کیتارا

به احتمال بسیار زیاد کیتارا (Kithara) از جمله اولین سازهایی بوده که رومیان باستان برای نواختن موسیقی از آن استفاده می کردند. کیتارا سازی بوده که – همانند چنگ (Lyre) در یونان باستان – برای تولید صدا، نوازنده می بایست سیمهای آن را به سمت بیرون بکشد.

رومیان از این ساز، هم در محافل عمومی و هم در محافل رسمی برای نوازندگی سلو و یا همراهی با صدای خواننده استفاده می کردند. این ساز از چنگ سنگین تر بود و در عوض

صدایی بلند تر و شیرین داشت.

محققان دنیای موسیقی و سازشناسان معتقد هستند که کیتارا ریشه و منشا پیدایش گیتار امروزی می باشد. کیتارا دارای جعبه صدای مکعب مستطیل شکل بود و در فرم های اولیه دارای ۵

، ۷ و سپس ۱۱ تار مرتعش بود. ساختار ساز بگونه ای بود که تارهای مرتعش هم طول بودند (همانند گیتار) و لذا لازم بود که علاوه بر جنس تارها امکان کوک کردن ساز نیز در نظر

گرفته شود که همینگونه هم بود.

تارهای مرتعش معمولا” از دو رشته روده گوسفند که به هم تابیده شده بودند تشکیل میشد و بخاطر سنگینی ساز، نوازنده مجبور بود آنرا بکمک یک طناب که از روی شانه های وی رد

میشد، هنگام نوازندگی نگه دارد. معمولا” نوازنده مجبور بود که با دست چپ ساز را بگیرد و بادست راست سیم ها را با وسیله ای شبیه به مضراب بکشد. در مواردی که نوازنده حرفه ای

بود می توانست با دست چپ هم سیم های ساز را مرتعش کند.

سال پیش از میلاد مسیح (ع) همزمان با ظهور کیتارا در روم باستان سازهای بادی نیز مورد استفاده قرار می گرفتند اما معمولا” از کیتارا، موسیقیدانان حرفه ای بیشتر استفاده می کردند

تا سازهای بادی مانند آنچه ما امروز بنام فلوت می شناسیم. اساتید موسیقی در روم باستان به هنگام آموزش ساز معمولا” اشعاری را نیز به هنرجویان یاد میدادند تا هنگام نواختن ساز با آن

بخوانند، اغلب این اشعار مفاهیم مثبت اخلاقی و اجتماعی داشت و آنها معتقد بودند که با نواختن موسیقی و خواندن این ترانه ها می توان روح و جسم انسان را به آرامش رساند.

نکته جالب توجه آن است که برخلاف یونانی ها که به موسیقی بصورت علمی و حرفه ای نگاه میکردند، رومی ها به موسیقی به چشم تفریح می نگریستند، آنها برخلاف یونانی ها بیشتر

جنگجو بودند تا هنرمند یا دانشمند.

شکل مقابل یک هنرآموز کیتارا را نمایش میدهد که در کنار دو استاد موسیقی در حال نوازندگی می باشد. زائده هایی که مانند شاخ بر سر اساتید موسیقی قرار دارد، شاخه های زیتون می

باشد که ظاهرا” نشان از قدر و منزلت بالای این افراد می باشد.