اما برای اجرای شش نت باقیمانده جمله رابط می توان تنها از یک تغییر پوزیسیون استفاده نمود. در صورتی که نت می بمل با انگشت سوم (پوزیسیون پنجم) نواخته شود، جدای آنکه تعویض انگشت اول به سوم بین پوزیسیون های شماره هشتم و پنجم در اینجا چندان خوش دست نمی نماید برای اجرای فادیز (در تریوله دوم جمله رابط) ناچار به استفاده از انگشت چهارم خواهیم بود که بازشدگی نامتعارفی را در ناحیه ناکل بین انگشتان سوم و چهارم ایجاد خواهد نمود.
اما در صورتی که تعویض انگشت به شکل اول به دوم از فادیز به می بمل انجام گردد، شاهد تعویض پوزیسیون خوش دست تری خواهیم بود که باعث می شود تا اول بتوان فادیز دوم در جمله رابط را که دارای یک و نیم پرده فاصله از می بمل می باشد با راحتی بیشتر و سریعتری با انگشت چهارم نواخت و نیز دست در وضعیتی قرار خواهد گرفت که تریوله آخرین جمله رابط بدون جابجایی دست چپ در جهت تغییر پوزیسیون نواخته گردد. (در صورتی که برای نواختن فا دیز از انگشت سوم استفاده شود بازهم با توجه به فاصله طولی زیاد شاهد کشش و باز شدگی نامتعارف در ناحیه ناکل بین انگشتان دوم و سوم خواهیم بود)
حال در اینجا لازم است تا با تغییر جهت آرشه کشی از راست به چپ (از جمله رابط به هفت دسته جمله سه نتی بعدی) در جهت تقویت عوامل ذیل بهره جست:
ب- سرعت بخشی بیشتر به تمپوی کلی اجرای جمله با توجه به خوش دستی بیشتر اجرای این جمله در آرشه چپ به نسبت آرشه راست
ج- کاستن از بزرگنمایی تعویض پوزیسیون دست چپ درهنگام تعویض آرشه از نت دوبکار به لابکار
د- کرشندو نمودن با کیفیت تر دسته جمله هفت تایی با نزدیک شدن تدریجی به پاشنه در آرشه چپ و بالاتر بردن موزیکالیته کلی جمله.
viol.ir
۱ نظر