گفتگوی هارمونیک
پیمان سلطانی: اصلا روش آهنگسازی همین است! در واقع آموختن مبانی آهنگسازی به این درد میخورد که آنها را یادبگیریم و بتوانیم آثار گذشتگان را درک کنیم و آنالیز کنیم، نه اینکه مثل آنها بسازیم! من هم همین اعتقاد را دارم. از آثار آهنگسازان ایرانی کدام را میپسندید و تحت تاثیر چه کسانی بودید؟
کاظم داوودیان: آثار آقای دهلوی را بسیار دوست دارم، به آثار آقای پژمان بسیار علاقمندم. اوایل که به کار آهنگسازی مشغول بودم اغلب آثار وزیری و خالقی بود و یکسری آثار آقای روشن روان که تنظیم آثار فولک بود و یکسری آثاری که روی اشعار ابوسعید ابوالخیر بود و قطعات دیگری مثل مداد بنفش که بسیار اینها را گوش میکردم. از آقای حنانه قطعاتی پیدا کردم که بسیار دوست داشتم.
پیمان سلطانی: از همنسلانتان چطور؟
کاظم داوودیان: آثار آقای علیزاده را خیلی دوست دارم، نی نوا خیلی زیباست، از جوانانی که کارشان را دوست دارم جوانی است به نام پیمان سلطانی! کار شما را که دو شب پیش شنیدم بی نهایت لذت بردم، بسیار آگاهانه نوشته شده بود و شما بسیار باسواد هستید در زمینه آهنگسازی. یکی از بهترین تنظیم هایی که روی تم شیر علی مردان شنیدم در راپسودی بختیاری ایشان بود، از نظر موسیقی مدرن، هارمونی و ارکستراسیون این اثر یکی از بهترینها بود.
یک ملودی که وارد یکسری اصوات خاص میشد که ترکیب آنها را خیلی میپسندم و این کار بسیار جدید بود…
پیمان سلطانی: ممنون از لطف شما ولی بهتر است بپردازیم به آثار کاظم داوودیان!
وحید رستگاری: در مورد اثر کایر صحبت کنید.
کاظم داوودیان: آقای حسن ریاحی پیشنهاد دادند که روی ملودی آقای دانا کبیری که یک تم مازندرانی بود کار کنم. وقتی داستان این اثر را برایم توضیح دادند و گفتند کایر یعنی همکاری و دو گروه هستند از کشاورزان که به هم کمک میکنند که وجین کنند محصولاتشان را و من هم همانطور که عرض کردم موسیقی تصویری را دوست دارم، بلافاصله این تصاویر به این صورت جلوی چشمم آمد که یک شالیزاری است و مردم ساده دل و خوش قلب دارند در این زمین با هم کار میکنند و در دو گروه در یک روز آفتابی با شادی با هم سئوال و جواب میکنند.
این سئوال جواب را در این قطعه بوسیله کر میشنوید. کنترپوان نویسی من در قسمت آخر قطعه بخوبی شنیده میشود.
وحید رستگاری: تنظیم کایر چقدر طول کشید؟
کاظم داوودیان: حدود ۲۰ روز شد.
سجاد پورقناد: آیا بعد از شنیدن کار اصلاحی هم کردید؟
کاظم داوودیان: نخیر، دقیقا همین نوشته شد.
پیمان سلطانی: در حال حاضر آهنگسازی میکنید؟
کاظم داوودیان: نخیر، دو سال است که در رکود کامل هستم! به دلیل گرفتاریها و زندگی فریز شده در آمریکا و مشکلاتی که داشتم در زندگی… فقط ناچارا تدریس میکنم، ای کاش موقعیتی بود که میشد فقط روی کار آهنگسازی تمرکز کنم و گذران زندگیم هم از همین راه باشد و گرفتار سفارشات آنچنانی هم نشوم…
پیمان سلطانی: البته سفارش هم همیشه بد نیست! گاهی بد است! فکر میکنید امروز در آهنگسازی شما تغییری رخ داده باشد با تغییر یافتن فضای زندگی شما در امریکا؟
کاظم داوودیان: چند سال پیش ارکستری جمع کردیم و برنامه ای اجرا کردیم که به گفته بینندگان این برنامه، کنسرت خاصی بوده، یکی از این برنامه ها را دی وی دی کردیم و دیگری به دلیل کمبود امکانات مالی متاسفانه ضبط خوبی نشد! فکر میکنم تغییر زیادی در کار من بوجود نیامده و هنوز همان خط است. قطعاتی نوشتم که همراه با رقص بود، قطعاتی نوشتم برای سازهای ایرانی و زهی و کر که خیلی مردم را تحت تاثیر قرار داد.
وحید رستگاری: اگر الان شما با ذهنیت امروزیتان برگردید و تلاش یا کایر را بخواهید دوباره بسازید، این قطعات را تغییر خواهید داد؟
کاظم داوودیان: بله، فکر میکنم به دلیل پیشرفت ذهنیت و علمم دوست دارم کار را بهتر بنویسم.
سجاد پورقناد: در بین آثار شما فقط یک اثر برای ساز سولو و ارکستر است که آنهم برای تار آذری و ارکستر بزرگ است، چرا دست به ساخت چنین قطعاتی نزدید؟
کاظم داوودیان: اتفاقا زمانی آقای روشن روان به من توصیه میکردند کنسرتویی برای سنتور بنویسم ولی من با خودم میگفتم حالا چه لزومی دارد کنسرتو نوشته شود و شاید کمی خودنمایی باشد برای این ساز؛ در واقع از نظر درونی به این احساس نرسیدم که این کار را انجام دهم. در همه کارهایم حرفی بوده در دلم که خواستم آنرا به وسیله موسیقی بیان کنم ولی اینکه در این مورد حرف خاصی در دلم نبوده که بخواهم قطعه ای مثل کنسرتو برای سنتور بنویسم.
۱ نظر