در روزهای گذشته خبر درگذشت ناگهانی روزنامه نگار و منتقد باسابقه موسیقی، ابوالحسن مختاباد، بازتاب های فراوانی در مطبوعات داشته است. دیدهبان موسیقی یکی از رسانه هایی بود که این منتقد فقید در آن عضویت و فعالیت داشت. پس از برگزاری بزرگداشت ابوالحسن مختاباد با حضور خانه موسیقی و انجمن موسیقی ایران، دیدهبان موسیقی بیانیه ای منتشر کرده است که در ادامه میخوانید:
گزارشی از آخرین تصمیم دیدبان موسیقی با حضور ابوالحسن مختاباد
«مناظره»
امروز در شرایطی که هر انسان باشرف و باوجدان داغدار بسیاری از فرزندان پاک ایران است؛ در روزگاری که اخلاق در برابر شر به جدالی نابرابر برخاسته است؛ در روزگاری که تمدن ایران سنگینترین و ویرانکنندهترین ضربات را متحمل میشود و در دورانی که صفآرایی جهل را در برابر شور و شعور انسانهای پاکنهاد ایرانی شاهدیم، ما اعضای دیدبان موسیقی ایران داغدار درگذشت یکی از یاران و همکاران تاثیرگذارمان نیز هستیم.
دوست و عزیزی که تردیدی در اهمیت جایگاه و نقش سازندهاش در ساحت رسانه و نقد موسیقی نیست.مردی که در تمام دوران فعالیت خود یک باور محوری را در خود بارور کرد که همان اتحاد صنفی با هدف تقویت جامعهی مدنی به منظور تامین و تضمین حقوق اعضای صنف توسط نهادهای حاکمیتی بود.
ضرورتی به معرفی ابوالحسن مختاباد نیست چرا که بر مخاطبان این صفحه و دوستان پوشیده نیست؛ وانگهی بیان بسیاری از نکات نه بر مقام او میافزاید و نه اینجا فرصت و مکان بازگفت دانستههای مشترکمان در ارتباط با اوست؛ اما در نحوهی ورود خانهی موسیقی به برگزاری مراسم یادبود او نکات و ملاحظاتی داریم که بیپروا و صریح به بیان بخشی از آن میپردازیم.
ابوالحسن مختاباد پس از آنکه سالها در خانهی موسیقی حضوری رسمی و منتخب داشت، در چند سال اخیر به یکی از منتقدانجدی مدیریت خانه بدل شد و همواره با استناد به دادههای تاریخی و اشراف بر قوانین حقوقی به تبیین ایرادات حقوقی و اساسنامهیی در شیوهی اداره و حضور جمعی ثابت در مدیریت خانه پرداخت.
در سالیانی که بنابر ضرورت از کشور خارج شده بود، پرداخت حق عضویت سالانهاش در خانهی موسیقی به تعویق افتاده بود اما زمانی که همین امسال باز برای پیگیری یک نامهی رسمی قانونی اعتراضی مجبور به تمدید عضویتش شد، با کارشکنی و مقاومتهایی در خانه روبرو شد که یککار ساده چند ماه طول کشید تا در انتها با وجود پرداخت حق عضویتهای معوق تمدید عضویتش در هیات مدیره تا کنون بلاتکلیف ماند.
پس از درگذشت نابههنگام و غمافزایش، خبردار شدیم خانهی موسیقی که علاوه بر مورد فوق، در زمان حیات وی هیچیک از نصایح و انتقاداتش را نشنید و به رسمیت نشناخت ناگهان با مشارکت انجمن و با همکاری دفتر موسیقی، مجلس یادبودی برای او در نیاوران برگزار خواهد کرد.
دیدبان موسیقی ایران با تعجب اما همدلانه درخواست کرد که همکاران او در دیدبان به احترامش مایلند با طرح بخشی از سویههای حرفهای او در این نشست مشارکت به عمل آورند.
درخواستمان با سردی بسیار مواجه شد و در نهایت چند ساعت مانده به نشست اعلام شد مشروط بر نپرداختن به هیچ نکتهی حاشیهای و صرفاً به عنوان ایراد سخنانی به مناسبت مجلس ترحیم، چند دقیقهیی یکی از ما از اعضای دیدبان (با تعیین شخص) میتواند صحبت کند.
بحث ما این نیست که حق ماست که در مراسم سخنی بگوییم یا نه! موضوع نحوهی ورود آقایان به پدیدههای مختلف و مصادره به مطلوب امور است که سوابق بسیار برایش وجود دارد اما امروز تاسفبرانگیزتر این که آقایان حتا از جسم بی جان آدم نیز نمیگذرند تا شاید از آن هم بتوانند برای خود کلاهی بدوزند.
همگی شاهد برگزاری مراسم و نکوداشت برای فرد یا افرادی بودهایم که حتا در جایگاه مخالف قراد داشتند، اما توسط برخی نهادهای حکومتی مورد بهرهبرداری قرار گرفتهاند و این فرم مصادره روح جامعه را آزرده و زخمی کرده است اما این بار میبینیم که خانهی موسیقی و انجمن موسیقی پا در جای پای آن نهادها گذاشته، به مصادرهی شخصیتی نوگذشته میپردازند.
یادش گرامی که اگر زندهاش برای عدهای همچون خار در چشم بود، مردهاش را یار قلمداد کردند و برایش مراسم یاد یار برگزار کردند.
و در آخر، نتیجه آخرین همکاریمان را با زندهیاد ابوالحسن مختاباد بار دیگر تکرار میکنیم. بیش از یکماه پیش دیدبان پیشنهاد مناظرهای را به مدیران همواره ثابت خانهی موسیقی ارائه داد که همچنان بیپاسخ مانده. درست یک روز پیش از درگذشت نابهنگام همکارمان، با مشارکت فعال او نامهی دیگری تهیه و در اختیار موسیقیدانانی گذاشته شد تا در جلسهی دوشنبهی گذشته در خانهی موسیقی خوانده شود. در آن نامه پیشنهاد را تکرار کردیم. گویا بهانهی اصلی گردانندگان خانه برای بیپاسخ گذاشتن این پیشنهادات، تاکید ما بر انجام مناظره در مکانی غیر از خانه موسیقی بوده. حال به خواست و احترام عزیز تازهگذشتهی دیدبان، بدینوسیله اعلام میکنیم نمایندگان دیدبان حاضر به مناظره در هر مکانی ولو در مکان خانهی موسیقی خواهند بود. امید که دوستان سرمست از برگزاری مراسم یادبود گوشه چشمی به خواستههای وی در هنگام حیاتش نیز بیفکنند.
دیدبان موسیقی ایران
۱ نظر