گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

منبری: همکاری با ارکستر مضرابی از افتخاراتم است

میانه تان با تدریس چطور بود؟ دوست داشتید تدریس را؟

بله دوست داشتم و کاملاً علمی و جدی کار می کردم. خیلی اساسی و بنیادی با هنرجوها کار می کردم. فقط اهل کار می ماندند و خیل شاگردها بعد چند ماه می رفتند. از طرفی هم گذران زندگی هم بود و ازدواج هم کرده بودم.

…و چگونه رسیدید به خوانندگی ارکستر مضرابی؟

آن فعالیتها ادامه داشت تا اینکه سال ۷۰ جناب دهلوی از من دعوت کردند به عنوان سولیست در ارکستر بزرگ مضرابی همکاری کنم که بعدها آن کار منتشر شد و موجود است.

البته اعتراضهایی شد به آقای دهلوی که چرا از خوانندگان با سابقه تر استفاده نکردند که ایشان هم جواب قاطعی داشتند.

بنده مورد تایید آقایان تجویدی و روشن روان و سریر بودم و ایشان صدای من را پسندیده بودند و آقای دهلوی را تشویق کردند تا برای ارکستر مضرابی از من استفاده بشود.

آقای دهلوی هم چند بار محکی زدند و پذیرفته شدم. من از ایشان خواستم پارتیتور را در اختیارم قرار بدهند تا من کار را اماده کنم.

برای آن موقع خیلی جالب بود که خواننده ای نت از آهنگساز بگیرد و کار را آماده کند.

برای امروز هم خیلی جالب هست!

(خنده) بله همینطور است. من نتها را گرفتم و پیانو هم که بود و سلفژ می کردم و پای پیانو آماده می کردم کار را. آن همکاری بخش درخشانی از کار من بود و همیشه جزو افتخارات من هست و نقطه عطفی بود برایم و همچنین برای موسیقی ایران و اولین بار بود که تجربه می شد.

حال کاری به خوب و بدش نداریم. انتقاداتی هم بود به آن ایده از جمله اینکه این ارکستر خوب صدا نمی دهد و این همه ساز مضرابی کنار هم درست نیست و نیز ایراداتی به ارتیکولاسیون و صدادهی بخش های ارکستر و غیره که البته اقای دهلوی هم دلایل خودشان را داشتند، بگذریم.

در حین آن تمرینات ارتباط من با آقای دهلوی بیشتر و عمیق تر شد و لابلای کار،‌ نکات بسیار زیادی از ایشان یاد گرفتم. گاهاً از نوشته های خودم هم می بردم و ایشان می دیدند.

حتی یکبار با من تماس گرفتند و در مورد یکی از کارهایم خواستند یادآوری کنم که ایشان نکاتی را با من مطرح کنند. بعد از صحبت،‌ به همسرم گفتم استاد دهلوی به من زنگ زده و اینطور می گوید، در یک کلام روی ابرها بودم!

چه بسیار کسان دیگر بودند که آرزو داشتند از داشته های ایشان بهره مند بشوند و نکته ای بیاموزند. برایم افتخاری بود و قوت قلبی که لابد چیزی هست و راه را اشتباه نیامده ام.

از نظر آقای مشایخی چگونه بودید؟
من کاری به سبک ایشان نداشتم. از علم و تجربه شان استفاده می کردم.

ایشان نقطه نظر جالبی داشتند در خصوص کلاس و به ما می گفتند هرکدام به زبان خودتان آهنگ بنویسید. قطعه شما نباید صدای بتهوون بدهد. موسیقی هر کس صدای موسیقی خودش باشد. ایشان به شاگردها پیشنهاداتی می دادند.


گزارش موسیقی

سعید یعقوبیان

سعید یعقوبیان

متولد ۱۳۵۸ تبریز
کارشناس ارشد علوم اقتصادی و برنامه‌ریزی از دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۸۶
نوازنده‌ی تار و سه‌تار، منتقد و پژوهشگر موسیقی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است