گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

“MTV و اعتباری که از بین رفت” افول اقتدار موسیقی در جهان (۲)

چند شب گذشته توجه تمام محافل موسیقی به نتایج جوایز ام‌تی‌وی جلب شد. این جوایز بنا به رای مخاطبان این کانال بین‌المللی به بهترین گروه، بهترین گروه نوپا، بهترین آلبوم، بهترین نماهنگ، بهترین خواننده مرد، بهترین خواننده زن، بهترین کلیپ رپ، بهترین کلیپ R&B، بهترین کلیپ هیپ هاپ (Hip Hop)، بهترین کلیپ راک و بهترین کلیپ پاپ تعلق می‌گیرد.

از عناوین بهترین‌ها در هر قسمت مشخص است که شبکه بین‌المللی ام‌تی‌وی با استراتژی کاملا مشخصی قصد تزریق خرده‌فرهنگ طبقه پست اجتماع خود را دارد و چه خوب آن را عملی کرده تا جایی که رای مخاطبان ام‌تی‌وی به نامزدهای بهترین‌ها کاملا اثربخشی این استراتژی کشنده خلاقیت و ارزش‌های هنر مستقل را نشان می‌دهد. عنوان بهترین کلیپ رپ(RAP) و بهترین کلیپ هیپ‌هاپ (Hip Hop) بسیار جالب است.

اصولا رپ و هیپ‌هاپ جز اندک تفاوتی در بقیه المان‌ها به‌طور کامل یکسان هستند و این نکته که ام‌تی‌وی این دو را در دو طبقه‌بندی متفاوت به رای گذاشته نشان‌دهنده سیاست جهت‌دار ام‌تی‌وی برای پررنگ کردن موسیقی‌ای که اگر روزی رنگ و بویی داشته اما امروز غیر از کلمات جنسی و ضمیر اول شخص و سوم‌شخص مفرد مونث چیزی در شعر و کلیپ ندارد، است. نکته جالب دیگر حضور نامزد انتخاباتی ریاست‌جمهوری چند دوره پیش ایالات متحده، ال‌گور(AL Gore) در این ضیافت است.

اگر زمانی مردان عرصه سیاست، جیمی هندریکس‌ها و جیم موریسون‌ها را می‌کشتند و زمانی دیگر با توسل به اعتبار بروس اسپرینگ‌‌تین(Bruce Springteen) و بن‌ جوی((Bon Jovi کسب محبوبیت می‌کردند، امروز ام‌تی‌وی با آوردن رقیب شکست‌خورده انتخابات گذشته دنبال کسب اعتبار است تا بلکه چند نفری بیشتر جُنگ‌شان را نظاره‌گر باشد.

ال‌گور که با شعار حفظ محیط زیست و مقابله با گرم شدن تدریجی کره زمین به ضیافت ام‌تی‌وی آمده بود، از همسن و سال‌های بیانس‌ نولز(Biyonce) و جاستین تیمبرلیک (Justin Timberlake) و کریستینا آگیولرا (Christina Agulera) خواست تا از محیط ‌زیست این کره خاکی حراست کنند. غافل از اینکه طرفداران این عزیزان، مصرف‌کننده‌های عمده اسپری‌های سوراخ‌کن لایه ‌ازن و قرص‌های شادی‌آفرین هستند. چه پاسداران متعهدی برای کره زمین از سوی کاندیدای شکست‌خورده ریاست‌جمهوری ایالات متحده انتخاب شدند. واقعا جای تبریک دارد.

حضور لو رید(Lue Reed) آهنگ‌ساز، خواننده و نوازنده گیتار گروه پیش‌روی ولوت‌ آندرگراند(Velvet Underground) در بین اهدا‌کنندگان جوایز راک و اکسل روز(XL Rose) به‌عنوان معرفی‌کننده گروه Killers از عجایب این ضیافت رپی‌ها و هیپ‌هاپی‌ها بود.

لو رید هنگام اهدای جایزه بهترین راک رو به ام‌تی‌وی گفت:” ما ام‌تی‌وی را دوست داریم اما دوست داریم ام‌تی‌وی بیشتر موسیقی راک را نشان دهد” و یکی از دوربین‌های حاضر در محل درست هم‌زمان با این ‌گفته روی صورت پاف ددی (Daddy Puff )، ۵۰ Cent و بیانس نولز رفت و نارضایتی چهره این محبوبان ام‌تی‌وی را ثبت کرد.

اکسل روز هم که با لحنی طعنه‌آمیز به برگزارکننده ضیافت گفت: “نمی‌دانم چرا من را برای معرفی انتخاب کردند چون من اهل سخنرانی نیستم.” و بدون مقدمه‌چینی گروه Killers را به‌روی صحنه معرفی کرد. ضیافت ام‌تی‌وی در حالی پایان یافت که جای خالی کلیپ‌های خوبی مثل Have A Nice Day و go home can’t Who said you از بن ‌جوی (Bon Jovi) و کلیپ‌های خوبی چونTell Me Baby از Red Hot Chilly Peppers و گروه‌هایی چون Keane و Muse در این مراسم خالی بود.

