گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سریر: باید اجازه بدهیم هر کس روایت خود را داشته باشد

من ترجیح دادم در این کار دخالت خاصی نداشته باشم و بگذارم این گروه کار خود را پیش ببرند. نوازندگان این ارکستر تقریبا همگی جوان بودند، در انتخاب خوانندگان هم سعی شده بوده از میان خوانندگان پر طرفدار روز کسانی انتخاب شوند که توجه بیشتری به کیفیت کار موسیقی دارند و خانم نوری هم روی این گروه از خوانندگان تاکید داشتند.


شما پس هیچ مخالفتی با این روند نداشتید؟


من بعد از ملاقات با این گروه با خودم گفتم چرا نباید به اینها اجازه داد روایت خودشان را از کارهای مشترک من و آقای نوری داشته باشند؟ بالاخره اینها هم افرادی هستند که عده زیادی از جوانها را به خود علاقمند کردند و میتوانند از این راه ارتباطی برقرار کنند بین این نوع موسیقی و مخاطبش و مخاطبین خودشان؛ حتی ممکن هست که خودشان هم تحت تاثیر این موسیقی قرار گیرند و به این سبک نزدیکتر شوند.

بیشتر قطعاتی که از همکاری های شما و آقای نوری امروز در بازار موجود است، بیشتر از هر شاخه دیگری در موسیقی زیر شاخه موسیقی کلاسیک قرار میگرد و نهایتا شما و زنده یاد نوری تحت تاثیر سازبندی، هارمونی و آواز کلاسیک هستید، پس هیچوقت نمیشود یک کنسرت موسیقی هنری را جایگزین کنسرت موسیقی تجاری کرد!

بله، ولی قرار هم نیست ما این کنسرت را جایگزین کنیم، ما کار خودمان را خواهیم کرد ولی این حرکت هم میتواند نوعی رفرم در کارهای این گروه بوجود آورد. از همه مهمتر این کارها که با آقای نوری ضبط شده و محفوظ است و خطری این آثار را تهدید نمیکند. شما در موسیقی کلاسیک هم بسیار میبینید که یک تم از باخ را میگذارند روی زنگ موبایل یا تم اثر از موتسارت را میگذارند زنگ ساعت! کسی هم اعتراض نمیکند به این خاطر که این اثر دیگر جای خود را باز کرده و خطر اصالت آن را تهدید نمیکند.

با این روش نه تنها اثر زیر سئوال نمیرود بلکه برای بخش وسیعتری از جامعه چه کودک چه بزرگسال معرفی میشود.

ما بسیاری از کارهای آوازی پاپیولر را در غرب سراغ داریم که برگرفته از تم یک قطعه کلاسیک مثل یک موومان از کنسرتویی بوده است یا قطعه دیگری که اصلا کلام نداشته. این روشها باعث بیشتر شنیده شدن و در نهایت ورود اقشار مختلف به جریان موسیقی جدی میشود.

من در یکی دو تا از تمرین های این ارکستر جوان و خواننده هایش بودم و میدیدم که چطور کم کم آنها الفتی با این سبک و سیاق پیدا میکنند. خود مرحوم نوری هم با اینکه صدای یگانه ای داشت، به هیچ وجه انحصار طلب نبود و علاقه داشت آثارش توسط گروههای سنی مختلف، طیف های مختلف و طبقات اجتماعی مختلف خوانده شود.

من دیدم در جاهایی با لحن نامناسبی در مورد این افراد نوشته بودند، بالاخره ما نباید فراموش کنیم که همین افراد مخاطبین زیادی دارند و توهین به آنها در واقع توهین به درک مخاطبین آنها هم هست. ممکن است من از صدای خواننده ای خوشم نیاید ولی دلیلی ندارد که اقشار مختلف مردم هم احساس من را داشته باشند. همینطور انتظار ندارم توانایی های هنری عالی در کارهای آنها دیده شود و یا در اجرای آنها نقصی نبینم، چه بسا افرادی که با آواز کلاسیک آشنا هستند و توانایی های بالایی دارند هم نتوانند به کیفیت آواز نوری برسند ولی آنها هم برداشت و نگاه خود را داشتند.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است