بهروز مبصری
در این ارکستر نوازندگانی چون: یحیی زرپنجه: تار و مصطفی نوریانی: ویلن شرکت داشتند که به نوبت جای خود را تعویض می کردند این ارکستر ۴ نفره به سرپرستی حسین استوار بوده است.
بشنوید قسمتی از سرود ملی در ماهور را توسط جمال صفوی با اجرای این ارکستر
در سال ۱۳۰۷ که قوانین کنترل شعر و موسیقی بوسیله سرتیب محمد درگاهی رئیس شهربانی وقت در ۵ ماده تنظیم و به تصویب هیئت دولت می رسد و به هنرمندان موسیقی ابلاغ می گردد. ملک الشعرای بهار نیز مورد غضب دستگاه قرار می گیرد و این ارکستر منحل می گردد.
بشنوید بخشی از جواب آواز با ویولون ابراهیم منصوری را به صدای حسینعلی نکیسا
اما در سال ۱۳۰۸ دو اثر تک نوازی از ویولون ابراهیم منصوری بوسیله کمپانی پَته (فرانسوی) ضبط می گردد که در مایه افشاری بوده است.
از میان ساخته هایش «آسایش دو گیتی» در مایه اصفهان که روی غزل حافظ با شعر: دل می رود ز دستم و «زنده جاوید» در ماهور با شعری از سعدی: زنده کدام است بر هوشیار، «دل دیوانه» در همایون با شعری از ناصر شریفی: چو در کاشانه دل خانه کردی… را می توان اشاره کرد.
ابراهیم منصوری در سال ۱۳۱۴ وارد خدمت دولتی شد و در وزارت فرهنگ آن زمان به سمت هنرآموز موسیقی به کار پرداخت. در سال ۱۳۱۸ از طرف همین وزارت خانه به دریافت مدال درجه دوم علمی نایل شد.
سنگ مزار شکسته ابراهیم منصوری در ظهیرالدوله (تصویر از پرهام شریعتی)در سال ۱۳۱۹ با تاسیس رادیو در اردیبهشت ماه آن سال، به جمع هنرمندان رادیو پیوست و در سال ۱۳۲۶ که موسیقی رادیو به پرویز محمود محول شد، ارکستر زیر نظر او قرار گرفت که تا سال ۱۳۳۴ به کار ادامه داد و آثار بسیاری را به اجرا در آورد.
در اسناد رادیو در سال ۱۳۲۱ که علینقی وزیری رئیس موسیقی رادیو بوده است، در لیست حقوق ماهانه کارمنان ارکسترها نام ابراهیم منصوری با ماهی ۱۰۰ تومان قید شده و بالاترین حقوق ماهانه در میان نوازندگان به ابوالحسن صبا و حبیب سماعی با ماهی ۲۰۰ تومان ذکر گردیده است.
بشنوید بخشی از جواب آواز با ویولون ابراهیم منصوری را به صدای حسینعلی نکیسا
ابراهیم منصوری در سال ۱۳۳۴ بازنشسته می شود و به تدریس خصوصی می پردازد و به تربیت شاگران همت میگمارد. بسیاری از اساتید امروز ویلن از محضر اینشان بهره مند گردیده اند.
ابراهیم منصوری خود را همیشه معطوف الطاف روح الله خالقی می دانست و همیشه می گفت من معترفم که آقای خالقی در هنرستان موسیقی و اداره آن بزرگترین خدمت را به موسیقی کشور کرده است.
ابراهیم منصوری در پنجم بهمن ماه ۱۳۴۸ در سن ۷۲ سالگی دار فانی را وداع گفت پیکرش را در ظهیرالدوله به خاک سپردند.
منابع و مأخذ
مجله زنگ شماره ۴-۱۳۳۱
تاریخچه رادیو ص ۲۰۰
کلاس لیبل شناسی صفحات گرامافون دیماه ۱۳۸۵ – امیر منصور
مجله خانه موسیقی
۱ نظر