شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در جریان اعلان یک مسابقه هنری قرار بگیرید و از خودتان بپرسید که شرکت در این نوع برنامه ها چقدر مفید است و چه ضرری دارد؟ اولین نکته منفی شاید برای همه ما این باشد که اگر برنده نشویم دیگران چه فکری می کنند و اگر قرار است اول نشویم بهتر است دورش را خط بکشیم.
این واکنش نه ناشی از مسابقه بلکه کاملا مربوط به محیطی است که ما خودمان در ساختن و تقویت بعدهای مختلف آن دخیل هستیم. بگذارید دقیق تر توضیح بدهم؛ هراسی که از برنده نشدن در یک مسابقه پیش از حضور در آن برای ما ایجاد می شود نه به خاطر آن مسابقه خاص که بیشتر مربوط به رفتارهای درون گروهی و اجتماعی خود نوازندگان است.
اتفاقا در چنین اجتماعی شما اگر برنده هم بشوید به راحتی می توانید مورد انکار قرار بگیرید. در تاریخ مسابقات موسیقی در دنیا کم نبوده که افراد درجه یک برنده نشده اند، اماآیا حاصلش کناره گیری این افراد بوده است؟ برعکس من فکر می کنم برنده شدن یا نشدن در هر مسابقه در ادامه آن مسیر معنا می یابد.
برای مثال ما وقتی در رسیتال یک نوازنده حاضر می شویم از اجرای او لذت می بریم، نه زمانی که روی یک کاغذ عناوین مسابقات فتح شده توسط او را می خوانیم. پس هرچقدر هم یک نوازنده در یک مسابقه خوش بدرخشد باز آن هم مانند یک کنسرت خواهد گذشت و باید آماده موقعیت های بعدی و سخت تر شد.
پیشتر از اجتماع نوازندگان گفتم؛ یکی از محیط ها و فرصت های مناسب برای دیدار و آشنایی نوازندگان مختلف همین مسابقات است. در کشور ما که بنا بر دلایل مختلف چندان خبری ازمسابقاتِ سازی نیست، انتشار اعلان یک مسابقه مخصوص گیتار در نوع خودش حائز اهمیت و البته خوشحالی است.
یکی از معانی چنین فراخوانی این است که ای جماعت گیتاریست، شما می توانید با حضور در چنین برنامه ای حداقل ۱۰۰ نوازنده تقریبا هم سن و هم دغدغه خودتان را ملاقات کنید و احیانا از اجراهایی هم ایده هایی بگیرید و حتا برای تشکیل انسامبل با هم قرار بگذارید.
نکته دیگر فارغ از جایزه هایی که می تواند کمک مناسبی برای تهیه سازهای بهتر و یا درامد باشند، فرصت حضور بر روی صحنه در یک برنامه رسمی است. اگر سری به وزارت ارشاد بزنید و رویای اجرای رسمی در سر داشته باشید، ممکن است طی چند روز و چند بار رفتن و آمدن به بخش محترم موسیقی ارشاد، از رویا و خواست خود پشیمان شوید.
البته سال هاست که وضع همین بوده و اینکه چرا این طور است بحث را می کشاند احتمالا به همه چیز جز موسیقی. پس کافی است کمی در جریان امور اجرایی باشید تا فرصت اجرا ان هم برای یک جمع گیتاریست و گیتار دوست را درک کنید و بی تفاوت از کنار آن نگذرید.
مورد دیگر این است که مسابقه گیتار که در این چند ساله توانسته هر طور شده خودش را حفظ کند و با وجود مشکلات ادامه دار باشد به عنوان یک جریان می تواند با حمایت نوازندگان کم کم گسترده تر شده و پویاتر شود.
اول همین متن گفتم که اگر از برنده نشدن می ترسیم علتش فضایی است که خودمان در ایجادش سهم داشته ایم. من همیشه می گویم برنده نشدن و نمی گویم شکست خوردن و باختن چرا که ما مثل یک مسابقه ورزشی نمی آییم که یک فرد یا تیم را شکست بدهیم.
قرار است هر کس در حد توانش ساز بزند و داوران نظر بدهند. اگر عده زیادی خوب بزنند باز هم یک تا سه نفر کسب رتبه می کنند اما آیا دیگران بازنده اند؟ دیگران از سوی داوران برنده اعلام نشده اند، همین! این که سلیقه داور چیست و چقدر نوازنده ها به حق خود می رسند دغدغه مشترک در همه مسابقات است اما نوازنده، فردای مسابقه سازش را از کیسه در می آورد و تمرین می کند. چه اول شده باشد چه نه!
حضور در مسابقه گیتار کلاسیک کشوری که قرار است در اردیبهشت سال ۹۳ در تهران برگزار شود فرصتی است برای تحکیم روابط گیتاریست ها و کمک به دوستی ها در راستای اجرای بهتر. جوی که گیتاریست ها را از ترس حرف دیگران هنگام اشتباه های احتمالی از اجرا دور کرده می تواند با اراده خود گیتاریست ها بشکند.