یادآوری این نکته هم خالی از لطف نیست که تقریبا تمام هنرمندان بزرگ هم‌چون دیوید گیلمور (David Gilmoure)، جو ستریانی(Joe Satrianni)، درک شرینیان (Derek Sherinian)، مارک نافلر (Mark Knopfler) و خیلی‌های دیگر، برای سال ۲۰۰۶ آلبوم داشتند و با اینکه برخی از این آلبوم‌ها هم‌چون آلبوم On An Island اثر دیوید گیلمور با استقبال بی‌نظیر مردم روبه‌رو شده بود، آثاری از این آلبوم‌ها در ضیافت ام‌تی‌وی دیده نمی‌شد.

به‌تازگی هم نیل یانگ (Neil Young) با همقطاران قدیمی خود یعنی کرازبی، استیلز و نش (Nash & Young Stills, Crosby,) آلبوم ضد جنگ خود را با مضمون مخالفت با جنگ آمریکا علیه عراق و کشتار مردم لبنان توسط رژیم اشغالگر، عرضه کرده‌اند و این گروه موفق دهه هفتادی جمله تلخی را در اعتراض به موسیقی روز بیان کرده‌اند:”گویا آبی از موزیسین‌های جوان این دوره و زمانه گرم نمی‌شود، همچنان ما پیرمردهای دهه هفتادی باید برای صلح فعالیت کنیم”.

پرویز سیار

پرویز سیار

دیدگاه ها ۲۱

  • کفگیر شما هم به راستی ته دیگ خورده!!، اسم این مزخرفات بی پایه که سراسر نفرت و توهین و دروغ است مقاله موسیقی نیست.
    اول اینکه ترانه معترض به بی عدالتی و جنگ نمرده یا کمرنگ نشده، هم اکنون هزاران خواننده و آهنگ ساز و ترانه نویس در سراسر آمریکا و اروپا جسورانه ترین ترانه ها را برضد سیاست های حاکم بر آمریکا می خوانند.http://www.topplebush.com/music.shtml
    به یاد آورید یکی از محبوب تریم گروه های موزیک کاونتری chiCK gipsy در زمان جنگ آمریکا و عراق(۲۰۰۳)شدید ترین حملات را به بوش کرد و چه بلالیی سرش آمد، در همان زمان مدونا خواننده محبوب و ساخته شده توسط ام تی وی، کلیپ معروف “american dream” خود را منتشر کرد که مضامین ضد بوشی آشکار تر از همیشه در آن دیده می شد. در اسکار همان سال اکثریت اهالی هالیوود به شدید ترین شکل ممکن جنگ را محکوم کردند و هجو آمیز ترین فیلم های ضد جنگ در همان سال و سال بعد ساخته شد که به نظر من در تاریخ هالیوود بی سابقه بود.(TEAM AMERICA,FAHRENHEIT 911
    )
    اینکه فکر کنیم ترانه و سینمای معترض در دهه ۶۰ و ۷۰ پایان می گیرد، بی اطلاعی و کم سوادی ماست.
    دوم فاکت های تاریخی شما سراسر پر غلط و بی سند است، اولا دوران مک کارتی شامل دهه ۴۰ و نیمه اول دهه پنجاه بود نه دوران دهه ۶۰ و ۷۰،en.wikipedia.org/wiki/McCarthyism و استفاده بی اندازه از مواد مخدر در بین خوانندگان و هنر مندان دهه ۷۰ و ۶۰ مطلب پنهانی نیست، غیر از جان لنون که ضارب او دستگیر شده، دیگر خواننده هایی که از آنها نام بردید همه به جهت استفاده زیاد مخدر کشته شده اند و در باره هیچ یک(غیر از جیمی مورریسئن) ادعای قتل یا توطئه هیچگاه عنوان نشده، به لیست خواننده های اور دوز کرده می توانیم الویس پریسلی،مرلین مونرو،برایان جونز و…http://www.geocities.com/CollegePark/Hall/9293/famous.html را نیز اضافه کنیم که مخالفتی با جنگ یا سیتم حاکم بر آمریکا نداشتند.
    در پایان، شما هم مثل من و شاید ملیون ها دوستدار موسیقی در تمام جهان نوستالژی دهه ۶۰ و ۷۰ را دارید و هنوز هم اصالت و زیبایی موسیقی آن دوران شما را مسحور می کند(فکر نمی کنم آن را تجربه کرده باشید) ولی بدانید که این دید ناقص و غلط و احساساتی و نگاه تحقیر آمیز و خشمگین نه به علاقه شما حقانیت می بخشد و نه دوران طلایی ترانه را پر ارج تر و مهم تر از آنچه هست می کند، آن دوران گذشت، نه تنها دیگر خواننده ای، باب دیلان نمی شود، که دیگر ورزشگاری محمد علی نخواهد شد یا هنر پیشه ای جین فوندا یا شاعری گینگز برگ یا رییس چمهوری کارتر، اف بی آی و سی آی ای آن نسلشان را قتل عام نکردند، بلکه دوران آنها تمام شد.

