گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

بوگی ووگی (۳)


از اولین نمونه های ضبط شده بوگی ووگی ناب، که به محبوبیت فراوانی دست یافتند، می توان به Honky Tonk Train Blues اثر مید لاکس لوییس اشاره کرد که در سال ۱۹۳۰ منتشر شد و دیگری

Pinetop’s Boogie Woogie اثر پاین تاپ اسمیت (Pinetop Smith) که در سال ۱۹۲۹ به بازار عرضه شد.

صفحه پاین تاپ، اولین صفحه بوگی ووگی بود که به موفقیت تجاری فراوانی دست یافت و بوگی ووگی را به عنوان یک سبک به مردم معرفی کرد.

جنون بوگی ووگی
در میانه دهه ۱۹۳۰، جان هموند (John Hammond) مدیر مشهور برنامه های موسیقی، به تبلیغ بوگی ووگی علاقمند شد. در نتیجه این موسیقی بالاخره توجه شنوندگان سفید پوست را به خود جلب نمود.

جان هموند در زندگینامه خود نوشته است:

“از زمانی که در سال ۱۹۲۸ برای اولین بار پیانو اصیل بوگی ووگی پاین تاپ اسمیت را شنیدم، مجذوب سبک نواختن او شدم، شیوه نواختن و موسیقی که میشنیدم تا آن زمان توسط مخاطبین سفید پوست

شناخته نشده بود.”

“و بعد هنگامی که در سال ۱۹۳۱ ترانه ‘Honky Tonk Train Blues’ را شنیدم متوجه شدم که آن حرفه ای تمام عیار، مید لاکس لوییس است. اما فرقی نمیکرد که از چه کسی بپرسم و یا کجا را بگردم، او

را پیدا نکردم. سالها بعد در شیکاگو، سراغ او را از آلبرت آمونز (Albert Ammons) گرفتم. آلبرت گفت: مید لاکس؟ معلومه. او همین بغل در یک کارواش کار میکند؛ و همینطور هم بود!”

audio file
Keith Emerson – Honky Tonk Train Blues

در سال ۱۹۳۸، جان هموند تحت تاثیر علاقه فراوان خود به موسیقی جز و مخالفت شدیدش با تبعیض نژادی، کنسرتی به نام Spirituals to Swing (از موسیقی روحانی تا سوئینگ) در کارنگی هال

(Carnegie Hall کارنگی هال یکی از قابل توجه ترین تالارهای موسیقی منهتن-نیویورک- به شمار میرود و به خاطر وجهه اجتماعی و تماشاگران ممتازش، اجرای موسیقی در آن برای هر موسیقی دانی

افتخار بزرگی محسوب میشود) برقرار کرد.

او برای این کنسرت، آمونز، لوییس و جانسون را برای اولین بار به دور هم جمع کرد. هموند، پیت جانسون (Pete Johnson) را در سفری به کانزاس، برای شنیدن کار گروه کنت بیسی (Count

Basie) کشف کرده بود.

audio file
Bennie Goodman – Boogie Woogie

آنها در این کنسرت به نواختن بوگی ووگی سولو، دوئت و تریو پرداختند و در تعدادی از ترانه ها جو ترنر (Joe Turner 1985-1911 خواننده بلوز اهل کانزاس) را همراهی نمودند. در این کنسرت

افرادی چون کنت بیسی، سیدنی بکت (Sidney Bechet)، بنی گودمن (Benny Goodman)، سانی تری (Sonny Terry) و عده بسیاری از نوازندگان و خوانندگان رده بالای جز و بلوز آن زمان

حضور داشتند و جالب اینکه گروه سه نفره بوگی ووگی، کاملا صحنه را در اختیار خود گرفته و توجه تماشاگران را به خود جلب کرده بود. آنها تقریبا بلافاصله، به مشاهیر بین المللی مبدل شده و جنون بوگی

ووگی در آمریکا را آغاز کردند.

کمی پس از این کنسرت، یک کلوب سطح بالای جز به نام Cafe Society در گرینویچ ویلج (Greenwich Village) افتتاح شد. این کلوب، اولین محفل شبانه در نیویورک بود که افرادی با نژادهای

مختلف در آن حضور داشتند. گروه بوگی ووگی تریو همراه با جو ترنر، تا سالها در آنجا حاکم مطلق بودند و برای اولین بار موفق شدند از طریق موسیقی برای خود زندگی مرفهی داشته باشند.

audio file
Bob Dylan – Woogie Boogie

در این مدت، بوگی ووگی سود مالی بسیاری به همراه داشت و عملا تمام گروههای جز لا اقل یک کار بوگی هم در کارنامه خود میگنجاندند. ترانه هایی در سبک پاپ بوگی ووگی هم در این مدت به شدت باب

شدند. ترانه های محبوبی چون Blue Moon و حتا موسیقی کلاسیکی چون قطعه پولونز (Polonaise) شوپن با تنظیم بوگی ووگی اجرا شدند.

جنون بوگی ووگی در پایان جنگ جهانی دوم فرو نشست. اما تاثیر ماندگار آن همچنان در موسیقی راک اند رول، ریتم و بلوز و به خصوص در شیوه اجرای جری لی لوییس Jerry Lee Lewis و لیتل

ریچارد Little Richardشنیده میشود.

audio file
Paolo Conte – Boogie Woogie

از سال ۲۰۰۵، بوگی ووگی مجددا مورد توجه خاص قرارگرفت و رونق تازه ای یافت. اکنون جشنواره های بوگی ووگی در اروپا (از جمله جشنواره بین المللی بوگی ووگی در سوییس و آمریکا)، جشنواره

های سالانه بلوز در سراسر جهان و انجمنهای مختلف نوازندگان و هنرمندان این سبک به رشد و شکوفایی بسیاری رسیده است.

nonjohn.com, colindavey.com, wikipedia.com

۱ نظر

بیشتر بحث شده است