جاکو پاستاریو، نابغه دنیای جز

ژاکو پستوریوس (jaco pastorius) را شاید بتوان در زمره آخرین نوازندگان و آهنگسازان جز قرن بیستم به حساب آورد که تاثیر گسترده ای بر دنیای موسیقی داشته اند. در موارد بسیار، از تبلیغات تلویزیونی گرفته تا آخرین آلبوم های گروههای راک، اجراهای متقاوتی از آثار این هنرمند را می شنویم. بدون شک شان و منزلت او از تمامی القاب مختلفی که در گوشه و کنار به او نسبت داده اند، بالاتر است. در حقیقت ژاکو معنای واقعی جاز را به دوستداران موسیقی نشان داد و به جرات می توان گفت: ” او در نوع خود نوازنده ای بی همتاست.”

اعلام حضور جدی او در دنیای موسیقی از سال ۱۹۷۶ با انتشار آلبوم “Jaco Pastorius ” به وقوع پیوست، پس از آن به مدت ده سال پی در پی آثار مختلفی را روانه بازار نمود. او نه تنها نقش گیتار الکتریک را به نوعی دستخوش تغییر نمود، بلکه در اکثر آثار درخشان موسیقی جز آن دوران، نقشی را ایفا نموده است.

ژاکو پستوریوس، متولد اول دسامبر سال ۱۹۵۱، نوازنده و آهنگساز صاحب نام موسیقی جز است که عمده شهرتش را مدیون تکنیک و سبک نوازندگی اش بوده است. تاثیر او بر نوازندگی مدرن بر هیچ یک از دوستداران موسیقی پوشیده نیست، برخی او را یکی از خلاق ترین نوازندگان گیتار به شمار می آورند. پستوریوس در عین اینکه یک نابغه موسیقی بود، از بیماری روانی رنج می برد. او در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۸۷ زندگی را بدرود گفت.

ژاکو پستوریوس، در پنسیلوانیا متولد شد. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی اش را در مدارس کاتولیک سپری نمود و در همان سالها به خدمت کلیسا درآمد. در دوران دبیرستان فعالیت ورزشی بسیاری داشت و در چندین رشته مختلف از جمله: فوتبال، بسکتبال و بیسبال مهارت خاصی داشت. او نهایتا در سن ۱۵ سالگی از میان کلیه فعالیت هایش موسیقی را انتخاب کرد.

درسال ۱۹۷۰ او با تاثیر از افرادی چون Jerry Jemmott, James Jamerson به نوازندگی در گروه های مختلف جز و R&B مشغول شد. در سال ۱۹۷۴ ژاکو به همراه جمعی از دوستان نزدیکش به تدریج اجرا و ضبط آهنگ های مختلفی را آغاز نمود. Pat Metheny که بعدها به نوازنده گیتار معروفی بدل شد و نیز Paul Bley نوازنده پیانو و رهبر گروه، از دیگر نوازندگان گروه به شمار می رفتند.

به قسمتی از “۳ Views of a Secret”توجه کنید

اولین آلبوم گروه به نام ” Jaco Pastorius ” در سال ۱۹۷۶ به بازار عرضه شد و در عرصه نوازندگی گیتار الکتریک یک واقعه غیرمنتظره بود، به طوری که در آن زمان بسیاری از دست اندرکاران موسیقی آنرا بهترین آلبوم bass دانستند. مدت کوتاهی پس از انتشار اولین آلبوم، از ژاکو برای پیوستن به یک گروه fusion به نام Weather Report دعوت به عمل آمد، از آن پس او تا سال ۱۹۸۱ در همین گروه و در کنار افرادی چون Joe Zawinul و Wayne Shorter به نوازندگی مشغول بود.

در همین دوران بود که پستوریوس یکی از محبوب ترین آلبوم های جز تاریخ موسیقی را با عنوان “Heavy Weather.”منتشر نمود. پس از آن نیز او پی در پی، چهار آلبوم قابل توجه دیگر در کنار خواننده و آهنگساز پرآوازه Joni Mitchell با عناوین :” Hejira” در سال ۱۹۶۷، “Don Juan’s Reckless Daughter”در ۱۹۷۷ ، Mingus در ۱۹۷۹ و بالاخره آلبوم Shadows and Light در سال ۱۹۸۰ ، به دنیای موسیقی عرضه کرد. حضور پستوریوس و سبک منحصر بفردش در آلبوم Hejira بیش از سه آلبوم دیگر نمایان است.

در سال ۱۹۸۱ در حین حضور در Weather Report او کار بر روی آلبوم های تک نوازی اش را آغاز نمود،

” Word of Mouth ” به عنوان دومین آلبوم انفرادی او توسط Warner Brothers منتشر شد و بدین وسیله او به همگان نشان داد که مهارتش تنها در نوازندگی نهفته نیست. در سال ۱۹۸۲ ماحصل برگزاری توری در ژاپن را باعناوین ” TwinsII ” و ” TwinsI ” منتشر کرد و متعاقب آن خلاصه ای از اجراهای این تور را با نام ” Invitation ” در آمریکا منتشر نمود. در سال ۱۹۸۴ ، ژاکو کار بر روی سومین آلبوم انفرادی خود تحت عنوان ” Holiday for Pans ” را آغاز نمود، اما متاسفانه این آلبوم هیچگاه منتشر نشد.

در اواسط دهه هشتاد، به تدریج اختلالات روانی در شخصیت پستوریوس پدیدار گشت و با زیاده روی در مصرف الکل و مواد مخدر روز به روز وخیم تر شد. مشکلات روانی و اعتیاد او زندگی هنری و نوازندگی اش را تحت الشعاع قرار داد. متاسفانه به تدریج از عرصه موسیقی رانده شد و طی این سال ها او به ناچار در کلوپ های شبانه به نوازندگی مشغول شد. در سپتامبر ۱۹۸۷ در زد و خوردی که در یک کلوپ های شبانه روی داد ، مدیر کلوپ او را به شدت مضروب کرد، پستوریوس دچار ضربه مغزی شد و به حال کما فرو رفت. ده روز پس از این واقعه، او در سن ۳۵ سالگی زندگی را بدرود گفت.

jacopastorius.com