گفتگوی هارمونیک
“آتش مرا روشن کن” تک آهنگی از گروه که توسط الکترا ضبط شد و بر روی بیلبورد در جایگاه اول قرار گرفت و بیش از یک میلیون نسخه از آن به فروش رفت. گروه در برنامه های تلویزیونی بسیاری حضور یافت، با اینحال اجراهای آنان در تلویزیون آنطور که باید اثر گذار و موفقیت آمیز نبود تا آنکه آنها در “برنامه اد سالیوان” (The Ed Sullivan Show) حضور یافتند و بسیاری از توجه ها را جلب خود نمودند.
در سال ۱۹۶۷ گروه در همین برنامه اجرای به یاد ماندنی از “آتش مرا روشن کن” از خود به جای گذاشت. از گروه خواسته شد به جای کلمه “بلندتر-بالاتر” (higher) از کلمه “بهتر” (“better”) در خواندن آن شعر استفاده کنند، زیرا در برنامه تلویزیون ملی بیان کلمه “high” جایز نبود. گروه د-دُرز با این تغییر موافقت کردند اما در هنگام اجرا موریسون فرم اصلی شعر را خواند، البته احتمال می رود یا گروه به واقع بر سر تغییر این کلمه موافق نبودند یا موریسون در هنگام اجرا عصبی شده بود و فراموش کرده بود! به هر روی سالیوان خشمگین، شش اجرای بدی گروه را لغو کرد!
بشنوید قسمتی از “light my fire”
از گروه د-دورز
د-دُرز چندین هفته را در لس انجلس به همراه استودیو سان ست برای ضبط دومین آلبومشان سپری کرد: “روزهای عجیب” تجربه و استفاده از تکنولوژی نوین ضبط که در اختیارشان قرار داده شده بود. این آلبوم در جایگاه سوم روی بیلبورد قرار گرفت اما خیلی زود به رده های پائین سقوط کرد. در ۹ دسامبر ۱۹۶۷ د-دُرز در نیوهاون کنسرتی اجرا کرد که موریسون به دلیلی نامعلوم توسط پلیس محلی بر روی سن دستگیر شد!
گفته شده موریسون در پشت سن در حال صحبت بوده با دختری که یکی از طرفداران موسیقی آنها بوده، پلیس محلی به موریسون حمله ور می شود و به او اعتراض می کند، موریسون نیز بر روی سن در هنگام اجرا پلیس نیوهاون را زیر سوال می برد و تحقیر می کند که این عامل باعث می شود او را بر روی سن دستگیر کنند! بعدها موریسون از این پیش آمد در آهنگ “قورباغه صلح” در آلبوم “موریسون هتل” سال ۱۹۷۰ یاد نموده :”خون در خیابانهای شهر نیوهاون.”
“peace frog”
از گروه د-دورز
آلبوم سوم گروه بسیار تحت تاثیر نتیجه حاصل از مواد مخدر و مشروبات الکلی بر روی موریسون بود. گروه در این آلبوم آهنگ “در انتظار خورشید” را خواند. در کنسرتی که آهنگهای این آلبوم را خواندند موریسون از شعر “تمام روز و تمام شب” خجالت زده بود و همانطور که در فیلم مستند “درها باز است” دیده می شود موریسون سن را ترک کرده و خوانندگی را به منزارک سپرده است.
در سال ۱۹۶۹ د-دُرز در تئاتر ارل کارول در هالی وود دو کنسرت برگزار نمود. در ۱۳ مارچ ۱۹۷۱ در پی ضبط “خانم ال.ای.” موریسون گروه را ترک کرد و به پاریس رفت و تصمیم گرفت در همانجا در غربت به نوشتن بپردازد. در حالی که در پاریس بار دیگر به شدت به نوشیدن مشروبات الکلی و استفاده از مواد روی آورد. آخرین اثر از موریسون که آن را به همراه دو موسیقیدان خیابانی در پاریس اجرا و ضبط کرد: “نواهای گم شده پاریس” بود که بعدها در سال ۱۹۹۴ بر روی CD عرضه شد. در ۳ ژوئیه ۱۹۷۱ پیکر بی جان موریسون در حمام خانه اش در پاریس پیدا شد.
به دلیل عدم حضور هیچ گونه شاهدی چگونگی مرگ موریسون همواره به طور علامت سوالی باقی ماند. وی در قبرستان مشهور “پرلاشز” پاریس به خاک سپرده شد. جیم موریسون در سن ۲۷ سالگی از دنیا رفت، در همان سنی که بسیاری دیگر از ستارگان راک از دنیا رفتند، همچون: الن ویلسون (Alan Wilson)، جیمی هندریکس(Jimi Hendrix)، کورت کوبین (Kurt Cobain)، جانیز جوپلین (Janis Joplin)، برین جونز (Brian Jones) و گری تاین (Gary Thain).
پس از مرگ موریسون د-دُرز دو آلبوم: “صداهای دیگر” ۱۹۷۱ و “دایره کامل” ۱۹۷۲ را عرضه نمود و منزارک و کریگر خوانندگی را نیز بر عهده داشتند. در سال ۱۹۷۳ گروه از هم پاشیده شد.
۱ نظر