ارنستو لکواونا

هر چند ارنستو لکواونا از شهرت بسیار زیادی برخوردار نیست، اما نقش عمده اش در موسیقی مردمی قرن اخیر بر کسی پوشیده نیست. موریس راول آهنگساز مشهور فرانسوی در این باره می گوید : “او

چیزی بیش از یک پیانیست و آهنگساز است ، من فکر می کنم که غنای ملودیک مالاگوئنای او به مراتب بیشتر از بولروی (Bolero) من است.”

او همان شخصی است که اولین ارکستر لاتین موفق را به آمریکا آورد، بسیاری از چهره های سرشناس موسیقی لاتین را پرورش داد و آهنگ های ماندگار بسیاری را تصنیف کرد. او به عنوان نویسنده اشعار

در رقابت با تین پن الی (Tin Pan Alley) به موفقیت دست یافت و همزمان به عنوان یک آهنگساز کلاسیک معاصر نیز شناخته شد.

ارنستو در ششم آگوست سال ۱۸۹۵ در شهر گوآناباکوا (Guanabacoa) کوبا متولد شد. پدرش ویراستار روزنامه بود. او که کودک بسیار باهوشی بود در پنج سالگی آموزش موسیقی را آغاز کرد، دو

خواهر و دو برادر داشت که همگی نوازنده بودند. از خواهربزرگترش – ارنستینا – درس و مشق پیانو می گرفت.

در هنرستان ملی موسیقی هاوانا مشغول به تحصیل شد و در سن ۱۵ سالگی از آنجا فارغ التحصیل شد. سپس در کنار موریس راول (Maurice Ravel) در پاریس به تحصیل موسیقی ادامه داد؛ به آمریکا

رفت و در آنجا به اجرای تک نوازی پرداخت.

در سال ۱۹۲۷ یکی از ماندگار ترین قطعات موسیقی فلامنکو بنام Malaguena (بخوانید مالاگنا یا مالاگوئنا) را به عنوان اولین اثر برجسته اش در زمینه آهنگسازی، در سالن تئاتر راکسی (Roxy

Theather) در شهر نیویورک معرفی و اجرا کرد.

مالاگوئنا اجرای ارکسترال اجرای سال ۱۹۳۳

قسمتی از ملودی زیبای مالاگوئنا اجرای پاکو دلوچیا

اثر دیگر او اندالوچیا (Andalucia) در سال ۱۹۳۰ به بازار عرضه شد، که بعد ها در سال ۱۹۴۰ مجددا با متنی به زبان انگلیسی با نام The Breeze and I معرفی شد.

به دنبال موفقیت ارکستر دون آزپیازو (Don Azpiazu) در یکی از سالن های هاوانا به عنوان اولین گروه لاتینی که در آمریکا به فعالیت حرفه ای مشغول شد، لکواونا یک ارکستر کوبایی به نام برادران

پاولو را تشکیل داد که بعد ها نام آنرا به Lecuona Cuban Boys تغییر داد.

این گروه با موفقیت بسیاری در آمریکا و اروپا مواجه شد و تا اواسط دهه ۱۹۳۰ که گروه از هم پاشیده شد، به کار خود ادامه داد. او در آن سال در فیلم موزیکال Cuban Love Song ظاهر شد.

لکواونا در قالب های مختلف آهنگسازی می کرد، از کانتاتا (موسیقی خاصی برای یک ساز و گروه کر) گرفته تا قطعاتی برای پیانو؛ آهنگ ها و اشعارش جزو ماندگارترین آهنگ هاست.

انجمن ضبط و پخش موسیقی BMI برای پخش The Breeze and I بیش از یک میلیون تقاضا داشت. از دیگر آهنگ های معروف او می توان به Dust on the Moon یا Say Si Si یا Maria My

Own و … اشاره کرد.

لکواونا جزو اولین آهنگسازان فیلم بود که برای تعداد بی شماری از فیلم های آمریکایی و آمریکای لاتین موسیقی تهیه کرد از آنجمله می توان به موارد زیر اشاره کرد :

لکواونا در سال ۱۹۴۳ به دریافت عنوان افتخاری وابسته فرهنگی سفارت کوبا در واشنگتن نائل شد هر چند از آن سال به بعد او به ندرت به اجرای موسیقی پرداخت.

لکواونا بیشتر زندگی اش را در مزارع کوبا گذراند، اوقات بی کاری اش را به پرورش حیوانات و پرندگان می گذراند و هرگز ازدواج نکرد.

جمع آوری عتیقه، فندک و جعبه ساز – خواندن کتاب های اسرار آمیز آگاتا کریستی – دنبال کردن مسابقات بیس بال کوبا و آمریکا از جمله مشغولیت های زندگی اش بود.

او در سال ۱۹۶۰ برای همیشه کوبا را ترک کرد و با خود عهد کرد تا زمان آزادی کوبا و رهایی آن از کمونیسم، نوازندگی نکند پس از چندی در سال ۱۹۶۳ برای استراحت و تعطیلات به جزایر قناری سفر

کرد و در یک کنسرت افتخاری در آنجا حضور یافت، در همان جا زندگی را بدرود گفت و در قبرستان دروازه بهشت (Gates of Heaven) آن جزیره به خاک سپرده شد.