گفتگوی هارمونیک
تام جونز هنرمند نام آشنای اهل ولز راجع به یکی از ترانه های بسیار مشهور خود اینگونه می گوید :
من همیشه یکی از طرفداران اصلی
جـری لـی لـوئـیس (Jerry Lee Lewis) بوده ام. هنگامی که در سال ۱۹۶۵ در نیویورک به
یک مغازه نوارفروشی به نام کلونی رکورد (Colony Record) رفتم، آخرین آلبوم جری لی
لوییس راخریدم. این اولین آلبوم کانتری او بود که Country Songs For City Folk نام
داشت.
به هتل بازگشتم و آن آلبوم را در یک دستگاه ضبط کوچک که همیشه با خود
همراه داشتم قرار دادم و ترانه Green, Green Grass of Home را شنیدم و با خود گفتم
خدایا این آهنگ فوق العاده است.
به انگلیس بازگشتم، در آن روزها من بعضی از
شوهای تلوزیونی که البته آن زمان سیاه و سفید بود را اجرا می کردم و Green, Green
Grass of Home را در تلویزیون اجرا کردم.
ما این ترانه را همانند اینکه در
زندان هستیم اجرا کردیم چرا که ترانه اصلآ در این باره است. البته تماشاچی ها تا
زمانی که دوربین به عقب برنگردیده بود، متوجه نمی شدد که اینجا زندان است. سپس
دوربینها به عقب رفته تصویر دورتری را نشان می دهند و تماشاچی ها متوجه میله های
زندان می شوند و مرا در زندان در حال خواندن ترانه می بینند.
روز بعد از
اجرای تلویزیونی، هنگامی که برای بنزین زدن اتومبیل به پمپ بنزین رفتم، مردی که در
آنجا کار می کرد گفت :
“آن چه آوازی بود که شب گذشته در تلویزیون وقتی در
زندان بودی اجرا کردی؟ فوق العاده بود!”
من خیلی زود متوجه شدم که این آهنگ تاثیر گذار بوده است. در
همان آن روز افراد زیادی نزد من آمدند و گفتند که از آهنگی که به حالت زندانی اجرا
کردم بسیار خوششان آمده.
در آن زمان کسی نمی دانست و یا فکرش را نمی
کرد که این زندان می تواند هرجایی باشد ولی همه از آن متاثر شده بودند.
به
مدیر ضبط پیتر سالیوان (Peter Sullivan) گفتم می خواهم این آهنگ را ضبط کنم. او
تعجب کرد و گفت یک آهنگ کانتری؟ من گفتم بله.
تعجب او به این دلیل بود که
تا آن زمان من موسیقی کانتری اجرا نکرده بودم. او گفت اگر تو بخواهی ما آنرا برایت
ضبط خواهیم کرد.
لس رید (Les Reid) مقدمات کار را فراهم کرد، اما آن را
بیشتر به شکل موسیقی پاپ تنظیم کرد تا کانتری؛ چرا که قبلآ جری لی لوییس آنرا به
صورت کانتری محض اجرا کرده بود.
اجرای جدید من شامل یک ارکستر بزرگ با
سازهای زهی بود و بسیار جدی تر تنظیم شده بود. حقیقت آن است که می خواستیم یک نسخه
ماندگار و اصلی تهیه کنیم و خوشبختانه با استقبال مردم اینگونه هم شد.
Green,این کار تهیه شد و به عنوان یک کار درجه یک در
سال ۶۵ مطرح شد. البته این دومین کار درجه یک من بود، من اولین کاردرجه یک را قبلآ
در سال ۶۵ تهیه کرده بودم.
من این ترانه را بسیار دوست داشتم و معتقد بودم
– و هستم – که بسیار زیباست. البته پیچیدگی هایی دارد چرا که شما در مورد چمنهای
سبز خانه می خوانید در حالی که سپس به فضای زندان می روید و مرد متوجه می شود که در
رویا بوده است. بنابراین من عکس را ازجنوب ولز (South Wales) را برای پشت صحنه آن
انتخاب کردم، زیرا من به هنگام اجرای این آواز به خانه خودم در ولز فکر می کردم.
من فکر می کردم که این عکس فقط برای من اینگونه تاثیری داشته باشد اما
بعدها مشخص شد که برای بسیاری از مردم نیز چنین اثری را داشته است. مردم این حس را
کردند که این ترانه می تواند به خانه محل تولد خود، یعنی جایی که به آنجا تعلق دارد
نیز مربوط باشد.
۱ نظر