هنرمند افسانه ای ، قسمت دوم

پس از آزمودن عده ای از نوازندگان بیس، جان دیکن (John Deacon) به گروه پیوست. ورود او درست مصادف با ضبط اولین آلبوم گروه به نام Queen در سال ۱۹۷۳بود. این آلبوم و تک ترانه ای که مرکوری قبل از پخش آن اجرا کرده بود “I can hear music” موفقیت چندانی کسب نکردند.

در یکی از اولین برنامهای زنده، پایه میکروفن فردی شکست و او برنامه را به همان شکل ادامه داد. این پایه شکسته میکروفن بعدها به یکی از علایم مشخص اجراهای او تبدیل شد. این اتفاق و چند نو آوری در اجراهای زنده از جمله لباسهای پر زرق و برق طراح معروف زاندرا رودس (Zandra Rhodes) و … فردی مرکوری را در مرکز توجه قرار داد و او بزودی مبدل به شاخص ترین فرد در دنیای موسیقی راک شد.

گروه کویین به تدریج ، با اجراهای خیره کننده و آلبومهای پرفروشی چون Queen 2 و Sheer Heart Attack هواداران و علاقمندان فراوانی در عرصه جهانی یافته بود اما موفقیت عظیم آنها با ترانه “Bohemian Rhapsody” نوشته مرکوری از آلبوم A Night At The Opera به دست آمد. موفقیتی که با آلبومهای پر سرو صدای بعدی از جمله A day at race-1976 , News of the world-1977 , Jazz-1978 و ۱۹۷۹-Live Killers تحکیم شد.

در این سالها مرکوری ترانه سرایی آثاری چون: Killer Queen,Somebody to Love, We Are the Champions, Don’t Stop Me Now, و Crazy Little Thing Called Love را نیز بر عهده داشت.

او در اواخر دهه هفتاد هنگامی که جزو خوانندگان پیشگام راک بود، با وجود عکس العملهای وحشت زده طرفدارانش، ظاهر خود را به کلی تغییر داد، موهایش را کوتاه کرد، سبیل گذاشت و لباسهای تمام چرم پوشید. ترانه ها، مجموعه ویدیو کلیپ ها، تورها و کنسرتهای گروه کویین همچنان به صورت مجموعه و تکی، remix و…. همچنان به بازار عرضه میشود و هواداران فراوان دارد.

از نوشته های طرفداران بر دیوارهای منزل کویین او در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ درگذشت و انبوه طرفداران خود را در غم و ماتم قرار داد. التون جان از جمله کسانی بود که در مراسم تشیع جنازه وی بسیار گریست، از اقصی نقاط جهان برای مزار او گل ارسال شد و معروف است که حدود ۴۰۰۰ مترمربع گل بر سر مزار او جمع شده بود.

Made in heaven	There must be more to life than this
Love kills	In my defense
La Japonaise	I want to break free
	Friends will be friends

بنا به درخواست خود تابوت او را در یکی از کوره های مخصوص در شهر لندن سوزاندن ، برخی می گویند خاکستر آن به زنگبار فرستاده شده، برخی میگویند در یکی از موزه های لندن هست و برخی هم می گویند دست مری آخرین دوست دختر او می باشد. پس از مرگ او دیوار های خانه اش بصورت معبدی برای طرفداران درآمد و در یکی از شهر های سویس که استودیوی اصلی او قرار داشت بنای یادبودی برای این خواننده بزرگ راک – رو به دریا – تهیه شد.