ادیت در ویولن (VII)

چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۰

، توسط: علی نوربخش

نگارنده در ادامه نوشته، راهکار انگشت گذاری مبتنی بر اصل تغییر پوزیسیون ها بر اساس حداقل جابجایی طولی بر روی گریف را در اجرای این جمله پیشنهاد می دهم. پیش از بررسی موضوع انگشت گذاری هفت دسته جمله سه نتی سه لا چنگ (از لا بکار تا می بمل)، پرداختن به انگشت گذاری سه جمله شامل تریوله های رابط الزامی می باشد.

طبق توصیه اکثر نسخ ادیت شده چاپی، جمله تریوله های رابط سه نتی همراه با سه تعویض متوالی انجام گردیده و چهارمین تعویض پوزیسیون متقارن با شروع هفت دسته جمله سه نتی بعدی است.

در اینجا برای سهل تر نواختن و نیز بالاتر بردن سرعت اجرای جمله رابط لازم است تا در اولین گام از تعداد تغییر پوزیسیون در این جمله کاست. از آنجا که نت دو آغازین به عنوان زیرترین نت پاساژ و با توجه به تغییر پوزیسیون ها در جملات قبلی با انگشت چهارم نواخته شده و نت لا بکار بعدی نیز با انگشت سوم نواخته می گردد، اجرای اولین نت جمله رابط (فا بکار) با انگشت اول در پوزیسیون هشتم سیم می صورت می پذیرد.

اما برای اجرای شش نت باقیمانده جمله رابط می توان تنها از یک تغییر پوزیسیون استفاده نمود. در صورتی که نت می بمل با انگشت سوم (پوزیسیون پنجم) نواخته شود، جدای آنکه تعویض انگشت اول به سوم بین پوزیسیون های شماره هشتم و پنجم در اینجا چندان خوش دست نمی نماید برای اجرای فادیز (در تریوله دوم جمله رابط) ناچار به استفاده از انگشت چهارم خواهیم بود که بازشدگی نامتعارفی را در ناحیه ناکل بین انگشتان سوم و چهارم ایجاد خواهد نمود.

اما در صورتی که تعویض انگشت به شکل اول به دوم از فادیز به می بمل انجام گردد، شاهد تعویض پوزیسیون خوش دست تری خواهیم بود که باعث می شود تا اول بتوان فادیز دوم در جمله رابط را که دارای یک و نیم پرده فاصله از می بمل می باشد با راحتی بیشتر و سریعتری با انگشت چهارم نواخت و نیز دست در وضعیتی قرار خواهد گرفت که تریوله آخرین جمله رابط بدون جابجایی دست چپ در جهت تغییر پوزیسیون نواخته گردد. (در صورتی که برای نواختن فا دیز از انگشت سوم استفاده شود بازهم با توجه به فاصله طولی زیاد شاهد کشش و باز شدگی نامتعارف در ناحیه ناکل بین انگشتان دوم و سوم خواهیم بود)

در این حالت نت دو بکار با انگشت اول و می بمل با همان انگشت دوم بکار رفته در تریوله دوم(قبلی) بلافاصله نواخته می گردد و این مطلوب ماست. بنابراین با روش تشریح شده می توان از شمارگان کلی تعویض پوزیسیون در جمله تریوله رابط کاست و آماده ورود به بخش هفت دسته جمله سه نتی بعدی گردید.

حال در اینجا لازم است تا با تغییر جهت آرشه کشی از راست به چپ (از جمله رابط به هفت دسته جمله سه نتی بعدی) در جهت تقویت عوامل ذیل بهره جست:

الف- روان و راحتر ساختن بیشتر اجرای هفت دسته جمله سه نتی بعدی با بهره گیری از آرشه چپ نسبت به اجرای همین بخش در آرشه راست
ب- سرعت بخشی بیشتر به تمپوی کلی اجرای جمله با توجه به خوش دستی بیشتر اجرای این جمله در آرشه چپ به نسبت آرشه راست
ج- کاستن از بزرگنمایی تعویض پوزیسیون دست چپ درهنگام تعویض آرشه از نت دوبکار به لابکار
د- کرشندو نمودن با کیفیت تر دسته جمله هفت تایی با نزدیک شدن تدریجی به پاشنه در آرشه چپ و بالاتر بردن موزیکالیته کلی جمله.

