر بزروک (Petr Bezruč) ساختن چندین قطعه کر را بر اساس اشعار بزروک به همراه داشت. زندگی یاناچک در اولین دهه قرن بیستم به دلیل مشکلات شخصی و حرفه ایش بسیار پیچیده بود. وی آرزو داشت در پراگ به عنوان هنرمندی عضو آنجا پذیرفته شود، او چندین اثرش را از بین برد و بسیاری را ناتمام باقی گذارد.

زیستن با هنر سلوکی عاشقانه (III)

انتشار آلبوم بیداد با تکنوازی تار استاد غلامحسین بیگجه خانی و پس از آن درگذشت استاد در فروردین ماه سال هزار و سیصد و شصت و شش باعث شد که توجه بسیاری از نوازندگان دوباره به شیوه ایشان جلب شود. من به شیوه نوازندگی ایشان علاقمند بودم و به همین دلیل، وقتی جناب داوود آزاد از تبریز به تهران آمدند حدود یک سال البته به طور پراکنده درخدمت ایشان، بعضی از بخش های ردیف موسیقی و تعدادی از آثار استاد بیگجه خانی را نواختم که البته فراگیری آثار خیلی برایم مهم نبود؛ بلکه لحن و شیوه نوازندگی ایشان برایم اهمیت بیشتری داشت. پس از آن نیز به تدریج به آوانگاری تعدادی از آثار استاد بیگجه خانی پرداختم.

از بحران اندیشه تا نااندیشیدگی بحران در موسیقی ایران (IV)

در چنین شرایطی حتی امر هنری که دیگر نقش وجودی خود را از کف داده و با فاصله گرفتن از نقش اثرگذار و هستی بخش خود، تنها به یک ابزار در دست قدرتها و یا حتی یک شیء تزئینی بدل شده است، ناتوان از ایجاد بسترهای یک جریان تاریخی نوشونده و پویا به ورطه های تکرار و فراموشی فرومیغلتد و فرد مصداق جریان کلی جامعه، اندک اندک خود را در مغاک توهم غرقه می یابد: از نگاه اراده گرایانه و کوشش بیهوده برای اعمال آن به واقعیت جریان تاریخی، تا اشکال گوناگون جزم اندیشی و حتی غرقه شدن در بسترهای فروبستۀ تجرید و تفکر محدود انتزاعی، همه و همه به نظر می رسد که محصول چنین وضعی باشند.

آخرین ارسال‌ها

از روزهای گذشته…

هنر و انقباض ایدوئولوژیک (IV)

مهم ترین ارزش حضور بخش مدرَسی یا آسکولاستیک در هنر، علاوه بر صیانت از مقولاتی چون هویّت و ظرفیت های نقد هنری و آموزش، آن است که با نقش گذاری بر فضای هنری از ظهور شارلاتانیزم در بخش آوانگارد جلوگیری می کند. همان بخشی که آمادگی زیادی برای جذب ویروس های توّهم و خودبس انگاری دارد و گاه برای مقابله با نظام های نقّادی و گریز از آشکارسازی ضعف های خود، تن به استفاده از شرایط غیر اخلاقی و غیر حرفه یی می دهد.

چرا سنتور سل کوک؟ (II)

در این قسمت می پردازم به شرایطی که یک هنرجوی مبتدی با خرید یک سنتور سل کوک شروع به آموختن می کند. هنرجو با خرید سنتور به طور معمول با سه مسئله کم و بیش درگیر است اول داشتن میز سنتور، دوم پذیرش وزن سنتور (برای جابجایی های داخل خانه یا برای بردن آن به کلاس برای سیم انداختن یا کوک یا بردن سنتور به منزل اقوام و دوستان)، سوم در نظر گرفتن فضایی از خانه برای گذاشتن تشکیلات سنتور (میز، صندلیِ مناسب با آن، پایه ی نت، جعبه سنتور)

ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (X)

اولین جنگ جهانی، الگار را به شدت تحت تأثیر خود قرار داد. به غیر از چند اثر میهن پرستانه و آثاری همچون “نور روشن ستارگان” (The Starlight Express op. 78)، که برای یک نمایش کودکانه نوشته شده بود، “روح انگلستان” (Spirit of England op. 80) که بر اساس اشعار “لارنس بینیون” نوشته شده و اکنون به عنوان یکی از شاهکارهای الگار در نظر گرفته می شود و به غیر از باله “طرفدار سرخ روی” در ۱۹۱۷ هیچ اثر مهمتری از او به اجرا در نیآمد.

