گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk


در سال ۱۸۱۰ خانمی بنام الیزابت برانتو نامه ای به گوته نوشت و در آن شرح دیدارش با بتهون را باز گفت. در قسمت هایی از این نامه از زبان بتهون آمده است که:

«وقتی چشمانم را می گشایم دچار تاسف می شوم، زیرا آنچه که می بینم مغایر مذهبم هست. من دنیایی که نمی داند مکاشفه در موسیقی بسی والاتر از مکاشفه در علم و فلسفه است را تحقیر

می کنم. موسیقی شرابی است که به انسان بالندگی تازه ای الهام می کند و من آن خدای شرابم که شراب شکوهمند و مقدسی را برای بشر عصاره می کشد و روح آنان را سرمست می کند. آنگاه که

از این مستی به هوش آیند از آن دریا، گوهر ها بیرون کشیده اند و بقدر وسع خود ارمغانها به خشکی باز آورده اند.

من حتی یک دوست ندارم، باید تنها باشم، اما نیک می دانم که خداوند من از هر هنرمند دیگری هنرمندتر و به من نزدیکتر است… موسیقی بواقع میانجی زندگی عقلانی و احساسی است. با

گوته در باره موسیقی من صحبت کنید و به او بگویید که سنفونی های مرا گوش دهد. آنوقت درخواهید یافت و به من حق خواهید داد که بگویم:

موسیقی گذرگاهی است اثیری به دنیای والای معرفت که بشریت را درمی یابد ولی بشریت از درکش عاجز است.»

فرادی روزِ مصاحبه، هنگامی که بتهوون متن مصاحبه را قرائت می کرد با حیرت گفت:

«عجب حالت وجد و خلسه ای داشتم! ‌این حرفها را من زده ام؟»

برگرفته از کتاب «سلوک روحی بتهوون»
گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است