اپرای ایتالیایی (۲)

در این شهر بود که اولین خانه اپرا یعنی تئاتر «دی سن کازینو» در سال ۱۶۳۷ ساخته شد. موفقیت های این تالار، اپرا را از پشتیبانی اشرافیت به دنیای تجارت رساند. در ونیز نمایش همراه با موسیقی دیگر با هدف خوش آمد اشراف زاده ها و روشنفکران نبود بلکه در قالبی تفریحی و سرگرم کننده فرو رفت. به سرعت تالارهای اپرای بسیاری در شهر ساخته شد و برای عموم برنامه داشتند.

آنان برای صرفه جویی در هزینه، ارکسترهای بسیار کوچک را استخدام می کردند. بیشتر بودجه صرف جذب ستاره های آن روزگار بود که این آغازی برای حضور خواننده مرد با صدای زیر (castrato) و خواننده زن (prima donna) در اپرا در نقش‌های اصلی بود.

اولین آهنگساز ونیزی اپرا مونته وردی (Monteverdi) می‌باشد، وی سه اثر نوشت: «بازگشت اولیس به ایتاکا» (Il ritorno d’Ulisse in patria) در سال ۱۶۴۰، «ازدواج لاوینا آنسا» در سال ۱۶۴۱ و مشهورترین آنها «تاجگذاری پوپآ» در سال ۱۶۴۲.

موضوع آثار در اپراهای جدیدی همچون آثار مونته وردی و دیگران، از تاریخ رومن می‌آید؛ سلحشوران و پهلوانان امپراطوری ونیز، اگرچه موضوعات عاشقانه و رومانتیک را فراموش نمی کردند. برخلاف اپراهای اولیه که اغلب پنج پرده داشتند، بیشتر اپراها در سه پرده بودند البته مدت زمان اجرا همان زمان سابق بود. در آثار پیروان مونته وردی تفاوت بین تک خوانی و خواندن به همراه گروه واضح است همچون آهنگسازان بسیار موفق نسل بعدی؛ فرانچسکو کاوالی (Francesco Cavalli) و آنتونیو کستی (Antonio Cesti).

در جمهوری لیتوانیایی-لهستانی، شرکت‌های تولید اپرا در ورشو در سال ۱۶۲۸ آغاز به کار کردند با اجرای «گالاتا» (آهنگساز نامعلوم) که اولین اپرای ایتالیایی بود که در خارج از ایتالیا تولید و اجرا می‌شد. کمی پس از این اجرا امپراطوری اپرایی از فرانچسکا کاسینی (Francesca Caccini) را تولید نمود که خانم کاسینی این اپرا را سه سال پیش از آن، در دیداری با پرنس لهستان؛ ولادیسلاو واسا (Władysław Vasa) از ایتالیا، برای او نوشت. این یکی از اولین اپراهای باقی مانده از آهنگساز خانم است.

آثار کاوالی در سرتاسر ایتالیا اجرا می شد و موفقیت‌های فوق العاده ای کسب می کرد. اپرای «جیسون» وی مشهورترین اپرا در قرن هفدهم به شمار می رفت و شهرت او به اروپا نیز رسید. یکی از منتقدین اپرا، قهرمان زن آثار وی را «زمین سوگواری» نامیده است. این نواهای سوگوارانه با خواندن صعود و فرود مقام‌ها نشان داده می شود.

آوازه کاوالی باعث شد تا نخست وزیر فرانسه مازارین در سال ۱۶۶۰ برای ساخت اپرای به مناسبت ازدواج پادشاه لوی چهاردهم با ماریا ترزا از اسپانیا، وی را بدانجا دعوت کند. به دلیل پذیرایی نامناسب از کاوالی و شتاب وی این اپرا با مخالفت تماشاچیان فرانسوی مواجه شد و در وسط اجرای اپرا ترجیح دادند اجرای باله را به نمایش گذارند، کاوالی سرشکسته شد و قسم خورد که دیگر اپرایی نخواهد ساخت!