محبوبه خلوتی
برندا فاسی، «مدونای سیاهپوست نشینان» یا «ملکه بی چون و چرای خواننده ها»، در سال ۱۹۶۴ در یکی از مناطق سیاهپوست نشین دوره آپارتاید در نزدیکی کیپ تاون به دنیا آمد. مادرش یک نقاش آماتور بود و نام او را از نام برندا لی (Brenda Lee) ستاره موسیقی پاپ-کانتری آمریکا برگرفت. او در چهارسالگی گروه وکال کوچکی به نام تاینی تاتز (Tiny Tots) راه انداخت. او در محله خود مشهور شد و وقتی که کلویی لبونا (Koloi Lebona)، تهیه کننده برجسته آفریقای جنوبی، در سال ۱۹۷۹ به آن محل سر زد، موزیسین های محلی از صدای او بسیار تعریف کردند و لبونا را به خانه مادر فاسی بردند.
لبونا معتقد بود که «چیز خاصی در صدای برندا وجود داشت. من می دانستم که این صدای آینده است.» پس از این ملاقات، فاسی با بی پروایی خاص خود می پرسد که «خب، پس کی به ژوهانسبورگ می رویم؟» لبونا موافقت کرد که برندا تحصیلاتش را در کنار خانواده او و در منطقه تفکیک شده سوئتو در ژوهانسبورگ به پایان برساند. او خیلی زود به یک تریوی وکال به نام جوی (Joy) پیوست و پس از تمام شدن قراردادش با آنها، به گروه موفقی به نام بلوندی و پاپا (Blondie and Papa) پیوست تا به عنوان سولیست در اجراهای خیابانی آنها را همراهی کند.
برندا در سال ۱۹۸۳ گروه خود به نام برندا اند د بیگ دودز (Brenda and the Big Dudes) را تأسیس کرد و توانست با قطعه “Weekend Special” که به سبک بابلگام بود، به موفقیت چمگیری دست یابد. از این اثر بیش از ۲۰۰ هزار نسخه فروخته شد و ورژن های کاور و ریمیکس آن بار ها عرضه شدند که یکی از آنها ورژن ون گیبس (Van Gibbs)، تهیه کننده نیویورکی، در سال ۱۹۸۶ بود که به مدت هشت هفته در جدول تک آهنگ های داغ خواننده های سیاه پوستِ مجله بیلبورد باقی ماند. موفقیت بین المللی این آهنگ به برگزاری تورهایی در آمریکا، اروپا، استرالیا و برزیل انجامید.
پس از جدا شدن از این گروه، برندا همکاری خود را برای ضبط آلبومِ سال ۱۹۸۹ به نام « Too Late for Mama» با سلو «چیکو» توالا (Sello “Chicco” Twala)، تهیه کننده، آغاز کرد. در آلبوم ۱۹۹۱ فاسی آهنگ پرطرفداری به نام رییس جمهور سیاهپوست (Black President) وجود داشت که به نلسون ماندلا تقدیم شده بود که سال پیش از زندان آزاد شده بود. در سال ۱۹۹۴ ماندلا به عنوان اولین رییس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی انتخاب شد. البته این آهنگ برای مدتی توسط دولت آفریقای جنوبی ممنوع اعلام شده بود اما این کار تنها باعث محبوبیت بیشتر برندا فاسی شد.
بشنوید قسمتی از ترانه “رئیس جمهور سیاه” را
علیرغم این موفقیت ها، زندگی خصوصی برندا در آستانه فروپاشی بود. او از دومیسانی نگوبنی (Dumisani Ngubeni)، یکی از اعضای دهه هشتاد گروه بیگ دودز، پسری به نام بنگانی (Bongani) داشت و دو سال پس از ازدواج یعنی در سال ۱۹۹۱، از همسر اولش، نلانهلا مبامبو (Nhlanhla Mbambo) طلاق گرفت. او در سال ۱۹۹۳ با استرس مضاعف مرگ مادر و به هم خوردن همکاریش با توالا روبرو شد. سپس به اعتیاد به کوکائین روی آورد و به بدنامیِ شرکت نکردن در کنسرت هایش گرفتار شد.
کم کم از محبوبیت او کاسته شد و در سال ۱۹۹۵ این محبوبیت به کمترین حد خود رسید. او که مثل همیشه رک بود، به اعتیاد، مشکلات زندگی زناشویی و دیگر مشکلاتش اعتراف کرد اما با این وجود تقریبا هیچ گاه طرفدارانش را از دست نداد.
بشنوید قسمتی از ترانه “Weekend Special” را
او در سال ۱۹۹۷ با انتشار آلبوم “Memeza” (به معنی فریاد) دوباره به عرصه موسیقی برگشت و موفقیت “Vulindlela” («راه را باز کنید») را رقم زد. علیرغم بحث هایی که مانع فعالیت های حرفه ای او بودند، فاسی به شخصیت مهمی در پیشرفت موسیقی پاپ مناطق سیاهپوست نشین تبدیل شد.
برندا فاسی (Brenda Fassie) تا زمان در گذشتش در سال ۲۰۰۴ شاید بحث برانگیزترین و شناخته شده ترین شخصیت در موسیقی پاپ محله های سیاهپوست نشین بود. او در روز بیست و ششم آوریل سال ۲۰۰۴ در اثر مصرف مواد در منزلش بیهوش شد و بیمارستان منتقل شد و پس از حمله آسم به کما رفت. نلسون مندلا، وینی ماندلا و ثابو مبکی (Thabo Mbeki)، رییس جمهور وقت آفریقای جنوبی، فاسی را ملاقات کردند. او در نهم ماه می سال ۲۰۰۴ در سی و نه سالگی درگذشت.
آلبوم های برندا فاسی:
۱۹۸۹: Brenda
۱۹۹۰: Black President
۱۹۹۴: Brenda Fassie
۱۹۹۵: Mama
۱۹۹۶: Now Is Time
۱۹۹۷: Memeza
۱۹۹۷: Paparazzi
۲۰۰۰: Thola Amadlozi
۲۰۰۱: Brenda The Greatest Hits
۲۰۰۳: Mali
۲۰۰۳: The Remix Collection
۲۰۰۴: Gimme Some Volume
۱ نظر