  • سلام
    من هم با نظر آقا فرشاد موافقم اما …
    شبی که داشتم مستقیما این جشن رو میدیدم هر لحظه انتظار ورود و معرفی اکثر خوانندهای معروف و شخیص و هنرمندی رو میکشیدم و با اینکه حسابی هم خوابم میومد صبر کردم تا تصویری جدیدتر و امیدبخش تر از ام تی وی ببینم اما …
    من به صحبتها و بحث های منطقی و غیر منطقی در مورد مطالب بالا کاری ندارم ولی سوالی که در ذهن من مطرحه اینه که آیا واقعا جای iron maiden با این کلیپ جدیدش (که البته خیلی هم جدیده) که در مورد انسان و فلسفه صحبت میکنه و دیوید گیلمور که به نظر من شاهکار موزیک راک بود و یا … در این جشنی که اکثرشون رو آدمای هجو و تو خالی تشکیل میدادند خالی نبود؟

  • دقیقا با گفته های شما موافقم . موسیقی واقعا به گند کشیده شده ، یه سری احمق الان بالای چارتای موسیقی نشستند و هیچی ارائه نمی کنند . واقعا که باب دیلن حرف بسیار جالبی زده بود . دیگه از اون گیتاریست های خفن که با ارکستر روی صحنه سمفونی بتهوون اجرا کنند خبری نیست !

  • baba in che vazeshe! dige na JAZZI, na THEORYI, hichi, hamash shode masaele janebi.na in ke matlabetoon bade, vali akhe hashie raftanam haddi dare dige! man ke az ghadimi tarin khoonande haye sitam, mitoonam too yek negah begam ke dige hich asari az oon HARMONYTALKE bahale ghadimi namoonde! dar zemn, ba zizo kheili movafegham. man az in musice rooz vaghean halam beham mikhore! vali har chi bashe hanooz sagesh miarze be in musice los agelesie rooz! az khodemoon shoroo konim ta az kharejia behtare.

  • hala che konim ajab giri kardim ba shoma porteghal foroosh kojast baran miayad nam nam
    poshte khoone mtv
    freconsesh chande
    asan chi hast in MTV?
    bye jigara toro khoda hazfesh nakonin ha
    bezarin dele ma ham khosh bashe

  • سلام
    من با تمام نظرات اعم از موافق و مخالف موافق هستم و به نوعی همگی درست می گویند . اما چیزی که نمیشود آنرا کتمان کرد این است که موسیقی دهه ۷۰ و ۸۰ (به خصوص در مورد سبک راک و هوی متال ) بسیار غنی تر از موسیقی است که اکنون وجود دارد . شاید بتوان گفت که همه چیز به نوعی عوض شده است اما من باز هم آلبوم justice for all متالیکا را حتی به آلبوم همین گروه که در قرن ۲۱ منتشر شد را ترجیح میدهم و فکر می کنم همنظر من هم زیاد پیدا شود !

  • فرشاد تقریبا راست میگه
    اما ام.تی.وی کانال محبوب من نیست چون خیلی هیپ هاپ نشون میده که بنظر من پورنو است نه موزیک.
    مطلب دیگه اینه که جوی ایجاد شده که هر خواننده ای میخواد محبوب بشه از جنگ و سیاست آمریکا انتقاد میکند و این در حالیست که هیچ حرف منطقی ندارد و اصلا سیاست نمیداند. بنظر من سیاستمداران آمریکایی خیلی مظلوم هستند. ملت هم مثل احمق ها نشسته اند عوض اینکه نظر سناتور یا نماینده یا وزیر یا کارشناس را گوش بدهند با دهان باز هر چه فلان هنرمند بگوید را بی دلیل میپذیرند. متاسفانه این غرب را نابود خواهد کرد.

  • به نظر من این شبکه یک شبکه منو فری است که در نظر داره هیپ هاپ رو یک موسیقی فرا تر از سبک های دیگر نشان بدهد رای همین اقای لویی کارنل راس این شبکه از پخش سبک های برتر دنیا خود داری میکند

  • به نفر اولی که نظر داده اقای فرشاد

    قربونت قبل از اینکه مقاله نقد کنی یه کم اسم یاد بگیر و غلط ننویس

    شما نوشتی : به یاد آورید یکی از محبوب تریم گروه های موزیک کاونتری chiCK gipsy !!!! قربونت مث اینکه خودت از همه بی سواد تری درستش اینه Dixie Chicks!!!

    بقیه حرفاتم که خواستی بگی اولا موزیک اعتراض چیز خیلی متفکرانه ایه !!!(موزیک یه مشت بنگی خراب )دوما موزیک اعتراض هنوزم مث دهه ۶۰ وجود داره از اون مالیخولیایی ترین توهمات ما جهان سومی هاست

  • من خیلی طرفدار راک اند رول نیستم ولی واقعا با این مقاله موافقم. حالم از ریخت این عنتر ها به هم می خورد. به عنوان بک علاقه مند موسیقی این مراسم را اگر نگاه هم کنم فقط برای سرگرمی است. اثری از مویسقی نمانده.

بیشتر بحث شده است