موسیقی کانتری (۲)

هنرمندانی چون جرج جونز (George Jones)، پورتر واگنور (Porter Wagoner) و لورتا لاین (Loretta Lynn) موسیقی دانان دوران عصر طلایی بودند و بسیاری از آهنگهای آنان تا به امروز خوانده و اجرا می شود. در سالهای ۱۹۳۰ و ۴۰ موسیقی وسترن و آوازهای کابویی که از سالهای ۱۹۲۰ضبط شده بود، در فیلمهای مشهور هالیوود استفاده شد.

از موسیقیدانان مشهور آوازهای کابویی: ژنه آتری (Gene Autry) و روی روگرز (Roy Rogers) می باشند. باب ویلز (Bob Wills) دیگر موسیقیدان سبک کانتری، ترکیب موسیقی جاز و کانتری را به عنوان موسیقی در تالار رقص به وجود آورد. اسپید کولی (Spade Cooley) و تکس ویلیامز (Tex Williams) گروههای مشهوری را به وجود آوردند و در فیلمها نیز حضور یافتند.

ساز درام، به دلیل صدای بسیار بلند و پر سر و صدا، در موسیقی کانتری رد شده، اما از سال ۱۹۳۵ باب ویلز، درام را به سازهای گروهش اضافه نمود. ویلز اولین موسیقیدان کانتری بود که از گیتار الکتریک در سال ۱۹۳۸ استفاده نمود. موسیقیدانان کانتری مدت کوتاهی پس از آنکه در تالار کارنگی نواختند، در سال ۱۹۳۹ آغاز به ضبط بوگی (boogie) کردند، بعدها این نوع موسیقی به نام کانتری بوگی نام گرفت.

از هنرمندان بزرگ این دوره “برادران دالمور” می باشند که آثارشان ترکیبی از موسیقی کانتری و بلوز با گرایش به سمت موسیقی راک ابیلی (Rockabilly)-(ترکیبی از پاپ، راک، کانتری) و موسیقی وسترن (rockabilly) بوده است. در اواخر جنگ جهانی دوم گروهی با سازهای زهی از بیل مونرو (Bill Monroe)، لستر فلت (Lester Flatt) و ارل اسکروگ (Earl Scruggs) شکل گرفت.

قسمتی از ترانه “the river garth” را از بروکس بشنوید

رد فولی (Red Foley) از مشهورترین ستارگان موسیقی کانتری جنگ جهانی دوم می باشد که آثار وی فروشی میلیونی داشته است. سبک راک ابیلی در بین طرفداران موسیقی کانتری در سالهای ۱۹۵۰ بسیار محبوب بود. این نوع سبک، ترکیبی بود از راک اند رول و موسیقی کوهستانی. در این دوره بود که الویس پریسلی به موسیقی کانتری روی آورد.

قسمتی از ترانه “the pill loretta ” را از لین بشنوید

وی نقش بسیار بزرگی را در موسیقی این دوره ایفا نمود. مقامهای دوم، سوم و چهارم روی بیلبورد برترین های سال به ترتیب بود: الویس پریسلی با آهنگ: “هتل اندوهگین” (Heartbreak Hotel)، جانی کش با: “در مسیر راه می روم” (I Walk the Line) و کارل پرکینز (Carl Perkins): “کفشهای آبی مخملی” (Blue Suede Shoes).

پریسلی از تاثیر هنرمندان بلوز بر سبک خود قدردانی نموده و گفته بود: “موسیقی محلی، خواندن و نواختن درست همان طور است که من آن را امروزه انجام می دهم و آنرا از انسانهایی آموخته ام که سالیان سال است آنان را با هنرشان می شناسم.” در جایی دیگر نیز گفته است: “آثار من تنها موسیقی کانتری هیجان زده است!”

قسمتی از ترانه “the lone ranger george” را از jones بشنوید

موسیقی کانتری از سال ۱۹۵۵ تا ۶۰ پخش ملی از شبکه تلویزیونی و رادیویی به دست آورد. این برنامه ستارگان موسیقی کانتری و راک ابیلی را معرفی می نمود. امروزه برنامه های تلویزیونی ما را به همه جا می برد و موسیقی کانتری همانند دیگر سبکها در تمام شهرهای دنیا به فروش می رسد.