کاوه رهنما
اغلب نوازندگان Jazz ، بخصوص پیانو و گیتار که در بسیاری موارد مسئولیت مشخص کردن هارمونی موسیقی را بعهده دارند از تکنیک های خاصی برای جذاب تر کردن آکوردها یا
وصل ها استفاده می کنند.
یکی از پر مصرف ترین این موارد استفاده از حرکت های کروماتیک موازی روی آکوردها می باشد. این حرکتها ممکن است برای آرایش آکورد ، برای رسیدن و یا ترک کردن یک
آکورد باشد.
به این شکل نگاه کنید که نوازنده برای رسیدن به آکورد دو مینور (تغییر داده شده) بصورت کرماتیک از نیم پرده بالاتر حرکتی را شروع می کند. گوش کنید :
Chromatic motion 1دقت کنید که بسیاری از نوازندگان Jazz این آکورد دو مینور را سر صرب نزده و آنرا یا در نیم ضرب آخر میزان قبلی می زنند و یا پس از گذشت یک نیم ضرب (یک سکوت چنگ)
اجرا می کنند. آنها به این علت که می خواهند حضور این هارمونی را بطور مشخص تری نشان دهند اینگونه عمل می کنند، چرا که اثر تغییر هارمونی با سکته در اطراف مرزهای یک
میزان یا حتی ضربها به مراتب بیشتر در ذهن قرار می گیرد.
همینطور ممکن است شما بخواهید یک آکورد را برای بیش از یک میزان ادامه دهید در اینصورت افزودن حرکت های موازی و کروماتیک می تواند بسیار کارآمد باشد و همراهی شما را
از حالت یک نواختی در آورد. به این شکل نگاه کنید و ببینید که نوازنده چگونه با یک حرکت کروماتیک به اندازه نیم پرده به سمت بالا و برگشت از آن ، هارمونی را از یکنواختی در
می آورد. گوش کنید :
به علت آنکه حضور این آکورد بدست آمده از حرکت کروماتیک کوتاه در صحنه موسیقی کوتاه می باشد معمولا” احساس بدی – حداقل برای گوش آشنا به موسیقی Jazz – به انسان دست
نمی دهد. همچنین شما می توانید پس از یک توقف کوتاه اول ، دوباره نیم پرده بالا بروید و همین مسیر را با دو حرکت به سمت آکورد اصلی برگردید. بسیاری از نوازنده ها از این روش
استفاده می کنند.
۱ نظر