viol.ir

ارسال دیدگاه

فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (I)

در ضمن بررسی منابعی برای تهیه مقاله ای درباره نقد تاریخنگاری موسیقی ایرانی به این مقاله جالب بر خوردم که برای روشنگری تاریخی درباره مبادلات فرهنگی و موسیقایی شرق و غرب لازم و مفید است؛ و با مقاله های «نقد تاریخنگاری موسیقی ایرانی» و جستارِ پیوست «درباره عقب ماندگی و پیشرفت» ارتباط دارد.

مروری بر آلبوم «بوم خیال»

اگر اجرای موسیقی آوازیِ مو به مو مبتنی بر بلوک‌بندی و جمله‌بندی و ساختار خرد و کلان ردیف‌ها را یک سرِ طیف، و موسیقی آوازیِ آهنگسازی‌شده را، که شاید از ماحضر موسیقی کلاسیک ایرانی تنها اشل‌هایِ صوتیِ مدها را در خود داشته باشد و تمام دیگر عناصرش (از الگوهای ملودیک و ریتمیک گرفته تا نحوه و روند تغییر مدها، فرم و غیره) از چشمه‌ی خلاقیتِ سازنده/نوازنده‌اش جوشیده، سرِ دیگرِ طیفِ آن سنتی بدانیم که در قرن اخیر بداهه‌نوازی نام گرفته است، پنج تکه تکنوازیِ مجملِ صائب کاکاوند در «بوم خیال» را باید جایی نزدیک به پایانه‌ی نخستِ طیف در نظر گرفت.

آخرین ارسال‌ها

از روزهای گذشته…

گفتگویی با جولیان بریم (I)

پرداختهای صدایی فوق العاده، رنگ آمیزی بی نظیر در اجرای قطعات مختلف، شفافیت و وضوح صدای ساز و بالاخره تکنیک درخشان او که با احساس و شناخت عمیق به بیان و اجرای منحصر بفرد از قطعات دوره های مختلف می پردازد. ما داریم از جولیان بریم صحبت می کنیم!

حفظ کنیم یا نه؟ (I)

سال گذشته در روزنامه ای خواندم که به یک نوازنده جوان به دلیل توانایی هایش در اجرای یکی از آثار سخت معاصر از حفظ ، جایزه داده اند. از آن زمان تا به حال روی مساله تاثیر حفظ کردن بر اجرای خوب فکر می کنم. آیا بدون نت نواختن توانایی های اجرایی نوازنده را ثابت می کند؟ برای دریافت جواب با بسیاری از همکارانم صحبت کردم.

about violin design – طرح و مدل (I)

در این قسمت از مباحث ساخت ویلن، به مرحله ای می رسیم که از دقت و توجه خاصی برخوردار است. این موضوع مشخصا در تمام متد های آموزشی ساخت ساز، بخشی مهم و قابل پردازش است. در طول تاریخ سازگری نظرات متفاوتی در راستای چگونگی عملکرد برای ورود به عرصه ظهور ماهیت فیزیکی ساز مطرح بوده است.

آسیب شناسیِ کاربرد نت در موسیقی کلاسیک ایرانی (XI)

در اینجا گذشته از حالت و جنس اجرا، به کشش های از پیش تعیین شده نظر داریم. شاید گروهی گمان کنند که دو نوازنده صاحب تکنیک و ماهر می توانند یک قطعه موسیقی را با کشش های یکسان اجرا کنند. اما چنین امری محال است و این نه به دلیل عدم توانایی نوازندگان در تشخیص کشش ها، که به دلیل جوهر اجرای موسیقی است، و هر فعالیت دیگر بشری که روح و حس آدمی در آن دخالت دارد، که هرگز مکانیکی و یکسان نیست.

در موسیقی ایران، جای استاد علی رهبری خالیست

نوشته ای که پیش رو دارید، نامه سرگشاده بهزاد عبدی به وزیر فرهنگ و ارشاد است؛ در این نامه از وزیر ارشاد درخواست شده، با دعوت از علی رهبری، نه تنها به وضعیت فعلی ارکستر سمفونیک تهران، بلکه به وضعیت موسیقی کلاسیک کشور رسیدگی شود.

