گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

میشل پتروسیانی (۱)


غروب یکی از روزهای تابستان سال ۱۹۷۸ در کوچه های تنگ و تاریک یکی از روستاهای فرانسه، با کلاهی شبیه به کلاه هایی که کانت بیسی (Count Basie) از آنها استفاده می کرد، از

یک سیتروئن بسیار قدیمی پیاده شد و گفت : “سلام دوستان …”

این شخص کسی نبود جز میشل پتروسیانی (Michel Petrucciani) و در آن زمان تنها کلمات و جمله انگلیسی که بلد بود، همین بود، “سلام دوستان”. در شهر مونتلیمار (Montelimar) زندگی می کرد، و

نویسنده موضوعات مورد بحث در جلسات ماهیانه نوازندگان جز شهر بود.

البته او پیانو می نواخت و دیگر نوازندگان راجع به او به عنوان نوازنده پیانوی ۱۵ ساله ای در ایالتی دورافتاده صحبت می کردند که درست مانند یک نوازنده جاز کهنه کار آفریقایی- آمریکایی موسیقی می

نوازد.

در بیست و هشتم دسامبر سال ۱۹۶۲ بدنیا آمد و از آنجائی که زندگی طولانی ای نداشت شروع کارش در سن کم نکته مثبتی به شمار می رود. او علاوه بر مشکلاتی و نارسایی های جسمی که از بدو تولد به همراه داشت، به طور ارثی از بیماری پوکی استخوان نیز رنج می برد.


audio fileBrasilian Suite

در ۱۵ سالگی با یکی از نوازندگان درامز بلند آوازه یعنی کنی کلارک (Kenny Clarke) که معتقد بود او پتروسیانی را کشف کرده است، آشنا شد و شروع بکار کرد. پس از او بزرگانی چون جو پس (Joa

Pass)، کلارک تری (Clark Terry) و … او را شناختند و به این ترتیب نام او کم کم بر سر زبانها افتاد.


برای استفاده از پدالهای پیانو مجبور بود تا از مکانیسمی که به ساز افزوده می شد استفاده کند.
به سختی راه می رفت اما عشق و علاقه به موسیقی او را به زندگی امیدوارتر کرد، بتدریج کمی چاق شد، استخوانهایش محکمتر شد و توانست با کمک عصای زیر بغل راه برود. در صورتی که پیش از آن در

غالب اوقات زمانی که جوان تر بود، بقیه باید او را حمل می کردند؛ البته همواره شخص داوطلبی برا این کار وجود داشت.

در بیشتر اوقات احساس شرمساری آمیخته با تفکر داشت، ابروهایش را پشت عینک بزرگش بالا می انداخت و درست مانند این بود که می خواهد سئوال کند : “می بینید چه بر سر من آمده است؟”

اغلب افراد خانواده یا گروهی از اطرافیان مسئولیت حمل او را بعهده می گرفتند. اما هنگامی که او با یکی از بهترین دوستانش، درامری فرانسوی به نام آلدو رومانو (Aldo Romano) و نوازندگان

آمریکایی بزرگی مانند Jim Hall, Lee Konitz و Charles Lloyd شروع به نواختن کرد، هر یک از این افراد به نوبت وظیفه حمل او را – که برای همه آنها افتخار بود – به عهده گرفتند.

چارلز لوید (Charles Lloyd) نوازنده ساکسیفون درسال ۱۹۶۷ در استونی و اتحاد جماهیر شوروی با گروهی متشکل از کیت جرت (Keith Jarret) و جک جانت (Jack De Johnette) به

اجرای موسیقی جز پرداخت، اجراهای فوق واقعه مهمی به حساب می آمد و تیتر صفحه اول نیویورک تایمز شد.

لوید پس از این واقعه موسیقی حرفه ای را کنار گذاشت تا اینکه سالها بعد در اواسط دهه هفتاد لوید با پتروسیانی آشنا شد و این آشنایی چنان تاثیری بر او گذارد که همواره می گوید : “میشل پتروسیانی زندگی

مرا تغییر داد، هرگز فکر نمی کردم که دوباره نوازندگی کنم.”


audio fileقسمتی از اجرای آزاد قطعه In a Sentimental mood توسط میشل پتروسیانی

اولین تجربه در استودیو
آگوست ۱۹۸۰ هنگامی که ۱۷ سال بیشتر نداشت در استودیویی در جنوب فرانسه اولین ضبط استودیویی خود را انجام داد. هرچند کارهای خود را در این ضبط انجام نمی داد و صرفآ بعنوان نوازنده

قطعات گروه دیگری را اجرا می کرد، اما این تجربه برای او بسیار گرانبها و مفید بود.

زمانی که نوازندگان گروه در میان ضبط قطعات به منظور انتخاب و آماده سازی آهنگ بعدی سکوت کرده بودند، پتروسیانی از آنان سئوال کرد : “آیا کسی Giant Steps را می شناسد؟”

(Giant Steps نام آلبومی از نوازنده مشهور موسیقی جز جان کولترین (John Coltrane) است که در آن علاوه بر موسیقی سریع سبک بی باپ، از Progression های سریع و پیچیده هارمونیک

استفاده شده است که توانایی در نواختن قطعات این آلبوم می تواند تنها کار یک نوازنده حرفه ای جز باشد. اولین قطعه این آلبوم با همین نام ساخته و اجرا شده است.)

در آن لحظه به نظر نمی رسید کسی اشتیاق و یا بهتر است بگوییم جرات اجرای این کار را داشته باشد، اما پتروسیانی گفت “اگر بخواهید من این کار را انجام می دهم!” و دراین هنگام اطمینان و اعتماد به نفس او تبدیل به یک نسخه اجرایی زیبای سولو از این کار کولترین با سرعتی فوق العاده شد.

خوشبختانه ابعاد دست و انگشتان او به گونه ای بوده که بتواند فاصله دهم (مثلآ دو تا می یک اکتاو بالاتر) را اجرا کند، این فاصله حداقل چیزی است که یک نوازنده جز حرفه به آن احتیاج دارد.

برداشت از Herald Tribune به تاریخ ۱۹۹۹/۰۱/۱۲
گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

دیدگاه ها ۹

بیشتر بحث شده است