گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

بندتی، رمانتیک می شود! (۴)

گمان می رود که این آشوب ریشه در واکنش خشمناک آهنگ ساز به فاجعه تلخ ازدواجش با آنتونینا میلیوکوا (Antonina Miliukova) دارد. این کنسرتو ویولون یکی از ساخته هایی بود که در آن درگیری چایکوفسکی با همجسنگرایی اش شدیدا به سطح کار او نفوذ کرده است شاید این طرز فکر، حتی به طور ناخودآگاه، پشت رسپسیون خوب این قطعه باشد. تشویش ساختاری، تکرارهای افراطی و شکست در یافتن نتیجه گیری نه تنها از لحاظ هنری بلکه از لحاظ اخلاقی نیز مشهود است.

اولین سولیستی که توانست ایراد این قطعه را بیابد لئوپولد آئور بود که خودش را وقف آن کرده بود. این سولیست برجسته محبتی که از سمت چایکوفسکی به او شده بود را غنیمت می شمارد. آئور سال ها بعد گفت که «من در ابتدا به خاطر این اثبات همدردی او نسبت به خودم که به من به عنوان یک هنرمند احترام می گذاشت، سپاسگزار بودم. اما وقتی که با این اثر بیش تر آشنا شدم افسوس خوردم که کاش آهنگساز قبل از چاپ، آن را به من نشان داده بود. زیرا بدین ترتیب هیچ نارضایتی بین ما ایجاد نمی شد».

آئور گزارش هایی مبنی بر اینکه او گفته است که این کنسرتو غیر قابل نواختن است را تکذیب کرد. اما معتقد بود که باید تغییراتی در آن ایجاد شود مخصوصا در قسمت پایانی.

بندتی توضیح می دهد که «او الزاما موومان سوم را ساده تر نساخت بلکه فقط از میزان کسالت آن کاست. به نظر من آئور موومان سوم را نابود کرد! کل کنسرتو این ویژگی روستایی پر شور، پر از تکرار و شدیدا وحشیانه را داشت پس حذف تمام تکرار ها اصلا کار عاقلانه ای نبود و بسیاری از ریزه کاری های تکنیکی که آئور به آن افزود نیز از انرژی سرکش این قطعه کاست».

این تغییرات تقریبا مربوط به اصلاح تکنیکی می شوند. بندتی معتقد است که چایکوفسکی «هیچ گاه نتوانست مخصوصا برای ویولون کار خوبی بنویسد» که در واقع منظورش این است که آگاهی چایکوفسکی از آن چه می توان با ویولون انجام داد محدود است. «این قطعه کار شگفت انگیزی برای ویولون نیست زیرا واقعا ناشیانه و ناخوشایند است. او از تکنیک هایی که پاگانینی و سارازات رواج و توسعه دادند استفاده نمی کرد». بندتی اضافه می کند که دقیقا همین نکته باعث قوت این قطعه می شود. او خودش را با هارمونیک های گمراه کننده و ریزه کاری های کاوشگرانه سر در گم نمی کند.

به طور خلاصه می توان گفت که چایکوفسکی حس نا امیدی خودش را سر ویولونیست های بعد از خود، از آئور به بعد، خالی می کند.

در تابستان ۲۰۰۹ مشتاقان برنامه های کنسرت در بردرز اسکاتلند اجرای زنده بخشی از کار بعدی بندتی که هنوز ضبط نشده را دیدند که عبارتست از یک سری کنسرتوهای باروک ایتالیایی از ویوالدی و تارتینی. بندتی همچنین دوست دارد که روزی بتواند دوباره اجرای مندلسون را ترجیحا به صورت زنده امتحان کند. «بدین ترتیب می دانید که فقط یک بار فرصت دارید. پس در سی دقیقه ای که فرصت دارید تمام تلاشتان را می کنید. زمانی که شروع کردید باید تا پایان ادامه دهید و هیچ بازگشتی وجود ندارد».


theartsdesk.com

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

  • به هیچ عنوان با این نظر که کنسرتو ویولن چایکوفسکی کار شگفت انگیزی برای ویولون نیست زیرا واقعا ناشیانه و ناخوشایند است موافق نیستم بلکه این کار را یکی از بهترین آثار تصنیف شده برای ویولن می دانم و استقبال عمومی و جهانی نوازندگان و شنوندگان از این اثر نیز بیانگر همین موضوع است. اینکه او از تکنیک هایی که پاگانینی و سارازات رواج و توسعه دادند استفاده نمی کرده دلیلی برای آن نیست که اثر زیبا ودر خور توجه نباشد، هر آهنگسازی بیان و نکنیک شخصی خود را داراست و موسیقی را نیز مانند هر هنر دیگری می توان از دریچه های مختلفی نگریست.

بیشتر بحث شده است