کنسرواتوار ایروان در گفت وگو با نیک‌رای کوثر (قسمت اول)

ham shahriye aziz omidvaram movafagh bashid be har hal yadgiriye music dar sutuhe bala niyazmande zahmathaye ziyadi hast omidvaram bebinam shoma ro.

جناب فاریا، بخشی از صحبت من با شما و بخشی با نیک رای است، پیشاپیش پوزش می خواهم از خلط این دو.
اول، نظر دادن در ارتباط با هنرمندان و سطح تخصص و فهم هنری آنان، نیازمند اطلاع دقیق فرد نسبت به فنون آن رشته هنری و همچنین اطلاع کامل آن شخص نسبت به اطلاعات و توانایی های آن هنرمند است. آقای نیکرای که با توجه به آنچه در وبلاگشان خواندم در سن کم و در مدت زمان کوتاهی تنها در کلاسهای آقای لشکرلو شرکت کرده اند که این خود موید عدم اطلاع کافی در نوازندگی و عدم درک کافی ایشون از سطح هنری استادشون هست. البته من قصد تخریب ایشون رو ندارم و سطح دانش و توانایی در نوازندگی ایشون ارتباطی به من نداره. ولی زمانی که می بینم فردی اینچنین با گستاخی بچگانه به اساتید معاصر ما می تازه احساس می کنم که باید اعتراض کرد.
دوم، ایشون در این مدت کم که در ایران به فراگیری ویولن پرداختند و تنها در دوره یک استاد شرکت کردند اگر به قول شما “استادان و هنرجویان” مد نظرشان بوده و خودشان هم مرتبا از واژه” ایران ” یاد کردند، چگونه در رابطه با تمامی دوره های آموزشی این مملکت و اساتید اینجا و هنرجویانشان و دوره های آموزشی مختلف ایشان که با یکدیگر ( به خصوص در سالهای اخیر ) بسیار متفاوت شده یک نظر واحد می دهند؟ آیا این کلی گویی، عدم درک صحیح از شرایط و بی اطلاعی نیست؟
سوم، نوع شخصیت هنرجویان بسیار در رفتار اساتیدشان با آنها تاثیر گذار است مثلا اینکه هنرجویی مرتبا با اشتهای زیاد طلب نواختن آثار بالاتر از سطوح خود را کند، نتیجه همین نواختن بروخ قبل از ویوالدی است که در واقع مقصر اصلی خود هنرجوست
.چهارم، حضرتعالی با چه سطحی از توانایی و دانش در نوازندگی ویولن صحبت از بی اطلاعی آقای لشکرلو می کنید؟ نقد اسبابی دارد که اولین آن دانش منتقد است.جناب لشکرلو چه در قبل از انقلاب و چه در بعد از آن در ارکسترهای مختلفی به عنوان تکنواز و مایستر ارکستر شرکت داشته اند( می تونین در وبسایت ایشون زندگی نامشونو مطالعه کنید) و در حال حاضر نیز به دلایلی بی ارتباط به هنر، امکان برگزاری کنسرت رو ندارند، حالا نیز با تربیت شاگردان، بسیاری از نوازندگان خوب ایران رو به جامعه تحویل داده اند متاسفانه این کم اطلاعی گریبانگیر حضرتعالی است و نه کسانی که در راه اعتلای هنر عمری تلاش نموده اند.
پنجم، کلمه استاد به تعابیری که فرموده اید دقیق نیست. استاد در نوازندگی “ویولن” از جنبه های گوناگون قابل بررسی است. مهارت داشتن و چیره دستی در نوازندگی، داشتن بیان شخصی در نوازندگی، که از داشتن دانش در زمینه ادیت(انگشت و آرشه گذاری) بدست می آید، توانایی در تحلیل و آنالیز و ارائه بهترین راهکار اجرایی جملات پیچیده و فنی آثار غربی این ساز، توانایی در اجرا به همراه ارکستر چه در نقش نوازنده و چه در نقش سولیست، توانایی و داشتن روش تدریس و تربیت هنرجویان با سطوح مختلف استعداد و… .بنده طی سالها شرکت در کلاس ایشون شاهد این توانایی ها بودم، هر چند داشتن کتاب آموزشی که اشاره فرموده اید نیز یک حسن محسوب می گردد ولی بسیاری از نوازندگان ویرتوز غرب نیز علی رغم سالها تدریس، کتاب مدون آموزشی نداشته اند و صرفا از کتب معتبر دیگر اساتید استفاده نی کرده اند و می کنند. بنابراین این دلیل عدم تبحر یک نوازنده در آموزش نیست.
ششم، به نظر میرسه این دو قسمت مقاله در نقاط مختلفی از موضوع اصلی که کنسرواتوار ایروان هست دور شده و به مسائل حاشیه ای رانده شده(در هر دو قسمت). معرفی کنسرواتوار ایروان ارتباطی به معرفی آهنگساز مورد علاقه، تخریب هم وطننان از مهندس و پزشک گرفته تا اساتید موسیقی، معرفی وبلاگ شخصی و تعرفات صمیمانه… . بهتر بود تا با معرفی کتب آموزشی ویولن، معرفی زمان های اختصاص یافته برای آموزش هر مجموعه از کتب، تعداد ساعات آموزش، تعدادنفرات شرکت کننده در کلاسها، مدت زمان هر کلاس، مستر کلاسها، معرفی اساتید و…. کنسرواتوار ایروان معرفی گردد نه کنسرسیوم نیکرای- پیربازاری! در هر حال این ” بی اطلاعی” باز هم گریبانگیرمان شده است. پوزش میخواهم از شما به خاطر گرفتن وقتتان.بدرود.

