در رابطه با سبک نوازندگی فرهنگ شریف سخن بسیار گفته شده و آن چه کمتر مورد بحث قرار گرفته است، مواضع جریان های مختلف موسیقی ایرانی در این سالها راجع به فرهنگ شریف و بطور کلی این نوع سبک از نوازندگی و اجرای موسیقی است. از دید نگارنده جریان های مختلف موسیقی در ایران معاصر را می توان در سه دسته کلی مورد تقسیم بندی قرار داد.
دسته اول جریانی است که پس از تاسیس مدرسه موزیک نظام و متعاقب آن هنرستان موسیقی (عالی و ملی) در ایران به کوشش افرادی چون غلامرضا و غلامحسین مین باشیان، علینقی وزیری و روح الله خالقی شکل گرفت. جریانی که موسیقی ایرانی در آن به شکل علمی و با استفاده از متدها و روش های استاندارد “موسیقی کلاسیک” آموزش داده می شد.
دسته دوم جریانی است که از گذشته در بین عموم مردم و در بزم ها رایج بوده و باصطلاح موسیقی “مطربی” یا “عام پسند” نامیده می شود. از این نوع موسیقی (که یهودیان ساکن ایران در شکل گیری و رشد آن نقش به سزایی داشتند) عموماً در مجالس عروسی و جشن و شادمانی استفاده می شده و تا همین اواخر دسته جات موسیقی مطربی در برخی محافل به اجرای برنامه می پرداختند. در ادامه و پس از رواج آموزش مدرن و کلاسیک موسیقی در ایران، برخی نوازندگانی تحت روش های کلاسیک آموزش دیده و در ابتدای تاسیس رادیو جهت اجرای برنامه دعوت شده بودند برای بهتر شنیده شدن و جذب مخاطبان عام رادیو، برخی از حالات و تکنیک های موسیقی عام پسند را در نوازندگی خود به کار بردند؛ بطوریکه بعدها این نوع نوازندگی در بین نوازندگان رادیو بسیار شایع و خود تبدیل به یک شیوه خاص و ابداعی در نوازندگی گردید.
دسته سوم را نیز جریانی می توان نامید که پایبند به سنت های قدیم موسیقی ایرانی بوده و هستند. جریانی که در اواخر دهه چهل با تاسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران بنیان گذارده و به مرور و در طی دهه پنجاه و شصت به یکی از جریان های اصلی و تاثیر گذار در موسیقی ایران تبدیل شد.
شریف و تحول در تار نوازی
حال با این توضیحاتی که ارائه شد اگر بخواهیم نوازندگی فرهنگ شریف را از دیدگاه این سه جریان بررسی کنیم، ابتدا باید نگاهی گذرا به سیر تحول نوازندگی وی داشته باشیم. فرهنگ شریف به دلیل اینکه تحت تعلیم اساتیدی چون علی اکبرخان و عبدالحسین خان شهنازی و مرتضی نی داود قرارگرفت، طبعاً در ابتدا، تار را با آن سبک و سیاق می نواخته و این امر را در اولین آثاری که توسط وی اجرا شده می توان ملاحظه نمود؛ سرعت در مضراب ها و ریزهای تند و پرقدرت و بطور کلی اجرای مبتنی بر تار به شیوه ی قدما.
بشنوید اجرای فرهنگ شریف را از قطعه «دخترک ژولیده» اثر علی نقی وزیری
اجرا و ضبط برخی از آثار کلنل وزیری چون “بندباز” و دخترک ژولیده” در آن دوران توسط فرهنگ شریف نیز به نوعی می تواند موید این مطلب می باشد.
۱ نظر