منیره خلوتی

متولد ۱۳۶۰
مترجم
دکترای زبان و ادبیات فرانسه
monirkhalvati@yahoo.com

نوشته های منیره خلوتی

زنان و موسیقی (VII)

شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ – ۲:۱۴ ب.ظ

ژولی در اولین نقش خود در اپرا با موفقیت چندانی روبرو نشد. خانم سنت اوبِرتی (Mme Saint-Huberty) که جانشین دوشیزه لووَسور (Mlle Levasseur) و دوشیزه لاگِر (Mlle Laguerre) شده بود، برای ژولی شانسی باقی نگذاشت، زیرا او صدای قویی برای تحمیل خود در این زمینه نداشت. ژولی به کمدی فرانسِز (Comédie-Française) بازگشت و در تاریخ دوشنبه ۱۹ سپتامبر ۱۷۸۵ با بازی در نمایشنامه اِرمیونِ آندروماک (Hermione d’Andromaque) اثر ژان رَسین خوش درخشید. شخصیت قوی و ایده های جدید ژولی زیاد به مزاج همکارانش خوش نیامد و به همین دلیل از طرف همکارانش در کمدی فرانسِز نیز طرد شد.

زنان و موسیقی (VI)

دوشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ – ۷:۴۳ ق.ظ

خانم بیون موسیقی بی کلام و موسیقی برای نمایشنامه ها می ساخت و در سالن خانم ژانلی (Genlis) با همکاری نوازندگان غیر حرفه ای و حتی موسیقی دان های معروف فرانسوی و بین المللی اجرا می کرد. وی همچنین با عنوان بازیگر-خواننده در نمایشنامه های مختلف ایفای نقش می کرد.

مرگ کریستف پندرسکی، آهنگساز بزرگ لهستانی (III)

شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۹ – ۲:۳۴ ب.ظ

دوره دوم در اواخر سال های ۱۹۸۰ آغاز می شود. وی با ساده سازی ساختار آهنگ هایش به کلاسیک گرایی بیشتری روی آورد. به ویژه با ساخت اثر رکوئیم لهستانی که تجدید پیمان با سنت رمانتیک نیز محسوب می گردد. البته پندرسکی خود معتقد است که : «موسیقی من همان است. تنها شیوه ابراز آن تغییر کرده است».

مرگ کریستف پندرسکی، آهنگساز بزرگ لهستانی (II)

دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ – ۶:۴۷ ق.ظ

رکوئیم که از شانزده قطعه تشکیل شده برای چهار سولیست، گروه کُر مختلط و ارکستر بزرگ نوشته شده است و اجرای آن کمی بیشتر از ۹۰ دقیقه طول می کشد. متن آن به زبان لاتین است که دو بار با یک سرود سنتی لهستانی به نام مقدسات سه گانه (Święty Boże) آمیخته شده است.

مرگ کریستف پندرسکی، آهنگساز بزرگ لهستانی (I)

دوشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۹ – ۳:۲۵ ب.ظ

کریستف پندرسکی، یکی از مهمترین آهنگسازان جهان، روز یکشنبه ۲۹ مارس ۲۰۲۰ (برابر با ۱۰ فروردین ماه ۱۳۹۹) در سن ۸۶ سالگی در زادگاهش، شهر کراکوف، پس از تحمل یک دوره بیماری طولانی، درگذشت.

در اندیشه برداشت های دیگر از موسیقی دفاع مقدس (V)

بخشی از آثار مربوط به دفاع مقدس، در سال های بعد از آن ساخته شده اند. نظیر قطعاتی که آقایان: روشن روان، انتظامی و شریفیان ساخته اند و اکثر آنها شنیده شده اند. بیشتر این آثار و بلکه تمام آنها، برای ارکستر بزرگ (بخوانیم ارکستر سمفونیک) و گاه گروه کر همراه آن نوشته شده و اجرا شده اند که در عرف معمول موسیقیدانان ما محمل مناسبی هستند برای نمایاندن شکوه و عظمت نبرد ۸ ساله ایران و عراق.

مروری بر آلبوم «ماهرو»

همان قطعه‌ی اولِ این نخستین آلبومِ مستقلِ یک آهنگساز جوان (متولد ۱۳۷۲) نشانه‌هایی از شوق و انگیزه‌‌ای امیدوارکننده برای خلق موسیقی دارد. گمانه‌ها و آزمون‌هایی در چندصدایی، ذوقِ ملودی‌پردازی و رسیدن به انگاره‌هایی چند متعلق به خود او (اگرچه معدود و محدود)، قانع نشدن به داشتنِ روال یکسان لحنی و ایقاعی در قطعات و سرحالی و شوری که در صدای گروه است، همه و همه سرچشمه‌ی روشنیِ نخستین‌اند. در عین حال می‌توان شنید که در گوش مؤلف، کار آهنگسازانی –تنها در حوزه‌ی موسیقی کلاسیک ایرانی- که قدیمی‌ترین‌ و اثرگذارترین‌شان پرویزمشکاتیان و محمدعلی کیانی‌نژادند رسوب دارد و گه‌گاه بازی‌های موسیقی روی بندِ نغمه‌های کروماتیک، یادآور آهنگسازان جوان‌تر نیز هستند.

