کوارتت زهی
در قطعه کوارتت زهی، آهنگساز این بار توان خود را در بکار بردن کمترین ایده برای آهنگسازی آزموده است. جایی که تنها با استفاده از فاصله دوم و سوم کوچک، فضایی بسیار دراماتیک را آفریده است. او با کنترپوانی استادانه و بهره گیری از وسعت سازها بنظر بدنبال حل مسئله است که او را از یک جا ماندن باز می دارد و سعی دارد تا با ساختن تضاد، باعث حرکت شود. تضاد بافت ها، تضاد هارمونیک، تضادهای ریتمیک و تضادهای نوانس.
نوکتورن
با آنکه مخاطب می تواند در تمام آثار دکتر شریفیان فضای شخصی او را بیابد و درک کند، اما این هنرمند هرگز آثارش را تکرار نکرده است. این را می توان از رنگ آمیزی زیبای قطعه نوکتورن برای فلوت و پیانو و استفاده ماهرانه از ویولون در ایجاد تضاد در قطعه سولو ویولن دانست.
تصاویر روستایی
بخش دوم کنسرت تصاویر روستایی است که پیش تر از این با نوازنده های مختلفی چون ملیک اصلانیان، چیستا قریب، فرمان بهبود، الکساندر گرگینوف، لوپاسکو و… اجراهای متعددی داشته است. در تصاویر روستایی از هیچ یک از موسیقی نواحی محلی بطور مشخصی استفاده نشده است. آهنگساز در این قطعات بدون اینکه از ملودی و ریتم موسیقی منطقه خاصی استفاده کرده باشد، تنها با الهام از آن فضای آن مناطق و با استفاده از دستگاه های موسیقی ایرانی، تجسمی از طبیعت آن منطقه را در ذهن مخاطب ایجاد می کند.
در این موسیقی می توان ماهوری را در آن تشخیص داد که یادآور موسیقی لرستان است. همینطور در قطعه سوم اصفهان و گاهی چهارگاه و در قطعه چهارم دشتی را می توان شنید. آنچه که در تصاویر روستایی بنظر می رسد، سادگی آنها نسبت به قطعه ای مانند فانتزی است. در اینجا آهنگساز با تکیه بر احساس خود و ایجاد موزیکالیته بیشتر، فضای صمیمی و ساده روستایی را بازخوانی کرده است.
فلوت سولو
فلوت سولو، قطعه ای بسیار مدرن است و جزو آثار تقریبا قدیمی این آهنگساز محسوب می شود؛ آهنگساز همانند قطعات دیگر این مجموعه، سعی در استفاده ای کم نظیر از وسعت صدای ساز دارد و توانسته است بطور کامل از تکنیک های موجود ساز استفاده کند و صداها و سونوریته های جدیدی را بوجود بیاورد. این قطعه در کنسرت توسط شقایق صادقیان به خوبی اجرا شد که البته در سی دی مجموعه، این قطعه توسط آهنگساز (دکتر سعید شریفیان) با مهارتی مثال زدنی، نواخته شده است.
کویر
کویر یک قطعه پیانویی است که تصویر سازی های قابل توجهی در آنها دیده می شود. کویر یک موسیقی بسیار دراماتیک است؛ موسیقی ای که می توان بارها و بارها به آن گوش داد و با آن از منظر هنرمند به کویر نگریست و غرق در فضای بیکران آن شد.
سکوتی مطلق که در آن هر صدایی با تکراری دوار در افق محو می شود و به گذشته می پیوندد. گذشته ای دور که هنرمند زندگی جاری در آنرا هم در کاروان سرایی متروک شده و هم در گل های ریز روییده در این خشکی مطلق می بیند. موسیقی دکتر شریفیان موسیقی تفکر و اندیشه است.
هنرمند برای خلق اثری بی بدیل و مختص به خود، پیش از همه نیاز به درک شخصی از زندگی و زمانه خود دارد. آنگاه که این معرفت به حد کمال رسید، هنرمند قادر است تا با هنر و خلاقیت خود به بیان زیبایی هایی بپردازد که ناشی از دیدگاه یگانه اوست.
۱ نظر