سجاد پورقناد
مینو رضایی نوازنده و مدرس دف است. فعالیت های او با ارکستر دالاهو با مدیریت مسعود حبیبی آغاز شده و با پایان گرفتن فعالیت این ارکستر، وی با جدیت مثال زدنی اقدام به تشکیل ارکستر کوبه ای بزرگی با استفاده از بانوان نوازنده کرده است. این ارکستر که نائریکا نام دارد، امروز بزرگترین ارکستر موسیقی زنان در ایران می باشد و تا به حال برنامه هایی در تالارهایی مانند میلاد و وحدت داشته است. با مینو رضایی سرپرست این ارکستر گفتگویی کرده ایم که می خوانید:
درباره تاریخچه گروه بگویید؟
ارکستر از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را با نام نائریکا آغاز کرد. نخستین کنسرت گروه در تیرماه هزار و سیصد و نود در تالار وحدت و پس از آن در آذر ماه نود اجرای دیگری در همان مکان برگزار گردید. از فعالیت های دیگر گروه در این سال شرکت در جشنواره قربان تا غدیر و برگزیده شدن گروه به عنوان گروه منتخب بود. همچنین در بهمن ماه سال نود پس از اجرا ی کنسرت در جشنواره شمسه گروه جایزه ویژه جشنواره را بخاطر نگاه متفاوت به موسیقی از دبیر جشنواره دریافت نمود.
نام ارکستر چه معنی دارد؟
نائریکا در زبان پهلوی از ترکیب نئره به معنی پهلوان و کا پسوند مونث ساخته شده و به معنی زن پهلوان می باشد.
ارکستر شما چند عضو دارد؟
ارکستر در حال حاضر چهل نفر عضو دارد
میانگین سنی نوازندگان تان چقدر است؟
۲۴-۲۷ سال
آیا ساخت ریتم ها نیز از بانوان ارکستر خودتان است؟
بله ساخت ریتم ها همگی توسط اینجانب صورت گرفته.
بسیاری بر این عقیده هستند که ساز دف برای بانوان مناسب نیست، نظر شما در مورد چنین ادعایی چیست؟
طبیعتا ما همچنین باوری نداریم و تاسیس چنین گروهی خود بهترین گواه باور نداشتن به این سخن است
آیا توانایی نوازندگان ارکسترتان را در حد ارکسترهای کوبه ای مردان می دانید؟
بدیهی ست قدرت بدنی آقایان با خانم ها متفاوت است اما قدرت بدنی تنها یکی از مولفه های اجراست. تمرکز و توجه ما بیش از این معطوف بر نشان دادن پتانسیل بالایی است که می تواند در خلق و اجرای این ژانر دستمایه خلاقیت هنری قرار گیرد و معمولا کمتر مورد توجه قرار گرفته مثلا مولفه هایی مانند ظرافت و زیبایی شناسی متفاوتی که شاید جالب باشد بدانید، مخاطبان ما را گاه بی آنکه بدانند این اثر ساخته یک زن است متوجه می کند …و این بخاطر زاویه دید و نوع نگاه هنری متمایزی است که در روح این قطعات حس می شود.
با محدودیت موسیقی پرکاشن چطور شنوندگان را تا انتهای برنامه هایتان حفظ می کنید؟
اتفاقا به نکته خوبی اشاره کردید. قلمرو خلاقیت بی نهایت و بیش از حد تصور وسیع است، اینجا تنها به دو سه نمونه از تجربیات خودمان اشاره می کنم به عنوان مثال شکل بیان روایی در موسیقی. شاید بد نباشد برای روشن شدن بحث از اثر یکتا استاد پرویز مشکاتیان یاد کنم، همه ما با این شاهکار بی مانند آشنایی داریم مقدمه ی تصنیف جان عشاق که حالتی از روایت را القا می کند. ما در بیشتر قطعاتمان خواسته ایم تا مخاطبانمان را با این شکل بیان روایی با خود همراه کنیم.
یکی دیگر از این تجربیات که در گفتگوها بنظر مخاطبان ما جالب توجه بوده است، استفاده از صداهای طبیعت و بهره گیری از آواست که البته نمونه اخیر در آثار کوبه ای دیگر آزموده شده، ولی شاید نه به این شکل.
آیا ورود سازهای ملودیک را به ارکسترتان ممنوع کرده اید؟
خیر. ما از سازهای ملودیک هم تا جاییکه عرصه پرواز خلاقیت ریتم را تحت الشعاع قرار ندهد بارها بهره گرفته ایم.
برنامه آینده شما در چه سالنی اجرا خواهد شد؟
برنامه هایی داریم که در آینده نزدیک اعلام خواهیم کرد.
۱ نظر