کافی است آن ها که ثبت نام می کنند خواهان اجرای خوب خود و دیگری باشند و فارغ از آشنا و غریبه به همدیگر روحیه بدهند. کاش فردای مسابقه هر گیتاریست شرکت کننده در مسابقه احساس کند بابت حضور در این مسابقه امیدواری و روحیه بیشتری برای ادامه گیتار نوازی خود در کشورمان دارد و در برابر مشکلات تنها نیست.
من نمی گویم مسابقه گیتار تنها راه است اما فعلا عینی ترین و با سابقه ترین رویداد مختص گیتار است. دوستان نوازنده می توانند با استقبال از این مسابقه مسولان را در عملی کردن ایده های بزرگتر از جمله برگزاری کارگاه و دعوت از نوازندگان مطرح خارجی یاری کنند.
با احترام به نظر همه آنها که به هر دلیل قصد حضور در این مسابقه را ندارند، فکر می کنم اعلام خبر این رویداد به دیگر گیتاریست ها کاری است که می تواند به تقویت جریان های متشکل مربوط به گیتار کمک کند. معلم های محترم می توانند هنرجویان خود را در جریان این مسابقه قرار دهند و یقین داشته باشند که حضور در چنین رویدادی دستاوردهای مثبتی در بر خواهد داشت.
این مسابقات خیلی خوب است ولی کاش برای سازهای ایرانی که متعلق به این مرز و بوم است هم اجرا میشد، به نظر من تقدم با سازهای ایرانی است وقتی کسانی که دستی در موسیقی ایران دارند معلوم نیست مشغول چه کاری هستند ساز ملی ایران میشود گیتار!
واقعا از ماست که بر ماست…
شکی در نفس کار نیست ولی متاسفانه گاهی اوقات رفتار مسوولین برگزاری خود باعث رنجش اهالی گیتار و بسیاری از نوازندگان شده است و موجب شده تا این مسابقات از اون کیفیت گذشته برخوردار نباشد
امیدوارم روال برگزاری این مسابقات, با کیفیت هر چه بهتر ادامه داشته باشه… به نکته های خوبی اشاره کردید هر چند جای صحبت زیاد است!…نکته دیگری هم که می تواند اهمیت داشته باشد دیکته کردن حرف های معلم به شاگردش است ؛که کم نیست و همین مسئله یعنی جهت دهی افکار شاگردان به موضع گرفتن در مورد افکار و انسان های دیگر …امیدوارم جمله ی آخر شما تحقق پیدا کند تا شاهد رقابتی زیبا باشیم…
ممنون بابک
من یه نقدی به این مسابقات داشتم اینکه این مسابقه طوری برگزار نمیشه که شرکت کننده دیده شه
از موزیسین ها و چهره های دانشگاهی کسی خیلی نیماد و داوران کم هستن داوری باید ۴-۵ نفر باشن مجلات و سایت ها هم خیلی اهمیت نمی دن همیشه هم ۱-۲ تا سایت از مسابقه حمایت می کرده که معمولا دید شخصی و منفعت شخصی داشته
البته در حرکت سازنده آقای میرهادی شکی نیست اما مسلما این مسابقات هیچوقت معیار نوازندگی در ایران نبوده و نخواهد بود چن حداقل در این چند سال اخیر نوازندگان خوب کشور این مسابقه را بنوعی بایکوت کردند حال چرا؟ باید این رو در حرکات مسوولین این مسابقه دونست هر چند خیلی هم خوبه ما در این مسابقه با همدیگر آشنا بشیم اما سوال اینست آیا این مسابقات محل آشنایی نوازندگان هست ؟ یا مسابقه ؟ مسابقه مسابقه است ! در هر حال این مسابقات برگزار میشود اما تابحال چه نتیچه و ثمره ای داشته است ؟!
البته جا داره به نظرم اضافه کنم که همین مسابقات بوده که باعث پیشرفت بنده شده و ها رو به رقابت و پیشرف وا داشته از برگزار کننده بسیار متشکرم
درود بر همه دوستان
ممنون از اطلاع رسانی خوب
لطفا در صورت امکان تاریخ دقیق و چگونگی ثبت نام در مسابقات را بگوید که کجا باید برویم تا در صورت امکان شرکت کنیم
با سپاس فراوان
سایت رسمی مسابقه
http://www.tehranmusicevents.com/post/69.aspx
آقای نور بخش اون نوازندگانی که شما میگید مسابقات رو بایکوت کردن فقط خیال میکنن که نوازنده خوبی هستند و ترس از شکست دارن!
لباس صحنه :
آقایان : رنگ های ساده مناسب نسل جوان – پیراهن و شلوارساده
( نوع و جنس مهم نیست)- بدون کت و کراوات و پاپیون – جوراب تیره
دقت شود کفش ورزشی ، ساعت، انگشتر، یا هر نوع تزیینات مشابه ممنوع است
خانم ها :
رنگ های ساده و مناسب نسل جوان – شال و هد بند – جوراب نسبتا ضخیم و تیره – مانتو و
شلوار راحت و آزاد- بدون هر نوع تزیینات یا آرایشی که جلب توجه کند
دقت شود کفش ورزشی ممنوع است
سلام
ببخشید اگر امکانش هست دو قطعه ای که امسال برای مسابقه بود را بگذارید
در سایت تم نبود
با تشکر فراوان