گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

از گیتار تا زندگی


نوشته ای درباره فابیو زانون

سالهای ۱۹۹۶ و ۹۷ شاید به یاد ماندنی ترین سالهای زندگی کاری فابیو زانون (Fabio Zanon) باشد؛ وقتی به فاصله چند هفته در دو مسابقه گیتار کلاسیک معتبر دنیا جایزه اول را می برد و در ادامه ۵۶ کنسرت در آمریکا و کانادا برگزار می کند و بالاخره ۲ آلبوم تکنوازی خود را پس از پایان همین تور بزرگ به بازار می فرستد.

در نظر اکثر مردم، یک نوازنده حرفه ای کسی است که بیشتر ساعات شبانه روز را با تمرین ساز می گذراند و چندان فرصتی برای پرداختن به دیگر هنرها و امور زندگی ندارد؛ اما زانون مثال جالبی برای رد این فرض است. او یک کتابخوان حرفه ای و البته مجموعه دار کتب هنری و فیلم است. درباره موسیقی می گوید: “موسیقی تنها بخش کوچکی از آن چیزی است که زندگی نام دارد.” زانون از علاقه اش به فلسفه می گوید و اینکه تمام آثار سارتر و دانته را چندبار خوانده!

“از ده سالگی دیگر نتوانستم به چیزی جز موسیقی کلاسیک فکر کنم” (۱)

فایبو زانون متولد ۱۹۶۶ در کشور برزیل، امروزه به عنوان تکنواز و معلم گیتار کلاسیک در جهان شهرت دارد. موسیقی را از ۹ سالگی زیر نظر پدرش آغاز کرده و مانند برخی دیگر از گیتاریستهای کلاسیک هدفش از ابتدا نواختن این ساز نبوده! می-گوید: ” می خواستم پیانو بزنم، اما پدرم گیتاریست بود و از من خواست تا اول گیتار یاد بگیرم. من همیشه می گویم که من موسیقی را انتخاب کردم و گیتار مرا!”

در شانزده سالگی به عنوان تکنواز اولین اجرای خود را بر صحنه برد. او که اولین همراهی با ارکستر را در هجده سالگی تجربه کرده بود، در ادامه برای تحصیل در رشته موسیقی وارد دانشگاه سائوپائولو شد. زانون در حالی که تنها بیست سال داشت و در چند مسابقه معتبر جایزه اول را برده بود، از نوازندگی خودش احساس رضایت نداشت!

این را خودش می گوید و توضیح می دهد که به همین خاطر بود که راهی انگلستان شد تا در رویال آکادمی لندن تلاش بیشتری برای رضایت از خود بکند. در این دوره و در این آکادمی معتبر بود که نوازنده جوان ما در کلاسهای مایکل لوین (Michael Lewin) حاضر شد. اقامت در انگلستان دست آوردهای بزرگی برای زانون داشت که از آن جمله می توان به شرکت در مستر کلاس نوازندگی جولیان بریم، اخذ مدرک فوق لیسانس نوازندگی گیتار کلاسیک و اجرا در ویگمور هال لندن اشاره کرد.


audio file
بشنوید قسمتی از تکنوازی فابیو زانون را


“گیتار، تنها بخشی از تجربۀ موسیقیایی من است.”

حالا سال ۱۹۹۶ است، همان سالی که زانون دو مسابقه مهم گیتار کلاسیک یعنی GFA آمریکا و تارگا اسپانیا را برد. کسانی که رویدادهای گیتار کلاسیک را پی گیری می کنند به خوبی از اعتبار و سطح این دو مسابقه آگاهند. کنسرتهای پر فشار در دو سال پیاپی مانع آن نشد که زانون یکی از با کیفیت ترین آلبوم های تکنوازی آن سالها را منتشر کند. مجموعه قطعات ویلالوبوس با تکنوازی زانون در سال ۱۹۹۸ از سوی نشریه گرامافون لقب “بهترین آلبوم سال” را گرفت.

“سعی می کنم تا آنجا که می توانم با موسیقی یکی بشوم”

زانون تا امروز ۸ آلبوم تکنوازی منتشر کرده که رپرتوار متنوعی را در بر می گیرند: پیاتزولا، پونسه، پوخول و ویلالوبوس از یکسو و باخ، اسکارلاتی و مرتز از سوی دیگر این آلبومها را برای طیف های مختلفی از علاقه مندان شنیدنی کرده است. یک مشخصه مهم و ارزشمند در نوازندگی زانون، توجه به زیبایی شناسی هر دوره موسیقی و رعایت اسلوب ها و بیان سبکی هر کدام از آنهاست. شاید اجراهای زیبای او از آهنگسازان لاتین را بشود به ملیت و فرهنگ برزیلی او ربط داد، اما بی شک دقتی که او بر پایه دانش و تکنیک خود در نوازندگی آثار تارگا، مرتز و اسکارلاتی به خرج داده دلیل رجوع مکرر گیتاریستها به این آلبومهاست. زانون بیش از ۲۰ کنسرتو گیتار را به عنوان سولیست اجرا کرده است. از آمریکا تا روسیه و خاور میانه و آفریقای جنوبی، علاقه مندان زیادی در کنسرتها و کلاسهای نوازندگی زانون شرکت کرده اند.


audio file
بشنوید قسمتی از تکنوازی فابیو زانون را


“دانستن هرگز خطرناک نیست!”

زانون شیفتۀ مطالعه در حوزه های مختلف از جمله ادبیات و تاریخ است. اوقات فراغتش را با خواندن کتاب، تماشای آثار بصری و البته گوش دادن به آثار ارکسترال کلاسیک می گذراند. می گوید: ” فقط فیلمهای جدید را نبینید، اگر قصد فیلم دیدن دارید پس آثار گری گرانت را هم ببینید؛ مخصوصا اگر می خواهید با سلیقه و شیک بنوازید!” همین علاقه به سینما باعث نوازندگی زانون در چند موسیقی فیلم و همکاری با آهنگساز برنده اسکار، لوئیس باکالُو، شد. یک دستاورد این همکاری برای دنیای گیتار کلاسیک، کنسرتو گیتاری بود که باکالو به زانون اهدا کرد و توسط او اجرا شد.

زانون معتقد است که برای خوب ساز زدن باید تجربه های مختلف داشت و طبیعت را شناخت. می گوید: ” ویبراتو یک نفر می تواند با تماشای تکان خوردن برگها در باد بهتر شود.” زانون نوازنده را به گیاهی تشبیه می کند که باید هر روز خودش را رشد دهد. تاکید می کند که برای خوب ساز زدن علاوه بر تمرین، ارتقای شخصیت نوازنده اهمیت دارد. تلاشی که هر نوازنده در راستای ارتقای شخصیت خود می کند در نظر زانون تاثیر مستقیم در اجرا و بیان او دارد. می گوید:” اگر خودتان را رشد ندهید، موسیقی کلاسیک در شما جوانه نمی زند.”

فابیو زانون در سال ۲۰۰۹ به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت ویلالوبوس کتابی درباره این آهنگساز مشهور برزیلی منتشر کرد و اکنون مدرس گیتار کلاسیک در رویال اکادمی لندن است.

برخی منابع به کار رفته در نوشتن این متن:

nyccgs.com
pt.wikipedia.org
www.ram.ac.uk

پی نوشت
۱- عناوین هر بخش و عنوان اصلی این متن همگی برگرفته از گفته های فابیو زانون است.

بابک ولی پور

بابک ولی پور

۱ نظر

بیشتر بحث شده است