گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

کلودیو آبادو در هشتاد سالگی درگذشت

کلودیو آبادو رهبر هشتاد ساله ایتالیایی امروز صبح پس چندین ماه مقاومت در برابر بیماری در منزلش در بولونیا در ایتالیا درگذشت. به گفته خانواده اش او در آرامش و در حضور اعضای خانواده اش چشم از جهان فرو بست. آبادو از سوی رئیس جمهور این کشور به عنوان سناتور مادام العمر پارلمان گمارده شده بود. مردم ایتالیا او را یکی از بزرگترین و قابل احترام ترین شخصیت های فرهنگی این کشور به شمار می آورند.

آبادو در مقایسه با هم نسلان ترکیب بی نظیری از عقل و احساس را در خود داشت. ترکیبی که به موسیقی یکپارچگی می داد بدون اینکه از در لحظگی آن چیزی بکاهد.

آبادو که متولد و بزرگ شده ایتالیا بود هیچ گاه رهبری نبود که از روی غریزه کار کند زیرا به خاطر شایستگی های ذهنی که داشت همیشه بر نحوه بیان احساسات نظارت داشت.

آبادو یکی از بزرگ ترین و شناخته شده ترین رهبران ارکستر زمان ما بود. از بین سمت های متعدد او می توان به مدیر موسیقی ارکستر لا اسکالا،‌خانه اپرای معروف میلان،‌ رهبر اصلی اکستر سمفونیک لندن از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۸ و هم چنین رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک برلین از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۲ نام برد. در واقع،‌ پس از درگذشت هربرت فون کارایان در سال ۱۹۸۹،‌ آبادو که یکی از گزینه های غیر منتظره بود، به عنوان رهبر اصلی ارکستر برگزیده شد، بدون این که هیچ گونه لابی گری برای به دست آوردن این سمت کرده باشد.

بر آوردن انتظارات مردم و پل زدن بین آن ها با انتظارات موزیسین ها پس از سال ها تجربه دیدن رهبری کارایان و شنیدن رپرتوار ارکستر در زمان او کاری بود که تقریبا غیر ممکن می نمود. ارکستر از آبادو توقع داشت که تصویری مدرن از آن به معرض تماشا بگذارد و رپرتوار و سازوکار درونی آن را نیز مدرن کند.

با ارکستر فیلارمونیک برلین بود که آبادو رپرتوار ارکستر را از آثار اصلی کلاسیک و رمانتیک فراتر برد و به آثار قرن بیستم را نیز به آن افزود. آبادو طرفدار پر و پا قرص موسیقی معاصر بود و مخصوصا با لوئیجی نونو آهنگساز رفاقت نزدیکی داشت و آثار از بسیاری از همکارانش از جمله کارل هاینز اشتوکهاوزن، برونو مدرنا و جورج بنجامین را اجرا و ضبط کرد.

آبادو در سال ۲۰۰۳ ارکستر فستیوال لوسرن (Lucerne Festival Orchestra) را پایه ریزی کرد. ارکستری که اعضای آن از بین بهترین موزیسین ها گلچین شده بودند. او هم چنین ارکستر موزار را نیز تأسیس کرد.

آبادو هنرمندی بود که نه از موسیقی استفاده می کرد و نه سوء استفاده. او هیچ گاه اجازه نمی داد که موفقیت در پیشرفت موسیقاییش‌ مداخله ای ایجاد کند. شاید او نهایتا در رده بزرگترین رهبران ارکستر قرار نگیرد اما قطعا یکی از بهترین رهبران ارکستر است.

theguardian.com

ft.com

 

محبوبه خلوتی

محبوبه خلوتی

متولد ۱۳۶۵ استهبان
مترجم، دکترای ادبیات انگلیسی دانشگاه یونیسا (UNISA)

۱ نظر

  • در جمله انتهایی گفتید” شاید بزرگترین نباشد اما یکی از بهترین هاست”
    این جمله کاملا نادرست، تنها اگه به کارنامه این مرد و فروتنی او در کارش توجه کنید متوجه می شوید که او بزرگترین رهبر ارکستر حداقل در ۲۰ سال آخر زندگیش یود..
    می توانید به راحتی اجراهای ابادو را در ارکستر برلین و مخصوصا لوزرن با اجراهای کارایان بزرگ و یا حتی با برنستین مقایسه کنید..
    شما ممکن است صدای قدرتمندی که کارایان علاقه داشت نشنوید اما وسعت ارکستر و آن چیزی را که آهنگساز خواسته را بهتر میشنوید. به خصوص در کارهای ماهلر و بروکنر که ابادو مفسر بزرگ انها بود..
    مگر میشود که شما سمفونی ۷ ماهلر که از پیچیده ترین سمفونی هاست را بشنوید و به ابادو و اجرای ارکستر لوزرن او فکر نکنید..
    شخصا اجرای رکوییم موزارت و رکوییم وردی کارایان را نمی توانم جایگزینی برایش پیدا کنم
    اما اگر بخواهم نسبت به موسیقی و وسعت ان فکر کنم قطعا ابادو جایگاهی دست نیافتنی بین همه رهبران ارکستر جهان دارد و شاید هم بزرگترین..
    گرچه این مرد بزرگ همیشه از واژگانی چون”بزرگترین و برترین و..” متنفر بود و هدفش تنها رسیدن به اعماق زندگی و موسیقی و انسانیت بود..
    میراث و جایگاه او در تک تک ارکسترهای بزرگ اروپا اکنون هویدا است..

بیشتر بحث شده است