گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk
دست نوشته باخ

توکاتا (Toccata) به قطعه ای آزاد از لحاظ فرم در موسیقی گفته می شود که معمولا” برای به تصویر کشیدن توانایی های ساز یا نوازنده نوشته می شود؛ دراین نوع از قطعات موسیقی که بیشتر در دوران باروک مورد استفاده بوده است از حرکت های سریع ملودیک با پاساژهای پیچیده و طولانی استفاده می شود.

توکاتا معمولا” حالت هیجانی (rhapsodic) دارد و گونه های اولیه آن برای هر سازی نوشته می شد اما از آنجایی که بتدریج حالت اجرای سلو به خود گرفت خیلی زود مختص سازهای کلاویه ای شد.

گوش کنید: Audio FileBach, Toccata in D minor

از ویژگی های بارز توکاتا آن است که با وجود آنکه فرم آن مربوط به دوران باروک می باشد – که کنترپوان در آن بیداد می کند – اما حالت پلی فونیک و تعدد ملودی همزمان آن به مراتب کمتر از سایر فرمهای باروک می باشد.

باخ یکی از بزرگترین نویسندگان توکاتا در دروان باروک می باشد، او علاوه بر آنکه از فرم توکاتا برای تهیه موسیقی ارگ استفاده کرد، توکاتاهای زیادی هم برای پیانو نوشت. قبل از باخ موسیقیدانانی چون گابریلی (Andrea Gabrieli) یا مرولو (Merulo) و بعد از باخ موسیقیدانانی چون شومان، دبوسی یا راویل (Reveal) از جمله آهنگسازانی بودند که از این فرم استفاده کردند.

Toccata in D minor

قسمت ابتدایی توکاتای باخ در ر مینور

توکاتا و فوگ باخ در ر مینور از آشناترین قطعات موسیقی برای بسیاری از مردم می باشد که به احتمال زیاد بین سالهای ۱۷۰۳ و ۱۷۰۷ در اصل برای ارگ نوشته شده است و تا به امروز برای سازهای مختلفی مانند، پیانو یا حتی ویلن نیز تنظیم شده است. معروف هست که فلیکس مندلسون در سال ۱۸۳۰ (که سال ها از مرگ باخ گذشته بود و کسی هنوز توکاتا باخ را به درستی نمی شناخت) هنگامی که برای اولین بار این قطعه را اجرا کرد گفت: «این قطعه مرا نسبت به ادامه موسیقی سست کرد!»

گفتگوی هارمونیک
گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است