آقای نیکرای، لطف کن بر امت ما و ایراداتی که از لحاظ فنی در نوازندگی و همینطور در تدریس بر استاد لشکرلو وارد می کنی دقیقا بنویس! بلکه هم ما و هم او رو از گمراهی نجات بدی!!!و گرنه دست از هوچی بازی و متهم کردن لشکرلو و سایر اساتید ایران بطور کلی بردار. آقای پیربازاری به خوانندگان سایت ربطی نداره که وقتی اومدن در رابطه با کنسرواتوار ایروان اطلاعات کسب کنن مطلع بشن که یه نوازنده تحت تعلیم آماتور از چه آهنگسازی خوشش میاد یا چه ویولونیستی رو می پسنده، یا حداقل عنوان مقاله رو بذارین گپی با نیکرای، مسافری ۲۱ ساله از شیراز! که کسایی که علاقه ای به اطلاع داشتن از سلایق این مسافر ندارن از اول گول نخورن و مقاله رو بخونن.از طرف جمعی از هنرجویان گمراه استاد در شیراز!.

جناب فاریا؛به نظر من مقایسه هنرمندان با متخصصین رشته های فنی صحیح نیست. اینکه مورد بازآموزی رو فرموده اید که برای مهندسان بصورت مدون انجام می گیرد امری است صحیح.اما از آنجا که اساسا روح و ذات هنر با علوم رشته های فنی متفاوت است و از طرف دیگر شخص هنرمند نیز در قسمت عمده ای از هنرش قائم به طبع و درونمایه هنری خویش است بازآموزی “ادواری” او بی معنی است. هر چند هنرمند در مسیر آموزش تعلیم می یابد و با گذشت زمان نیز پخته تر می گردد و از دیدگاهی هر روز در حال به روز شدن است، اما نظام این دو مقوله بطور کلی با یکدیگر متفاوت است و مقایسه دو چیز غیر یک سنخ غلط است. همچنانکه حافظ، وان گوگ، هایفتز و موتسارت هیچیک سالی سی ساعت در سمینارها یا کلاسهای بازآموزی شرکت نکردند!!!!اما در همه عمر پیوسته در حال تلاش و اعتلای ذات خویش بودند و از دیگر سو درونمایه هنری نیز داشته اند.از طرف دیگر فرموده اید: باری، این معلمان گرامی و ارجمند بی‌نهایت تلاش می‌کنند، اما نتیجه کار عالی نیست، چون دهها سال است به روز نشده‌اند. سوال اینجاست که اولا شما که یک تحصیل کرده در علوم ریاضی هستید طبق چه آمار و ارقام مدون و معتبری نتیجه کار را تایید نمی کنید؟ پیداست که هرگاه ادعایی بر امری باشد لازم است تا شاهدی بر آن مدعا باشد و ثانیا به چه دلیل ( به فرض بد بودن نتیجه کار) تمامی نتیجه را از جانب استادان می بینید؟ میزان استعداد متفاوت اشخاص با یکدیگر، میزان پشتکار متفاوت، شرایط نابسامان فکری اجتماع، شرایط مالی نابه سامان هنرمندان و هنرجویان و تاثیر آن در ایجاد انگیزه برای ادامه کار، نبود امکانات برای گروه نوازی، نبود امکانات برای اجرای کنسرت، عدم حمایت از هنرمندان در اجتماع و عدم وجود کنسرواتوارهای معتبر ….. همگی عواملی هستند که تاثیر منفی در کار دارند. بنابراین باید به موضوع به طور جامع نگاه کرد و این صحیح نیست که شخصی با دید و تجربه سنی شما در همزبانی با نوجوانی بی تجربه به اساتید زحمتکش هموطنمان بتازد بی آنکه نگاهی جامع به وضعیت کنونی داشته باشد.

