گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی و نلسون ماندلا (۱)

بیست سال موسیقی الهام گرفته از مبارزه و زندگی نلسون ماندلا

زندگی نلسون ماندلا، سال هایی که او در زندان سپری کرد، انگیزه و مبارزه خستگی ناپذیرش با آپارتاید (جدا نژادی)، از او سمبولی ساخته بود که به منبع بزرگ الهام هنرمندان بسیار به ویژه موسیقیدان ها تبدیل شده بود.

استیوی واندر (Stevie Wonder)، اولین هنرمند با شهرت جهانی است که به مبارزه نلسون ماندلا ضد آپارتاید ادای احترام و از او حمایت کرد.

سال ۱۹۸۴، استیوی واندر برنده ی اسکار بهترین ترانه فیلم، برای I Just Called to Say I Love You شد.

او این قطعه را برای فیلم La fille en rouge (بانوی سرخ پوش) ساخته بود.

استیوی واندر پس از دریافت جایزه اسکار خود و روی صحنه آن را به نلسون ماندلا که در آن زمان همچنان زندانی بود، اهدا کرد.

این ترانه در آفریقای جنوبی محکوم شده بود و اجازه پخش نداشت.

سال بعد یعنی سال ۱۹۸۵، یوسو اِندور (Youssou N’Dour) اولین هنرمند آفریقاییِ فرانسه زبان بود که یک آلبوم کامل با عنوان نلسون ماندلا برای دفاع از او و به احترامش، تهیه کرد. این هنرمند سنگالی و متعهد، در همین سال، برای آزادی نلسون ماندلا کنسرتی در استادیوم دوستی داکار (Stade de l’Amitié)، پایتخت سنگال، برگزار کرد.

سال ۱۹۸۴ گروه بریتانیایی چند نژادی The Specials قطعه ای با عنوان Free Nelson Mandela را برای آزادی نلسون ماندلا تولید کردند.

این قطعه موفقیت بسیار بزرگی را به دست آورد و همچنان در بین اولین ترانه های اعتراضی تاریخ موسیقی قرار دارد.

به ابتکار رهبر این گروه جری دمرز (Jerry Dammers) کنسرت Free Nelson Mandela در استادیوم ومبلی (Wembley) در شهر لندن در تاریخ ۱۱ ژوئن ۱۹۸۸ برای ادای احترام به نلسون ماندلا و برای بزرگداشت هفتادمین سالگرد تولد این اسطوره بزرگ که در آن زمان همچنان دربند بود، برگزار شد.

این کنسرت که یازده ساعت طول کشید برای بیش از ششصد میلیون تماشاگر در سراسر دنیا پخش شد. این کنسرت بسیاری از بزرگ ترین هنرمندان آن دوره از جمله گروه دایر استریتس (Dire Straits)، اریک کلپتون (Eric Clapton)، استینگ (Sting)، گروه سیمپل مایندز (Simple Minds)، استیوی واندر (Stevie Wonder)، پیتر گابریل (Peter Gabriel) را دور هم گرد آورد.

این کنسرت که یک کنسرت پاپ – راک بود و با عنوان Freedomfest و Mandela Day نیز نام گذاری شده بود، توسط حکومت آپارتاید (جدا نژادی) آفریقای جنوبی ممنوع و محکوم شده بود.

در ایالات متحده آمریکا نیز شبکه تلویزیونی فاکس که این برنامه را پخش می کرد ابعاد سیاسی این کنسرت را سانسور کرد.

این رخداد هنری که اسارت ماندلا و ستمگری و خفقان نظام آپارتاید را در سراسر دنیا مطرح می کرد، حکومت آپارتاید را تحت فشار قرار داد و آن را مجبور کرد که ماندلا را زود تر از موعد مقرر از زندان آزاد کند.

منیره خلوتی

منیره خلوتی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است