گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی و نلسون ماندلا (۳)

بیست سال پس از کنسرت استادیوم ومبلی، در ۲۷ ژوئن سال ۲۰۰۸ کنسرت دیگری برای بزرگداشت و ادای احترام به ماندلا در هاید پارک (Hyde Park) شهر لندن برگزار شد. این کنسرت تنها سه ساعت و نیم به طول انجامید ولی به اندازه کنسرت سال ۱۹۸۸ رسانه ای نشد. وفاداران به نلسون ماندلا از جمله گروه «Simple Minds»، پیتر گابریل، جونی کلِگ و جوآن بائز (Joan Baez) در این رخداد نیز حضور داشتند. همچنین امی واینهاوس (Amy Winehouse) ترانه «Free Nelson Mandela» گروه «The Specials» را اجرا کرد.

گروه «Die Antwoord» گروه هیپ هاپ شهر کیپ تون در آفریقای جنوبی در سال ۲۰۰۸ میلادی تأسیس شد و کم کم جایگاه خود را در صحنه موسیقی بین المللی پیدا کرد. این گروه قطعاتی ساختند که با شیوه ای متفاوت عناصر اصلی تاریخ کشورش از جمله نژاد پرستی و آپارتاید را زیر سوال می برد.

ماه ژوئن سال ۲۰۰۹، کنسرت خیریه ای در شهر نیویورک برای بزرگداشت ۹۱ سالگی نلسون ماندلا برگزار شد. گروهی از چهره های موسیقی آفریقایی – آمریکایی از جمله استیوی واندر، آرتا فرانکلین (Aretha Franklin)، گلوریا گینور (Gloria Gaynor)، کویین لطیفه (Queen Latifah)، جاش گروبن (Josh Groban)، سیفو مبوز (Sipho Mabuse) در این کنسرت برنامه اجرا کردند. همچنین کارلا برونی – سارکوزی (Carla Bruni-Sarkozy) همسر رییس جمهور سابق فرانسه نیز در این کنسرت برنامه اجرا کرد. او ترانه خود را به زبان انگلیسی خواند.

برنار لویه (Bernard Lavilliers)، میشل فوگن (Michel Fugain) و ژان فرات (Jean Ferrat) از دیگر خوانندگان فرانسوی بودند که در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی آزادی نلسون ماندلا از اسارت و پایان نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی را در ترانه های خود مطرح کردند.

۲۹ می سال ۲۰۱۲ هزاران نفر از مردم آفریقای جنوبی در میدان نلسون ماندلا در ساندتون (Sandton) در حومه شهر ژوهانسبورگ گرد هم آمدند تا ترانه ای را برای گرامی داشت مَدیبا (Madiba) که ۱۸ ژوییه همان سال ۹۴ ساله می شد، ثبت کنند.

گروه ایرلندی U2 ترانه ای با عنوان «Ordinary love» را برای بزرگداشت نلسون ماندلا ساخت. این قطعه که به عنوان موسیقی اصلی فیلم “Mandela: long walk to freedom” نیز در نظر گرفته شده است، شب ۵ دسامبر ۲۰۱۳ در لندن، پیش نمایش داده شد. خبر فوت رییس جمهور سابق آفریقای جنوبی در تیتراژ پایانی این ترانه اعلام شد. این فیلم ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳ در کشور فرانسه بر روی پرده سینما خواهد رفت.

بونو (Bono)، خواننده این گروه رابطه ی بسیار ویژه ای با نلسون ماندلا داشت. او در پی فوت ماندلا پیامی نوشت که در مجله تایم ۵ دسامبر ۲۰۱۳ به چاپ رسید. او در این یاددداشت یادآوری کرد که ماندلا به دلیل آسیب هایی که در زندان به چشمش وارد شده بود نمی توانست بگرید. در سال ۱۹۹۴ تحت عمل جراحی قرار گرفت و چشمانش دوباره توانایی تولید اشک را پیدا کرد. او یادداشتش را این چنین به پایان می رساند: “Today, we can” امروز ما می توانیم بر مرگ او بگرییم.

موسیقی برای نلسون ماندلا هم اهمیت فوق العاده ای داشت. او می گفت که سیاست توسط موسیقی تقویت می شود ولی موسیقی خود به تنهایی قدرتی دارد که سیاست را به چالش می کشد. امروز نلسون ماندلا دیگر در میان ما نیست اما موسیقی همچنان به حمایت از او و میراثی که به جای گذاشته است، ادامه می دهد.


پی نوشت


rtbf.be

rtbf.be

fr.wikipedia.org

fr.wikipedia.org

fr.wikipedia.org

fr.wikipedia.org

biography.com

fr.wikipedia.org

www.rtl.fr

fr.wikipedia.org

www.lepoint.fr

lexpress.fr

منیره خلوتی

منیره خلوتی

متولد ۱۳۶۰
مترجم
دکترای زبان و ادبیات فرانسه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است