لیر یا چنگ ارجان؟ (I)

این نوشتار نه یک مقاله تحقیقی بلکه مطلبی است درباره یک معظل فراگیر در سطح جامعه موسیقی به نام «بی اطلاعی». مدتی پیش در فضای مجازی ویدیویی از خبرگزاری ایسنا با کد خبر ۹۶۰۱۰۱۰۰۱۸۷ درباره اجرا با چنگ ارجان انتشار یافت. در این ویدیو خانم رابعه زند از نوازندگان ساز قانون عنوان کرد که یکی از آشنایان ایشان به نام آقای سیف الله شکری (از متخصصین بازسازی سازهای باستانی) پس از پژوهش هایی چند، اقدام به نمونه سازی «بربط جام ارجان» یا همان «چنگ ارجان» با قدمتی حدود ۱۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نموده است. خوشبختانه با وجود دانش موجود که در فضای مجازی و غیرمجازی درباره دانش سازشناسی در ایران چاپ شده است، منابع اطلاعاتی مناسب جهت تحقیق و پژوهش در دسترس می باشد. با یک جستجوی ساده در اینترنت یا و نگاه به کتب موجود در ایران، می توان متوجه شد که سازهای نقش شده در جام ارجان از دیدگاه سازشناسی “Organology” در چه رده ای قرار می گیرد. اینکه چنین سازی برچه اساس و مستنداتی بازسازی شده است، خود جای بحث فراوان دارد اما این که چرا ساز را به جای «لیر»، «چنگ» نامیده اند خود بسیار جای دارد. با توجه به مطالبی که در این ویدیو عنوان شده لازم است که مطالبی چند در این مورد با استناد به منابعی که در انتها ذکر شده است به صورت مستند ذکر گردد.

گزارش جلسه هشتم «کارگاه آشنایی با نقد موسیقی» (I)

چهارشنبه ۱۶ اسفندماه ۱۳۹۱ هشتمین جلسه از کارگاه آشنایی با نقد موسیقی و آخرین جلسه از دور نخست با تمرکز بر موضوع «نقد موسیقی در ایران» در خانه‌ی موسیقی برگزار شد.

ریختر، پیانیستی برای تمام دوران (III)

ریختر پیانیست روسی بود که در کنار بزرگانی چون داووید اویستراخ و روستروپویچ، مثلث هنری ای را تشکیل می دادند، همانند آرتور روبنشتاین، گرگور پیاتیگورسکی و یاشا هایفتز که مثلث هنری موسیقی کلاسیک در آمریکا بودند؛ عجیب نیست که با این اوصاف، در زمان جنگ سرد، این هنرمندان بصورت غیر مستقیم، وسیله ای برای قدرت نمایی هنری روسیه و آمریکا بودند.

ریچارد واگنر، خداوندگار اپرا (III)

همسر دوم واگنر کوزیما بعدها نوشته است: “زمانی که نسل آینده به دنبال نیرویی عظیم در این اثر ناب بگردند، ممکن است قادر باشند، اشکها و خون دلهای آهنگساز را به لبخندهایی تبدیل سازند”. در سال ۱۸۶۲ واگنر به طور رسمی از مینا جدا شد، اگرچه تا مرگ مینا در سال ۱۸۶۶ به حمایت مالی او ادامه داد. بین سالهای ۱۸۶۱ و ۱۸۶۴ واگنر سعی کرد اپرای “تریستان و ایزولده” را در وین اجرا کند.

روش سوزوکی (قسمت نهم)

در تمام ژاپن بخشهایی برای پرورش استعدادها وجود دارد. هر کودکی میتواند به این مراکز وارد شود. چراکه ما بر این فرض و گمان هستیم که استعداد و قابلیت موروثی نیست بلکه هر کودک استعداد و توانایی خود را بوسیله تجربه و تمرین و تکرار مکرر بدست می آورد. بگذاریم بخاطر سعادت و آسایش فرزندانمان، آنها را از گهواره به نوعی رشد بدهیم تا بتوانند روح و روانی ممتاز، ارزنده، پیشرفته و با توانایی های درخشان زندگی کنند!