گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

نت هایی از حاشیه های موسیقی (۳)

برخی از آنها نام مستعار برگزیدند، نام هایی مانند «خانم هارمونیکا»؛ بسیاری از آنها نیز به فراموشی سپرده شدند تا زمانی که رشته ی مطالعات جنسیت (gender studies) به جانبخشی به تاریخ فراموش شده ی زنان پرداخت. آرون کوهن (Aaron Cohen) در دانشنامه ی بین المللی زنان آهنگساز (International Encyclopedia of Women Composers) که در سال ۱۹۸۷ چاپ شد، از ۶۰۰۰ آهنگساز زن نام می برد.

خود من با این که کتابی درباره ی هیلگارد نوشته ام، با بسیاری از پیشگامان معاصر از الیزابت مکونکی (Elizabeth Maconchy) گرفته تا مینا کیل (Minna Keal) و جودیت ویر (Judith Weir) مصاحبه کرده ام و این موضوع را از نزدیک پیگیری نموده ام تنها بیست، سی نفر را می شناسم.

این طرز فکر که آهنگسازی حیطه ای مردانه است، حتی ذهن زنان آهنگسازی که کارشان بسیار خوب بود را نیز تسخیر کرده بود؛ آهنگساز با استعدادی مانند کلارا شومان (Clara Schumann) معتقد بود که آهنگسازی کاری برای زنان نیست. او وقت خود را صرف کمک به همسر آهنگسازش نمود. اکنون این چشم انداز تغییر کرده است و فعالیت های قابل توجهی در این زمینه صورت گرفته است:

برنامه ی “Total Immersion” مرکز باربیکان، امسال به اونسوک چین (Unsuk Chin) اختصاص یافته است؛ نامی که اخیرا از آن به بزرگی یاد می شود. زنان به طور غیر قابل مقایسه ای نسبت به گذشته در کلاس های آهنگسازی در کنسرواتوار ها شرکت می کنند. آنها در حال حاضر موقعیت های عالی رزیدنتی که به آهنگسازان پیشنهاد می شود را با استعداد سرشار خود، از آن خود نموده اند. برخی از آنها متولد دهه ی هشتاد هستند و در حال پیشروی و موفقیت.

البته ما همیشه هم به خودمان کمک نمی کنیم و من دارم کلی حرف می زنم! ظاهرا مردها به امور زنان علاقه مندند اما من نتوانستم مردی را پیدا کنم که روز سه شنبه همراه با من به کنسرت «زنان آهنگساز» بیاید یا حتی هیچ زنی (که دلیل آن بیشتر درست کردن پنکیک، پختن یا خوردن آن بود). خوشبختانه، سالن کلیسای سنت اندرو هولبورن برای کنسرت «Beneath These Alien Stars» به مناسبت روز جهانی زن پر شده بود.

کر بزرگ، با انگیزه و مختلط اوریانای لندن (London Oriana Choir) از بین آثار قرن های مختلف، قطعاتی را انتخاب کرده بود تا تنوع رپرتوار گروه را نیز نشان دهد. در واقع ۱۷ قطعه برای گروه جدید بود که یکی از آنها نخستین اجرای «Talk Show » از النا کتز-چرنین (Elena Kats-Chernin) در بریتانیا بود. النا کتز-چرنین (متولد ۱۹۵۷) شهرت خود را با ساختن آهنگ تبلیغ بانک لویدز تی اس بی (Lloyds TSB) به دست آورد.

استعداد فراوان لیلی بولانژه (Lili Boulanger) که در سن بسیار کم نیز درگذشت (۱۸۹۳-۱۹۱۸) به خوبی در اثر باشکوهِ”Hymne au Soleil” انعکاس یافته است. “God of the Moon” از سالی بیمیش (Sally Beamish)، آثار کارین رینکویست (Karin Rehnqvist) و سیسیلیا مکداول (Cecilia McDowall) و جودیت ویر (که هفته ی پیش موضوع جشنواره ای در منچستر بود) و رکسانا پنوفنیک (آهنگساز جدید در “London Mozart Players”) نیز از آثار برجسته به شمار می روند. کر تأثیرگذاری که به رهبری دیوید دروموند (David Drummond) به اجرا پرداخت، قطعه ی “Mobile” از ژاکلین پوک (Jocelyn Pook) را برای بیز اجرا کرد. این قطعه اجرای «نانا-نا-نا» از تم نوکیا را در خود دارد تا نشان دهد که زنان در موسیقی بسیار هوشیار هستند.

اکنون که بهانه ها و نابرابری ها از بین رفته اند، همه ی درها باز هستند. اما همچنان نمی توانیم از این سوال بی پاسخِ از مد افتاده ی ناخوشایند سر باز زنیم که: با وجود این همه بانوی آهنگساز خوب و حتی عالی، چرا هنوز یک آهنگساز بزرگ زن نداریم؟ پاسخ زنانه ی پرانرژی، دو آتشه و متفاوت به بتهوون که با ناشنوایی، تنهایی، نگرانی های مالی و بیماری جنگید تا شاهکارهایی ماندگار بیافریند کجاست؟

ممکن است پاسخ در بیولوژی یا در آسیب شناسی روانی نهفته باشد. اما لذتی که در یافتن پاسخ خواهد بود را تصور کنید؛ در دنیای آرمانی که یک مسواک به چوب سبک و متعادل رهبری تبدیل می گردد و میله های زندان نشان می دهند که نهایتا حاصل تربیت هستند و طبیعت.
در نهایت بد نیست تا نامی از آهنگسازان زن جوان و فعال انگلیس را برای آشنایی فهرست کنیم:

کری اندرو (Kerry Andrew)

متولد ۱۹۷۸

شارلوت بری (Charlotte Bray)

متولد ۱۹۸۲

آنا کلاین (Anna Clyne)

متولد ۱۹۸۰

چریل فرانسس-هود (Anna Clyne)

متولد ۱۹۸۰

هلن گرایم (Helen Grime)

متولد ۱۹۸۱

امیلی هوارد (Emily Howard)

متولد ۱۹۷۹

آنا مردیت (Anna Meredith)

متولد ۱۹۷۸

ساشا سیم (Sasha Siem)

متولد ۱۹۸۴


guardian.co.uk

زنان موسیقی

محبوبه خلوتی

محبوبه خلوتی

متولد ۱۳۶۵ استهبان
مترجم، دکترای ادبیات انگلیسی دانشگاه یونیسا (UNISA)

۱ نظر

بیشتر بحث شده است