گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

چه مقدار تمرین، چه مقدار پیشرفت (۴)

بررسى زمان تمرین

چه وقتى یا چه وقت هایى از روز مى تواند بهترین زمان تمرین باشد؟

امروزه براى اکثر مردم تعیین وقتِ مناسب براى تمرین نه تنها اختیارى نیست بلکه اگر زمانِ تمرینِ کمى هم در طول روز پیدا کنند، در تعیین زمانِ تمرینشان اجبارِ کامل دارند و نمى توانند مقدارى که مى خواهند را در زمانى که دوست دارند تمرین کنند. ابتدا براى بررسى زمانِ تمرین، افرادى را در نظر مى گیرم که از هر لحاظ تأمین هستند و مى توانند تمام وقتِ خود را به موسیقى اختصاص دهند که عموما و اصولا (البته طبق مطالعات و تحقیقاتِ نگارنده) تمرینهاى آنها بدین صورت است که صبح ها تمرین هایى را در سطح ساده و متوسطه (بنا بر سطح خودشان) انجام مى دهند و یا آهنگ هاى ساده اى را فقط جهت گرم کردن دست ها اجرا مى کنند.

در بعضى موارد انجام این تمرین هاى ساده همراه با تمرکز ذهن مى باشد تا نوازنده در حالت کاملا آرام و تماما در فضاى موسیقى باشد تا از این نوع تمرین ها بتواند روح و ذهنِ خود را هم پرورش دهد.

بدیهى است که این تمرین ها پشت سر هم انجام نمى شود و نسبت به توانایى نوازنده تمرینها به صورتِ پانزده دقیقه، بیست دقیقه، نیم ساعت یا چهل و پنج دقیقه با فاصله و استراحت انجام مى شود که در بین این تمرین ها نیز، حرکاتى جهت نرمش هاى متناسب با سازِ نوازنده البته توصیه مى شود.

در ساعات عصر انجام تمرینهاى سخت تر و آماده شدن براى نواختن قطعاتِ مشکل است، آنهم تا آخر شب. این تمرین هم با استراحت هاى کوتاه همراه مى باشد.

این شیوه ى تمرین البته مربوط به کسانى بود که موسیقى را به صورت حرفه اى یا نیمه حرفه اى دنبال مى کنند و تمام وقت خود را براى این کار گذاشته اند و یا از این امر امرار معاش مى کنند و یا از جایى دیگر تأمین مى باشند، بهر حال زندگىِ آنها طورى است که مى توانند با فراغِ بال به امر موسیقى بپردازند و دیگر نگران هیچ چیز دیگر نباشند که البته این نوع زندگى حتی در آنسوى آبها نیز محدود به افراد معدودى است.

اما تکلیف بقیه ى هنرجویان چیست؟
اکثر مردم در طول روز نسبت به کار و کلاس هایى که دارند به چند گونه به سرِ کار مى روند و طبیعتا چند گونه وقتِ تمرین دارند.

بعضى صبح کارند و حدود ساعت هشت یا نه باید در محل کار حاضر باشند و طبق ساعات معمولِ کار، ساعات چهار یا پنج کار آنها تمام است و به خانه بر میگردند.

بعضى دیگر ساعات حدودا یازده یا دوازده به سر کار مى روند و به طبع ساعات بازگشت آنها به همان نسبت دیرتر خواهد بود.

بعضى از افراد هم که اغلب کار آزاد و از نوعِ پر مشغله دارند، بیشتر از صبح زود تا شبِ دیر وقت سرِ کارند.

بعضى از خانم ها مثل آقایان شرایطِ کارشان در قالب یکى از موارد بالا قرار مى گیرد ولى بعضى از خانم ها نیمه وقت، صبح تا ظهر یا ظهر تا شب مشغول به کار و بعضى دیگر از خانم ها خانه دار هستند و بیشترِ وقت خود را در داخلِ منزل مى گذرانند یا عده اى دیگر مشغولِ تحصیل هستند و وقتِ آزادِ آنها به گونه اى دیگر است.

بنابراین منطقى نیست که یک نسخه تمرین را براى همه پیچید، بلکه نسبت به میزان وقتِ آزادِ هر شخص، مى توان مقدار تمرینِ مورد نظر را در ساعاتِ قابلِ قبولى از روز ارائه کرد تا هر فرد نسبت به گرفتارى هاى روزمره و وقت هاى آزادش بتواند براى تمرینش برنامه ریزى مختصرى کند و همچنین بتواند نتیجه مقبولى از آن تمرین ها بگیرد.

به طور کلى تمرین هاى صبح، عصر و شب هر کدام مزایا و معایبى دارند که مختصرا بیان مى کنم.

مزایاى تمرین هاى صبح:

از آنجائیکه ذهن بعد از خواب، استراحت کافى داشته و آماده براى کارهاى روزانه است، بهترین زمان براى یادگیرىِ موسیقى مى باشد که البته این مى تواند شاملِ مباحثِ تئورى موسیقى هم شود چون در ساعاتِ اولیه صبح تمرینِ عملى، براى بسیارى از ساز ها مقدور نیست.

معایبِ آن تمرین هاى صبح:

صبح، ذهن آماده ى یادگیرى هست اما عضلاتِ بدن مخصوصا دستها هنوز در حالت خواب یا نیمه خواب قرار دارند (به اصطلاح خشک هستند) در نتیجه اجراى تمرین ها و قطعاتِ مشکل، صبح ها، مى تواند بیشتر آزار دهنده باشد تا یک تمرینِ مفید!

از همین جا مى توان نتیجه گرفت که هر موقع از شبانه روز بهترین زمان براى تمرینِ یک سرى از مطالبِ موسیقى است نه همه ى آن.

مزایاى تمرین در عصر:
مزایاى تمرین در عصر این است که بدن و عضلات آماده براى اجراى قطعاتِ سخت هستند.

معایب تمرین در عصر:
در عصر ذهن کمى یا خیلى خسته است. البته اگر شخصى در ساعاتِ عصر براى خود برنامه ورزشى بگذارد، مى تواند تا حدى خستگىِ روز را جبران کند.

مزایاى تمرین در شب:

شب ها از آنجائیکه اکثرا کارها به اتمام رسیده و در پیش رو، وقت آزادتر و بیشترى (حتی تا نیمه هاى شب) مى توان داشت، خیال هنرجو براى تمرین راحت تر از زمان هاى دیگرِ شبانه روز مى باشد و شاید بتواند مثلا یکى دو ساعت یا بیشتر به تمرین بپردازد.

معایب تمرین در شب:

عیبِ تمرینِ شبانه این است که ذهن کاملا خسته از فعالیت روزانه است و توان یادگیرى آن چندان خوب نیست.

در شماره ى بعدى راجع به “شیوه هاى تمرین” (با توجه به مطالب گفته شده در سِرى هاى قبل) توضیحاتى خواهم نوشت.

سامان ضرابی

سامان ضرابی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است