گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

گفتگو با تیبو (۲)

«مارسیک نمونه یک استاد خوب بود. هر جلسه که در کنسرواتوار نزد او می رفتم (ما سه روز در هفته از او درس می گرفتیم)، او یک اتود از جاوینیز (Gavinies)، فیوریلو (Fiorillo)، دونت (Dont) به من می داد تا برای جلسه بعد آماد کنم. ما همچنین تمام آثار پاگانینی و آثاری از ارنست (Ernst) و اسپور (Spohr) را کار کردیم. برای تکنیک های آرشه نیز مارسیک از پاساژهای مختلفی که به اتود تبدیل شده بودند استفاده می کرد. ما گام ها را نیز که از نان شب ویولونیست مهم ترند، هر روز تمرین می کردیم.

مارسیک پیانو را خیلی خوب می نواخت. او حتی زمانی که شاگردانش در حال تمرین بودند آکمپانی مان های بی نظیری را با ویولونش به صورت فی البداهه می نواخت.

من حتی پس از ترک کنسرواتوار نیز به کلاس هایم نزد مارسیک ادامه دادم. به نظر من مارسیک سه خصوصیت اساسی را داراست که همه چیز دیگر بر پایه آن ها استوار است: یک دست بودن زیر و بمی صدا (purity of pitch) ، توازن تُن (equality of tone) و سونوریته تُن (sonority of tone).


شیوه مکانیکی در برابر شیوه طبیعی ویولن نوازی

«سیستم مکانیکی و بی روح شوچیک (Sevcik) بدون شک ویولونیست های مکانیکی برجسته ای را پرورش داده است. اما این سیستم همچنین باعث نابودی استعدادهای واقعی نیز شده است. به عنوان مثال کوبلیک (Kubelik) یکی از این ویولونیست های با استعداد بود! اگر کوبلیک نزد استاد دیگری به غیر از شوچیک به فراگیری ویولون پرداخته بود، ویولونیست بزرگی می شد زیرا استعداد شگفت انگیزی داشت. حتی در حالی که او خیلی خوب می نواخت من باز هم معتقدم که کوبلیک یکی از قربانیان شوچیک است.

برای اینکه نشان دهم که چه طور این رویکرد تکنیکی توسط این سیستم بر نوازنده حاکم می شود خاطره ای را برایتان بازگو می کنم. به خاطر می آورم که حدود ۱۵ سال پیش من و کوبلیک در روستایی در مونت کارلو اقامت داشتیم. قرار بود که هر کدام از ما کنسرتوی بتهوون را در کنسرت های جداگانه ای در دو روز متفاوت اجرا کنیم. کوبلیک تمام روز را صرف تمرین هایی که شوچیک گفته بود کرد. اما من نت ها را بررسی و مطالعه کردم اما به ویولونم دست هم نزدم.

برای تماشای اجرای کوبلیک در کنسرت او شرکت کردم. انصافا اجرای خوبی هم بود. سپس نوبت من فرا رسید؛ من به جای اینکه اجرای این کنسرتو را از جنبه مکانیکی و تکنیکی آن در نظر بگیرم و به غلبه بر دشواری های مکانیکی ویولون نوازی بیندیشم (که برای حل آن ها یک سری تمرین های مستبدانه تکنیکی و خشک نیاز است)، روش دیگری در پیش گرفتم. من با تمرکز کردن بر معنای اثر و پیام موسیقیایی آن، قطعا توانستم از لحاظ موسیقیایی و معنوی ژرفای بیش تری به اجرایم ببخشم.

«در ویولونیست های حرفه ای تر تکنیک نباید درخودآگاه نوازنده به جایگاه والایی برسد. من به اجرای روبینشتاین وقتی کودکی بیش نبود گوش داده ام. واقعا نت های فالش در برابر سبک شگفت انگیز او در پرده برداشتن از روح قطعه ای که می نواخت چه اهمیتی داشت!

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است