آخرین ارسال‌ها

از روزهای گذشته…

Big Band – آشنایی و تاریخچه

Big bands به معنای دسته های موسیقی بزرگ نوعی گروه موسیقی جز است که در سالهای ۱۹۳۵ تا اواخر دهه ۴۰ یعنی دوران سوئینگ (Swing Era) از محبوبیت بسیاری برخوردار بود. بیگ بند به طور معمول از حدود ۱۲ تا ۱۹ نوازنده در بخشهای مختلف تشکیل میشد . به نامهایی چون ارکستر جز و جز صحنه ای یا stage band نیز شناخته میشد.

منبعی قابل اتکا و بنیادین در شناخت موسیقی (II)

همین ویژگی‌هاست که موجب شده است این کتاب بارها تجدید چاپ و روزآمد شود و هنوز نیز پس از گذشت چهار دهه کماکان به‌عنوان یکی از پُرطرفدارترین منابع اصلی برای درس‌های آشنایی با موسیقی ــ البته با تمرکز بر موسیقی کلاسیک یا هنری غربی ــ کاربرد و رواج داشته باشد.

نگاهی به سمفونی فانتاستیک اثر جاودان هکتور برلیوز (IV)

برلیوز در مقدمه ی این موومان تنهایی در دامان طبیعت را تداعی می کند: یک کرآنگله ی سولو، نغمه ای را می نوازد و پژواک آن یک اکتاو بالاتر به وسیله ابوا به صدا در می آید (تداعی گر نوای نی دو چوپان). پیش از این هرگز موومانی از یک سمفونی با دوئت این سازها آغاز نشده بود. نوای نی چوپان که در مقدمه (میزان های ۱ تا ۲۰) و دیگر بار در پایان موومان به گوش می رسد، یادآور شباهت هایی در حالت بیان و رنگ آمیزی (استفاده از کرانگله)، در رومانس مارگریت از اپرای فاوست (۹-۱۸۲۸) اثر گونود است که نسبت به سمفونی فانتاستیک خیلی هم قدیمی نیست.

تعزیه خوانی (V)

نوحه مهم ترین شکل آواز جمعی است، در این فرم، تعزیه خوان و گروه هم خوان و گاه مخاطبان، به صورت سوال و جواب، یک آواز مذهبی را که دارای ریتم مشخص است را اجرا می کنند. تعزیه ها اغلب با پیش خوانی، شروع می شد.پیش خوانی نیز شامل اجرای نوحه ها و مقدمه ای برای شروع نمایش بود.

نگاهی به پیوند شعر و موسیقی آوازی اثر حسین دهلوی (III)

شاید برای همه دیدن ارکستر با رهبری یک زن امری بسیار عجیب و غیر معمول تلقی شود و چه بسا نیز در دنیای موسیقی رهبری ارکستر را امری مردانه تلقی کرده اند . اما جوانا فلاتا ثابت نمود که نه تنها در عرصه نوازندگی مهارت دارد بلکه در رهبری ارکستر نیز رهبری مقتدرو بسیار معتبر میباشد و ثابت نمود که رهبری فارغ ار تفکرات سنتی امریست که بیشتر بر اساس توانایی های هر فرد قدرت میگیرد نه صرفا نگاهی جنسیتی که در این امر حاکم بود.

ویژگیهای احساسی گامهای موسیقی

کریستین فردریش دانیل شوبارت ادیب و شاعر آلمانی است که به دلیل علاقه زیاد و همکاری با موسیقیدانان به دانش موسیقی بالایی دست پیدا نمود. او مدتها مسئولیت مدیریت و کارگردانی موسیقی تاترهای نمایشی در آلمان را بر عهده داشت و تالیفات زیادی در زمینه ارتباط میان موسیقی و ادبیات دارد.

نی و قابلیت های آن (XII)

در قسمت دهم به بررسی محدوده های صوتی نی و حالات متفاوت انگشت گذاری روی ساز پرداختیم. همانطور که ذکر شد از هر وضعیت انگشت گذاری اصلی در نی می توانیم ۴ صدا در محدوده های مختلف نی تولید کنیم، همچنین با وضعیت (نیم انگشت) می توانیم فواصل فرعی و برخی نیم پرده ها و ربع پرده ها را اجرا نماییم.

ونجلیس : هنر خود را از دیگران وام نگیر

آلبوم Spiral در سال ۱۹۷۷ به بازار ارائه شد و از آن به بعد دنیا بدون کوچکترین شک و شبه ای ونجلیس را بعنوان موسیقیدانی با سبک jazz فضایی همراه با روح اساطیری شناخت.

موسیقی به مثابه ابزار ژست! (II)

در بسیاری از موارد نیز اگر احتمالا اجراها و آثار برخی از این گروه ها دارای ارزشی هنری است، این ارزش هنری نه به خودِ موسیقی که به سایر عوامل شکل دهنده ی اجرا بازمی گردد(۱)؛ ارزش موسیقایی بسیاری از این آثار نیز تنها در برخی فضاسازی های خاص آنان خلاصه می گردد، برخلاف گونه هایی از موسیقی که با نام موسیقی هنری می شناسیمشان.

اقیانوسی بنام باخ (II)

دلیل جاودانگی آثار باخ هر چه که باشد، سبب می شود شنونده مجددا به باخ برگردد. کاملا واضح است که بقای هر اثر هنری ارتباط مستقیم با اشتیاق آهنگسازان و مخاطبان برای اجرا و شنیدن اثر مربوطه دارد. موسیقی باخ بر خلاف تابلوی مونالیزای داوینچی یا مجسمه پیتای میکلانژ در هر اجرای جدید، مجددا زنده شده و نزد شنونده نمود پیدا می کند.