موسیقی روانگردان که گاهی “psychedelia” نیز نامیده می شود طیف گستردهای از سبکها وژانرهای موسیقی را در بر میگیرد که تحت تأثیر موسیقی روان پریشانه دهه ۱۹۶۰ قرار دارد و خرده فرهنگی است مربوط به افرادی که از داروهای روانگردان مانند LSD، قارچ سایلوسیبین (۳)، مسکالین (۴)، دیامتی (۵) برای تجربه توهمات دیداری و شنیداری استفاده می کردند. این وضعیت به نام سینستیزیا (synesthesia) به معنای تغییر وضعیت هوشیاری شهرت دارد یعنی شرایطی که در آن کسی از طریق حواس خود به روشی غیرمعمول چیزهایی را تجربه می کند، به عنوان مثال با تجربه یک رنگ به عنوان صدا، یا یک عدد به عنوان موقعیتی در فضا. یک فرد مبتلا به سینستیزیا ممکن است به عنوان مثال عدد ۲ را به عنوان یک عدد سبز و عدد ۵ را به عنوان یک عدد قرمز ببیند.
موسیقی روانگردان همچنین ممکن است به منظور افزایش تجربه استفاده از این داروها کاربرد داشته باشد. موسیقی روانگردان در طی دهه ۱۹۶۰ و قبل از اینکه رواج آن در اوایل دهه ۱۹۷۰ کاهش یابد در میان گروههای موسیقی فولک و راک در ایالات متحده و انگلستان ظهور کرد و زیر ژانرهای این موسیقی، راکروانگردان (psychedelic rock)، اسید راک (acid rock) و پاپ روانگردان (Psychedelic pop) هستند. در دهههای پس از آن سبکهای جانشین زیادی خلق شدند، از جمله راک پیشرو (Leading rock)، کرات راک (Crot Rock) و هوی متال (heavy metal).
پس از آن احیا این سبکها منجر به تولد ژانرهای روانگردان فانک (Psycholedic Funk)، نئو روانگردان (Neo Psycholedic) و استونر راک (snooker rock) و همچنین موسیقیهای الکترونیک روانگردان مانند اسید هاوس (acid house)، موسیقی ترنس (trance music) و نیو ریو (new rave) است.
بخش دوم
پژوهشهای آزمایشگاهی مندل کالن (Mendel Kalen) دکترای علوم اعصاب کالج سلطنتی بریتانیا طی آزمایشهایی که بر روی مصرف کنندگان ال اس دی انجام داد به پژوهش در رابطه میان توهم و موسیقی پرداخت. وی با علم به اینکه از دهه شصت میلادی میان برخی از انواع موسیقی و «ال اس دی» ارتباطی با کارکرد ضد فرهنگی وجود داشته است، دریافت که گوش دادن به این گونه موسیقیها هم زمان با تجربه مصرف این ماده روانگردان می تواند در یک سطح عصبی تأثیر بگذارد و برای پشتیبانی از این ادعا اسکن مغزی انجام داد. یکی از چالشهای تحقیقات او نحوه انتخاب موسیقی بود.
پی نوشت
۳- قارچ سایلوسیبین (Magic mushroom): با نام علمی سایلوسایبین ماشروم (به انگلیسی (Psilocybin mushroom) قارچهایی چتری حاوی مادهٔ توهمزای سایلوسایبین و سایلوسین هستند و خاصیت روانگردان دارند.
۴- مسکالین (Mescaline) یکی از انواع مختلف مواد روانگردان و توهم زا است که بر اثر مصرف آن توهمات بصری و اثراتی شبیه به علایم بیماری های روانی بر اثر مصرف مواد شیمیایی در فرد ظاهر می شود. مسکالین همان کاکتوس مسکال یا پیوت است که در واقع کاکتوسی کوچک و بدون خار می باشد. بنابراین، ماده مخدر مسکالین ترکیبی از کاکتوس و مواد توهم زا است که این ماده مخدر توهم زا از گذشته های دور در آیین های مذهبی مورد مصرف قرار می گرفته است.
۵- دیامتی: دی متیل تریپتامین که به اختصار به آن دم ام تی DMT میگویند یک ماده توهمزا با شدت تأثیر زیاد به شمار میآید تا حدی که به آن قویترین ماده توهمزای دنیا گفته میشود. این ماده هزاران سال است که میان بومیان آمازون مصرف میشود.
۱ نظر