نوشته ای که پیش رو دارید، گزارشی است از شب یادبود استاد حسن کسائی که توسط حسام عابدینی نگاشته شده است:
یک سال پس از درگذشت جاودان استاد نی، حسن کسایی، مراسم یادبود این استاد یگانه در یکی از سالن های دانشگاه شهر ارواین واقع در ایالت کالیفرنیا و به همت انجمن دانشجویان فارغ التحصیل ایرانی این دانشگاه برگزار شد. این انجمن با دعوت از استاد حسین عمومی، استاد موسیقی در این دانشگاه و موسیقیدان و نوازنده برجسته نی که خود از شاگردان مبرز استاد کسایی است، بار دیگر یاد و خاطره این چهره ماندگار را در دل دوستداران موسیقی ایران زمین زنده کرد.
سخنرانی استاد عمومی و نی نوازی ایشان با همراهی نوای تنبک فرامرز امیری که به اجرای قطعاتی از ساخته های استاد کسائی اختصاص داشت و همچنین نغمات دل نشین سه تار کوروش تقوی، فضای متفاوتی را در این سوی مرزهای ایران بوجود آورده بود.
در ابتدای برنامه، کوروش تقوی نوازنده سه تار و از شاگردان استاد محمدرضا لطفی، با نقل قولی از استاد خود، به توصیف توانایی های حسن کسایی در موسیقی پرداخت و سپس قطعاتی را در دستگاه همایون اجرا نمود که مورد تشویق حاضرین در سالن قرار گرفت.
در ادامه برنامه، دکتر حسین عمومی که خود را مسحور استاد کسایی می داند، به توصیف چگونگی آشنایی خود با استاد بی بدیل نی پرداخت. وی با تشریح خدمات فرهنگی و هنری استاد کسایی، به آخرین سی دی منتشر شده از ایشان که در آن ردیف را با نی اجرا کرده اند اشاره کرد و آن را یکی از بهترین آثار برای یادگیری موسیقی ایرانی خواند و افزود: “بعد از گذشت سالیان طولانی، همچنان از این اثر و دیگر آثار استاد جاودان نی بهره برده و مطالب جدیدی را فرا می گیرم”.
دکتر حسین عمومی که به تدریس در دانشگاه ارواین مشغول است، صحبت های خود را با توضیحاتی درباره تاریخ موسیقی ایرانی ادامه داد و پس از بیان چگونگی پیدایش ردیف، از اضافه شدن چند گوشه توسط ابوالحسن صبا و سپس حسن کسایی و رابطه عمیق و معنوی این دو استاد با یکدیگر سخن گفت. وی همچنین در بخشی از سخنرانی خود از مهرداد نقیبیان دعوت کرد تا متنی را درباره زندگینامه استاد کسایی قرائت کند، همزمان عکس هایی از استاد کسایی در سنین مختلف به تصویر درآمد. در این هنگام عکسی از استاد کسایی در کنار استاد شهناز توجه عموم را به خود جلب کرد.
دکتر عمومی ضمن تعریف خاطراتی از این دو استاد مسلم، به شرح رابطه معنوی آنها با یکدیگر پرداخت و آن را از علل اصلی متفاوت بودن دونوازی های این دو دانست و از آثار بجا مانده از آنها به عنوان گنجینه ارزشمند موسیقی ایرانی یاد کرد. یکی از نکات جالب در زندگینامه استاد کسائی که دکتر عمومی نیز به آن اشاره کرد، داستان آشنایی وی با ساز نی و یاد گیری آن بود.
به گفته دکتر عمومی، حسن کسایی پس از دو سال تلاش و کار مستمر موفق شد صدایی از ساز خود تولید کند و پس از آن تنها به مدت سه ماه به فراگیری فن نوازندگی در محضر استاد نوایی نوازنده نی پرداخت که در آن زمان مهدی نوایی دوران کهنسالی خود را می گذراند. به عقیده استاد عمومی آنچه حسن کسایی را به مقام استادی رساند، عواملی همچون شیفتگی، هوش و درایت، پشتکار وی و شرایط مناسب جهان پیرامون او بوده است.
۱ نظر