دوستان عزیز، حال که بحث از موضوع اصلی (طبق معمول) خارج شده، ذکر چند نکته را لازم می دانم:
قبل از استاد لشکرلو با سعید ایرانبان فراگیری ویولن را آغاز کردم. بعد از ۳ سال به پیشنهاد همان مربی به سراغ جناب لشکرلو رفتم و ۵ سال نزد ایشان به یادگیری ویولن پرداختم. در کنار این کلاسها، گاه در کلاسهای اساتید دیگری که در ایران مشغول به تدریسند به عنوان مستمع حضور یافته و یا از طریق شاگردانشان با روشهای آموزشی آنها آشنا شده ام. هنوز هم خود را مدیون این اساتید می دانم و اگر انتقادی می کنم دلیل بر قدرنشناسی نیست. آنان تا جایی که می توانند برای هنرجویانشان زحمت کشیده و می کشند.

مقصود من آن نیست که درس این اساتید به کل ثمری برای من و امثال من نداشته، بلکه نسبت به زمان آموزش و تمرین، استعداد اشخاص، امکانات موجود و … کلاسها بازدهی لازم را ندارند.

به جرات می گویم، استعداد، نبوغ و پشتکاری که من در میان هنرجویان موسیقی در ایران دیده ام در اینجا کم یافت می شود. پس عیب کار کجاست ؟ چرا ارمنستان با ۳ میلیون جمعیت حدود ۱۰ ارکستر سمفونیک دارد که ۳ تای آنها به طور منظم (معمولا هفتگی) به اجرای برنامه می پردازند که کیفیت کار ضعیف ترین این ارکسترها بارها از ارکستر سمفونیک کشور ۷۰ میلیونی مان بهتر است.
بد نیست بدانید که درآمد اساتید و نوازندگان در اینجا بارها کمتر از هم رشته هایشان در ایران است. کدام استاد (پروفسور) ایرانی از دانشگاه ماهیانه ۱۰۰ هزارتومان حقوق دریافت می کند ؟ کدام نوازنده ی ارکستر سمفونیک در ایران ماهیانه ۴۰ هزارتومان حقوق می گیرد؟

دوست عزیز، نوازنده ی خوب بودن با مربی خوب بودن بسیار متفاوت است. مثالی بزنم، بسیاری هایفتز را بهترین ویولنیست قرن گذشته می دانند، اما او چند شاگرد مانند خود تحویل جامعه داد؟ اگر اریک فریدمن نزد گالامیان و میلشتاین آموزش ندیده بود باز هم فریدمن بود؟
آیا اساتید بزرگی مانند گالامیان، دیلی، ژیسلین، برون، ساسمنهاوس، یامپولسکی، برودسکی، فلش، گراش و … هیچ وقت به عنوان یک ویولنیست ویرتوئوز مطرح بوده اند ؟

مسئله ی تدریس موسیقی امروزه علمیست که دائم در حال پیشرفت و تکامل است. حتی استادان مطرح ارمنی هم موطفند برای تکمیل دانش خود در دوره های آموزشی در سرتاسر دنیا شرکت کنند. بماند که در اینجا هم اساتیدی هستند که حاضر نیستند خود را به روز کنند و هنوز بر اساس مکاتب قدیمی عمل می کنند.

ba arze salam va khaste nabashid khedmate hameye doostan,honarjooyan va asatide aziz
va salam be Nikray e aziz ke ba tamame vojood va ba kholoose niyat dar rahe agahsaziye honarjooyan ghadam barmidare, pas az motale’eye mosahebe va khandane nazarha,nazare aghaye Habibe Farsi ro besiyar ghabele barresi didam

AVVAL
jenabe aghaye Farsie aziz, shoma mote’assefane dar sokhananetoon mashghoole naghze goftehaye khodetoon hastid, shoma bedoone ettela’ dashtan az sathe takhassos va fahme honariye Nikray oon ro morede etteham gharar dadid,man dar sohbathaye Nikray zarreyi bi ehterami nemibinam, va faghat haghayeghi ro mibinam ke saliyane sal ma dar Iran ba oonha garibangir boodim va ba moshahedeye nazarate shoma ebraze ta’assof mikonam ke bejaye chand saniye sokoot va taffakor,sohbathaye Nikray ro gostakhiye bachegane ta’bir kardid
dar vahleye avval ,motma’ennam ke agar shoma shahede navazandegi va sathe elmiye Nikray boodid hichvaght ba khandane in mosahebe jebhegiriye
tohinamiz nemikardid