انتخاب رپرتوار برای کنسرت

در ایام تحصیل در مدرسه‌ی موسیقی برای فارغ‌التحصیلی و دریافت مدرک مجبوریم رپرتوار ویژه‌ای را کار کنیم. این رپرتوار می‌تواند از سوی معلمهایمان به ما محول شود یا اینکه برنامه‌ی آموزشی آن را به ما تحمیل کند.

سعید تقدسی: دو سال و نیم با ارکستر سمفونیک تهران کار کردم

من از سن ۱۲ سالگی وارد هنرستان شدم و تا دوره دیپلم متوسطه بود آنجا ادامه تحصیل دادم؛ در این مدت معلمایی که داشتم به ترتیب اسم می‌برم آقای خیرخواه بود بعد آقای منشی زاده شدند، بعد یک آقای آلمانی به اسم آقای کاییزار (Kaiser) اسم کوچیکش خاطرم نیست و دو معلم آمریکایی داشتیم که تمام این معلم ها در سمفونیک کار می‌کردند، خانم سوزان ایلور (Susan Ayler) می بود که شوهرش هم کلاینت می‌زد، یک خانمی بود به اسم سوئینتلا (Merlin Swindler)بعد از این خانم یک آقایی به نام یوهان ریستا (Johann Rista) بود. بعد از ایشان آخرین معلمی که داشتم آقای مهدی جامعی بودند که یک سال آخر را باهاش کار کردم.

پایانی بر آغاز (III)

اولا من به یاد ندارم که به رهبران دیگر گفته باشم آثار آهنگسازان ایرانی را اجرا کنند شاید در مصاحبات گوناگون پیش از این گفته باشم که خودم در حال حاضر (یعنی در آن زمان و در اروپا) مشغول اجرا و ضیط آثار آهنگسازان بزرگ ایرانی هستم. اما این موضوع ربطی به آن نداشته که من برای رهبران قبلی تعیین تکلیف کنم!

جلیل شهناز و چهارمضراب (I)

چهارمضراب یکی از گونه‌های (۱) موسیقی پیش ساخته‌ی (یا نیمه پیش ساخته) ایرانی است که درباره‌ی نظام ساختاری‌ آن بحث‌های زیادی شده است و به گمان اکثر پژوهش‌گران در حوزه‌ی نظریه‌ی موسیقی ایران تنها قطعه‌ای است که بیشتر توانایی‌های اجرایی یک ساز در آن به نمایش در می‌آید. در حدود ۱۰۰ سال پیش از این (و شاید کمی پیش‌تر) چهارمضراب-که چندتایی از آن‌ها در متن ردیف‌های دوره‌ی قاجار باقی مانده- قطعات کوتاهی بود که در ابتدای یک اجرای موسیقی دستگاهی نواخته می‌شد.

تکنیک نوازندگی بی مانند

در ادامه مطلب قبل راجع به Wes Montgomery امروز به بررسی سبک کاری او در گیتار می پردازیم. از آنجایی که وس گیتار را بدون معلم و با استعداد خود شروع کرد نوازندگی او نحوه ای کاملا” خاص و یگانه داشت بگونه ای که همواره رقیبان خود در گیتار را شگفت زده میکرد.

کینگ کول

چهار ترانه دیگر گروه سه نفری کول نیز در سال ۱۹۴۴ در فهرست بهترینهای موسیقی سیاهان قرار گرفت و در پاییز آن سال کمپانی کپیتول نخستین آلبوم گروه را به نام خودشان The King Cole Trio منتشر کرد. این مجموعه شامل چهار صفحه ۷۸ دور و هشت ترانه بود که فقط سه تا از آنها با صدای نات کول بودند.

یازدهمین دوره مسابقات گیتار تهران (مگتان ۱۱- آذر ماه ۹۶) برگزار می شود

یازدهمین دوره مسابقات گیتار تهران در روز ۱۵ آذر ماه ۹۶ به صورت اینترنتی برگزار خواهد شد. از این پس مگتان سالی یک یا دو بار به صورت اینترنتی و یک بار در تابستان به صورت ترکیب اجرای زنده و اینترنتی طبق معمول با جوایز ارزنده گیتار انجام خواهد شد.