یونس محمودی گلستانه
فکر نمی کنید که موسیقی کلاسیک غربی در ایران دچار رکود و پسرفت شده است؟
هرچند سابقا موسیقی کلاسیک بهتری داشتیم اما درکل موسیقی کلاسیک ما به صورت ریشه ای دچار اشکال است، چه قبل از انقلاب در جایگاه خودش و چه بعد از انقلاب که مشکلاتش بیشتر شده است، به خاطر آنکه به خوبی شناسانده و تعریف نشده است به همین دلیل گروه های کوچک مثل ما قابل فهم نیستند –البته ما این مطلب را به جایگاه خودش می رسانیم- و مطلب بعدی آن است که موسیقی های مردمی و موسیقی های سنتی خیلی بیشتر در میان مردم جایگاه پیدا کردند و مردم گوش شنوای خودشان را از دست دادند و این ها باعث شد که بیشتر بحرانها به موسیقی کلاسیک دامن بزند و اینها را بیشتر زیر سوال ببرد، مثلا مردم موسیقی کلاسیک کمتر گوش می کنند چون بیشتر به موسیقی پاپ و کمی موسیقی سنتی گرایش دارند و برایشان قابل فهم تر است ولی کلا درک موسیقی مردم بسیار از پیش بالاتر رفته است.
پس بیشتر مشکل را ساختاری و فکری می دانید! آیا مخاطبان موسیقی کلاسیک به طور کلی و گروه آرس نوا به طور خاص با دانش و شناخت قبلی از نوعی از استاندارد موسیقایی به کنسرتهای گروه هایی از این دست می آیند و یا نوعی از تفریح متفاوت و مجلل تر را مطالبه می نمایند؟
تاکنون در کنسرت‌هایی که برگزار کردیم از دو قشری که نام بردید حضور داشته اند، مثل همه کنسرت هایی که برگزار می شود.
به نظر شما آیا حضور نوازندگان موسیقی کلاسیک در گروه های پاپ از سر اجبار است یا نوعی از سطحی بودن در اندیشه؟
عموما و تا آنجایی که من می دانم نبود یک ارکستر خوب با درآمد خوبش که بتواند به صورت همه جانبه موسیقیدان را تامین کند آنها را مجبور کرده است که با کسی که دوست ندارند همکاری کنند و همین مساله همه را به آن سمت کشانده است ولی الان به نظرم حدود ۷۰ درصد از نوازنده هایی که هستند، فقط تظاهر می کنند که می توانند موسیقی کلاسیک را اجرا کنند ولی موسیقی پاپ را خیلی بهتر می توانند اجرا کنند!
موسیقی پاپ در ذات خودش بد نیست؛ آهنگسازهای خیلی خوبی در این زمینه وجود دارد اما آیا فکر نمی کنید در شرایط کنونی از طرف نوازنده ها نوعی تحریم تولیدات و خوانندگان سطح پایین لازم باشد تا خود موسیقیدان ها باعث نشوند که یک عده آدم بیسواد در مملکت تبدیل به ستاره شوند؟
فقط نوازنده های کلاسیک نیستند که می توانند اینها را تحریم کنند چون که هر چه قدر این ها از طرف یک عده از نوازنده های موسیقی کلاسیک تحریم شوند، آن قدر نوازنده های درجه ۵-۶ پاپ هستند که می توانند این ها را حمایت کنند. در استودیو ضبط ها که اصلا این مساله را قبول ندارم چون چه نوازنده کلاسیک این ها را حمایت کنند چه نکنند، آن قدر نمونه های فراوان وجود دارد که…
حال که نوازندگان سطح پایین تری وجود دارند، چه توجیهی بر حضور شما در چنین گروه هایی هست؟
فقط من نیستم، ما هستیم! از قدیم گفتند: خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو!
فکر نمی کنید که مسئولیت هنرمند این است که لااقل کمی سطح اندیشه مردمش را بالا ببرد؟
من برای پاسخ به سوال شما به عقب تر برمی گردم: عموما موسیقی سنتی و پاپ نه بد است و نه عیبی دارد. می دانیم که همه این موسیقی را گوش می دهند – خودمان هم کنسرت می دهیم-، هم ساز زده ایم و هم اجرا کردیم ولی شرایط جامعه مان طوری است که باید با این ها به خاطر امرار معاش روزانه مان همکاری کنیم.
مساله دیگر این است که موسیقی پاپ بسیار سطح پایین، در مملکت خیلی جا افتاده‌است به خاطر اینکه آن قدر سطح همه موسیقی های پاپ پایین و غیرحرفهای بوده، مردم سطح موسیقی پاپ را غیرحرفهای می بینند و همین خواننده ها یا افرادی که شما نام بردید و گفتید بسیار غیرحرفهای اند از طرف مردم حمایت می شوند. به نظر من، یک نوازنده کلاسیک هر چه قدر هم بتواند آنها را تحریم کند باز هم شهرت خودشان را توسط مردم به دست می آورند و به طور کلی نوازنده موسیقی کلاسیک مانع از این قضیه نیست.
فکر می کنید دست هایی در کارند که می خواهند موسیقی را خراب کنند؟
نه چنین چیزی نیست و من این طور فکر نمی کنم منتها این طور هم نباید باشد.
و سخن پایانی؟
سطح آگاهی و درک از موسیقی مردم بسیار بالاتر رفته و مردم بسیار هوشمندانه انتخاب میکنند – می بینند و می شنوند و قضاوت می کنند این مهم در آینده باعث پیشرفت چشمگیری در عرصه تقاضا و تولید موسیقی خواهد شد.
۱ نظر