DOVVOM
shoma be onvane yek sahebe nazar chetor mitoonid senne yek honarjoo va te’dade asatidesho melaki baraye tashkhise sathe elmi va takhassosiye oon gharar bedid,va ba tavajjohe khassi ke be vajeye IRAN darid hichvaght az khodetoon so’al kardid ke ba vojoode oonhame asatide zahmatkeshi ke dar Iran ba ahagiye kamel dar zamineye tadris mashghoole kar hastand ,chera kasi az manateghe digeye donya baraye faragiriye moosighi be Iran nemiyad
mote’assefane kasani ke dar Iran be omoore honari mipardazand, divarhaye bolandi be dore khodeshoon sakhtan,va hichvaght hazer be didane donyahaye biroon az oon divarha nemishan,va tarse az dast dadane moghe’iyat hamishe cheshme oonharo be haghayegh baste,eykash shoma ingoone nabashid

SEVVOM
chera no’e shakhsiyate honarjooyan dar Conservatoare Saltanatiye Amsterdam ta’siri dar raveshe tadrise asatid nadare?
man dar in Conservatoar shahede bolandparvazihaye ziyadi az janebe honarjooyan hastam ke hame ba jahatgiriye sahihe asatid be tarze fekri manteghi va agahane tabdil mishe,agar asatide azize ma dar Iran agahiye kafi dar morede nahveye tadris dashte bashan hichvaght hich honarjooyi movaffagh be bolandparvazihaye bimored nemishe.
va man in sohbat va bahaneye shoma ro khali az hargoone danesh dar zamineye amoozesh mibinam.

CHAHAROM
dar in mosahebe hich ja sohbati az bi ettelayiye aghaye Lashkarloo nashode, va bishtar intor ehsas mishe ke shoma ba matrah kardane in mas’ale be donbale hadafe khassi hastid, ke agar intor bashe baz ham baraye jame’eye honarmandane dakhele Iran mote’assefam ke bejaye tafakkor dar zamineye behbood bakhshidan be sathe honari ,bishtar be fekre ijade fazahaye khasmane beyne honarmandani az ghabile aghaye Lashkarloo va Nikray hastand.
ke omidvaram shoma dar in daste gharar nagirid.

PANJOM
ostad dar har zamineyi be mafhoome kasist ke dars migooyad,va ta’rifate shoma dar morede ostad dar zamineye navazandegiye Violin besheddat bi asas va gheyre elmi hastand, be in e’llat ke shoma shakhesehaye marboot be yek navazandeye porghodrat ro ba shakhesehaye ostade khoob eshtebah gereftid,albatte jaye shokr darad ke be chand morede marboot eshare kardid vali dashtane bayane shakhsi dar navazandegi hich melaki baraye tashkhise ostad nist.

SHESHOM
vaghti dar mosahebe dar morede Conservatoare Yerevan va khorooje honarjooyane Irani sohbat mishe, mossallaman dar morede elale khorooje honarjooyan ham sohbat mishe, va lazem be zekr ast ke agar sharayete tadris dar Iran behtar az in mibood, hich honarjooyi razi be tarke vatan baraye faragiriye honar nemishod
pas keshide shodane bahs be vaz’iyate tahsiliye honarjooyane Irani bi monasebat nist.
vali dar morede inke dar enteha goftid bi ettela’i baz ham gariban giretan shode, kamelan movafegham,va omidvaram ke dar ayande bejaye jebhe giri dar moghabele sohbathaye sadeghaneye daneshjooyani nazire Nikray andaki ta’ammol konid

با سلام میخواستم ببینم در کنسرواتوار ایروان گیتار بیس هم تدریس میشود لطفا توضیح دهید ممنونم.

سلام آقای نیکرای
حال که شما اینچنین از هدر رفتن وقتتان افسوس می خورید؛ بدانید که استادتان به خاطر تربیت افرادانی چون شما در این سرزمین،جام زهر را نوشیده اند و به تمام آرزوهایشان – که کوچکترینش اجرا در بزرگترین ارکسترهای جهان به عنوان مایستر آن بوده-پشت کرده تا آرزوهای شمای نوعی راتحقق بخشد.
برای استادم (آقای لشکرلو) همواره سلامتی و شادکامی را از خداوند خواستارم.
از طرف کوچکترین شاگرد ایشان

سلام
من قصد رفتن به ارمنستان را دارم،البته با این توضیحات که دوستان لطف کردند و نوشتند هنوز هم قصد رفتن به کومیتاس را دارم.عزیزانی که مثل من در کنسرواتوار تهران تحصیل میکنند متوجه میشوند که هرجایی بهتر از ایران برای تحصیل موسیقی است.
بعد از ارمنستان شاید در شرایطی باشم که بورسیه برای اروپا بگیرم و به عنوان یک سکو به کومیتاس نگاه میکنم
برای جواب به خانم زهرا بگم که کنسواتوار تهران خوابگاه نداره که هیچ حتی ساختمانی خوب هم نداره!دریغ از یک پیانوی کوک!اساتید خوبی هم نداره! و شهریه که بسیار بالا است و بسیاری مشکلات دیگر…