یونس محمودی گلستانه
نقد-گزارشی از برنامه بزرگداشت استاد داریوش طلایی
برنامه چهارم از مجموعه برنامه های در مکتب هنرمندان که به همت پژوهشکده هنر فرهنگستان هنر برگزار می گردد، به بزرگداشت داریوش طلایی نوازنده چیره دست تار و سه تار، ردیف دان، محقق و مولف موسیقی اختصاص داشت.
این برنامه با استقبال چشمگیر علاقه مندان و شاگردان داریوش طلایی و اساتید حاضر در مراسم مواجه شد تا جایی که ردیف های راهروی کنار صندلی ها نیز از جمعیت پر شده بود. در میان جمعیت چهره های نام آشنای موسیقی همچون مهدی آذر سینا، محمود فرهمند، عماد حنیفه، بیژن بیژنی و از میان مدیران موسیقی آقایان ترابی و بابک رضایی دیده می شدند.
برنامه طبق کنداکتور و بدون هیچگونه حاشیه و خللی آغاز شد؛ در ابتدا مجری به اعلام بخش های مختلف برنامه پرداخت.
خیر مقدم معاون پژوهشی پژوهشکده هنر دکتر ناهید عبدی پایان بخش مقدمات برنامه بود.
در قسمت اول حسین علیزاده با زبانی دوستانه به نقل خاطرات دوران تحصیل در هنرستان موسیقی و آشنایی با داریوش طلایی پرداختند. لحن علیزاده تا آنجا صمیمی شد که طلایی را بی نیاز از بکارگیری القابی چون دکتر و استاد… داریوش خطاب نمود.
حسین علیزاده در مورد طلایی گفت: طلایی کسی بود که یک تنه موسیقی ایرانی را در خارج از کشور اشاعه داد.
علیزاده با انتقاد از اشاعه نگاه ژورنالیستی در موسیقی به این نکته اشاره نمود که اقبال عمومی مردم نشان دهنده خوب یا بد بودن موسیقی و هنر نیست.
علیزاده با اشاره به نقش طلایی در عوام زدایی کردن در موسیقی ایرانی، مبحثی را به عنوان عوامگرایی و عوام زدایی در موسیقی آغاز نمود و به مواردی به عنوان شاخصه عوام زدگی و ابتذال اشاره نمود:
«دکتر نامیدن خود با داشتن مدرک درجه یک هنری فرهنگستان»، «گرفتن رونمایی برای آلبوم و تعریف از خود»، «پول پرداخت کردن به نوازندگان خارجی و شرکت در جشنواره های سطح پایین برای همنوازی و کسب اعتبار»، «یکی شدن دیدگاه هنرمند، ناشر، مردم، فروشنده و… در مورد آثار موسیقایی»، «بی ریشه بودن یا در ریشه پوسیدن هنرمند»، «سو استفاده رسانه ای از هنرمند در زمان مراسم درگذشت هنرمند دیگر» و «اشاعه عباراتی همچون گیرنده و… در ادبیات هنرمندان!»
قسمت بعدی برنامه سخنرانی مفصل و طولانی مجید کیانی بود که در آن به تحلیل تئوری های مطرح شده در کتاب های طلایی پرداخت.
قسمت بعدی این برنامه همنوازی تار بابک راحتی و نی محمد میرزایی بود. اجرایی کلاسیک و پایبند به سنت و مناسب برنامه که با تشویق حاضران بدرقه شد.
سخنران سوم در این برنامه دکتر ساسان فاطمی بود؛ در صحبت های خود به نکات مهمی اشاره نمود، منجمله اینکه: «داریوش طلایی از مهم ترین نقش آفرینان جریان بازسازی تئوریک موسیقی ایرانی بوده». ایشان طلایی را از بهترین شاگردان مکتب و جریان حفظ و اشاعه موسیقی و نیز استاد علی اکبر خان شهنازی نام برد.
ارشد طهماسبی سخنران دیگر این مراسم بود که علی رغم اشاره به این نکته که آشنایی مستقیم ایشان با داریوش طلایی به سه هفته گذشته یعنی زمان برگزاری مراسم ختم زنده یاد لطفی در گرگان برمی گردد، حدود بیست دقیقه مطلبی از پیش یادداشت شده را در مورد داریوش طلایی که ظاهرا نشان از آشنایی صمیمی تر و دیرپا تری می داد را خواند.
۱ نظر