گفتگوی هارمونیک
والتر به عنوان دستیار و حامی مالر رابطه کاری نزدیکی با او داشت. عمر مالر کفاف اجرای آثاری مانند Das Lied von der Erde یا سمفونی شماره نه را نداد. اما بیوه او، آلما مالر، از والتر درخواست کرد که هر دو اثر را برای نخستین بار اجرا کند. بنابراین والتر اولین اجرای Das Lied را در سال ۱۹۱۱ در مونیخ و اجرای سمفونی شماره نه را در سال ۱۹۱۲ در وین و با ارکستر فیلارمونیک وین رهبری کرد.
والتر و ارکستر فیلارمونیک وین (که کنسرت مستر آن هنوز آرنولد رز، برادرزاده مالر، بود) کنسرت زنده Das Lied von der Erde را در سال ۱۹۳۶ و کنسرت زنده سمفونی نهم را در سال ۱۹۳۸ برای اولین بار ضبط کردند. ضبط سمفونی نهم تنها دو ماه پیش از رویداد آنشلوس و تبعید والتر (و رز) انجام گرفت.
این صفحه ها به ویژه برای اجرا توسط ارکستر و همچنین به خاطر بیان احساسات عمیق مورد توجه ویژه ای قرار گرفته اند. والتر در دهه های بعد این دو اثر را مجددا با موفقیت ضبط کرد. صفحه معروف Decca Das Leid von der Erde والتر با کاتلین فریر (Kathleen Ferrier)، جولیوس پاتزاک (Julius Patzak) و ارکستر فیلارمونیک وین در ماه مه سال ۱۹۵۲ و سپس در سال ۱۹۶۰ با ارکستر فیلارمونیک نیویورک و در استودیو ضبط شد.
والتر رهبری اجرای ارکستر فیلارمونیک نیویورک را برای ضبط استریوی سمفونی نهم در سال ۱۹۵۷ به عهده داشت. او سمفونی شماره نه را در سال ۱۹۶۱ به صورت استریو ضبط کرد. این اثر و آثار دیگر او که در آمریکا ضبط شده بودند در ابتدا توسط شرکت کلمبیا رکوردینگز توزیع شد و سپس شرکت سونی آنها را به صورت سی دی روانه بازار کرد.
ببینید فیلمی از اجرای مالر توسط برونو والتر را
از آنجایی که مالر هیچگاه خودش سمفونی شماره نه و Das Lied von der Erde را رهبری نکرد، نمی توان اجراهای والتر را سندی برای تفسیر مالر از این سمفونی ها دانست. اما با در نظر داشتن ارتباط شخصی والتر با مالر و اجراهای اصیل والتر از آثار او باعث می شود که این آخرین اجرای والتر به نوع دیگری اصالت بیابد. مزیت دیگر اجراهای ضبط شده والتر از آثار مالر (که بسیار نیز مورد احترامند) این است که والتر اجرای آنها توسط خود مالر را تماشا کرده بود. این آثار عبارتند از آهنگ های گوناگون و سمفونی های اول، دوم، چهارم و پنجم.
والتر همچنین آثار بسیاری از آهنگسازان آلمانی دیگر را نیز مانند موتسارت، هایدن، بتهوون، شوبرت، برامس، یوهان اشترائوس (پسر) و آنتوان بروکنر (Anton Bruckner) و آهنگسازان دیگری مانند باخ، واگنر، شومان، دورژاک (Dvorak)، ریچارد اشترائوس، چایکوفسکی، اسمتانا و غیره را ضبط کرد که این آثار بسیار مورد تمجید قرار گرفتند. والتر یکی از مهم ترین رهبران اپرا نیز بود. او مخصوصا به خاطر رهبری اپراهای موتسارت معروف است.
سی دی های تعدادی از این اجراها که با اپرای متروپولیتن و با جشنواره سالزبورگ ضبط شده بودند، اکنون موجود هستند. علاوه بر این آثار اجراهای واگنر، وردی و فیدلیوی بتهوون نیز بر روی سی دی موجود می باشند. از دیگر صفحه های والتر که طرفداران زیادی دارد تمرین های دهه شصت (قرن بیستم) او از موتسارت، مالر و برامس هستند که شنونده را با اولیت های موسیقیایی او آشنا ساخته و نمایانگر رویه دوستانه و غیر زورگویانه ی او در برابر ارکستر است.
۱ نظر