گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

دویچه گرامافون (۱)

شعار “Raucous” در توصیف تکنولوژی نوین ضبط و پخش این بود: “قوی ترین٬ بلندترین و طبیعی ترین صدا”. ماشین سخنگو در ابتدا تنها در مغازه های دوچرخه و اسباب بازی فروشی یافت می شد اما امیل برلینر (Emile Berliner)٬ مخترع گرامافون و صفحه٬ قابلیتهای این ماشین خودکار را شناخت و ازاین تکنولوژی نوین برای راهیابی هنر وهنرمندان به خانه های مردمی سود جست که امکان دسترسی به موسیقی را نداشته اند.

نگرش او نسبت به گرامافون به عنوان ابزاری فرهنگی تفریحی٬ انعکاس بی نظیری در پیشینه کاری
“Deutsche Grammophon Gesellschaft” داشته است.

اختراع جدید برلینر٬ گرامافون و صفحه٬ در ۲۹ سپتامبر ۱۸۸۷ در امریکا ثبت گردید. او پس از یک دهه آزمایشات و سنجشهای فنی و اقتصادی عازم اروپا شد و در سال ۱۸۹۸ به همراه برادرش کمپانی “Deutsche Grammophon Gesellschaft” را در زادگاهش٬ هانوور آلمان تاسیس کرد و در آنجا نخستین مرکز تولید انحصاری صفحات گرامافون در جهان را راه اندازی کرد در طی یک دهه چندین میلیون در هر سال تولید نمود.

کمپانی برلینر موفقیت خارق العاده و زود هنگام خود را علاوه بر تمامی عوامل مرهون هنرمندانی ست که زمینه لازم جهت ضبط آثارشان را فراهم نمودند تا آنجا که شریک برلینر٬ گایسبرگ (Fred Gaisberg) نخستین مدیر برنامه کمپانی٬ تمامی خانه های اپرا و سالنهای بزرگ کنسرت در سرتاسر دنیا را در جستجوی ستارگانی چون: “Enrico Caruso”، “Feodor Chaliapin”
و “Dame Nellie Melba” و عقد قرارداد با آنها درنوردید.

Dame Nellie Melba” خواننده مشهور اپرا٬ در توصیف نخستین صفحه خود در سال ۱۹۰۴ می گوید: “یکی از عجایب زندگی من که گرامافون دلیل وقوع آن بود٬ خیل عظیم پیشنهادات ازدواج از جانب کسانی بود که تاکنون مرا ندیده و تنها صدای مرا شنیده بودند!” از این رو می توان دریافت که صفحات موسیقی “Emile Berliner” ارتباط میان هنرمندان و مردم را دگرگون ساخته و تاثیر بسیاری بر شنوندگان در سراسر دنیا گذاشته است.

این نخستین بار بود که دوستداران موسیقی٬ هنر را نه در خانه های اپرا و نه در سالنهای کنسرت بلکه در حریم خصوصی خود تجربه می کردند. صفحات موسیقی کلاسیک خوانندگان مشهور باعث شد تا گرامافون٬ این رسانه نوین٬ از مقبولیت همه جانبه و گسترده ای برخوردار گردد.

“Deutsche Grammophon Gesellschaft”
همچنین به کار ضبط و پخش اجراهای ارکسترال پرداخت. در سال ۱۹۱۰ موومان نخست کنسزتو پیانو گریگ و سمفونی جدید آن را به رهبری “Landon Ronald” ضبط کرد و به جهت تحقق این امر ارکستر را با چیدمانی متفاوت مرتب نمود. “Deutsche Grammophon” اولین کمپانی بود که در سال ۱۹۱۳ نخستین سمفونی کامل خود٬ سمفونی پنجم بتهوون را به رهبری “Arthur Nikisch” و اجرای ارکستر فیلارمونیک برلین ضبط نمود که در نوع خود رویدادی استثنایی به شمار می آمد.

سالهای حکومت رایش سوم افولی دردناک را برای این کمپانی به همراه داشت. ضبط آثار تعداد بسیاری از هنرمندان مشهور بین المللی ممنوع شد و آنان در جریان جنگ مجبور به مهاجرت از کشور شدند و این امرباعث کاهش شدید ضبط آثار و تولید صفحات گردید.با این حال در چنین شرایط دشواری صفحاتی همچون پاسیون سن ماتیو (St. Matthew Passion) اثر باخ به رهبری “Bruno Kittel” ضبط و پخش گردید.در ۱۹۳۸ کارایان جوان٬ نخستین صفحه خود را با رهبری و اجرای اپرای فلوت سحرآمیز موتسارت در “Deutsche Grammophon” ارائه داد.

همچنین ارکستر های بزرگی چون فیلارمونیک برلین (Berlin Philharmonic) و فیلارمونیک وین (Wiener Philharmoniker) سالهای متمادیست که مشغول فعالیت و ضبط آثار و اجراهای خود با این کمپانی هستند. با اشاعه هنر این هنرمندان توسط “Deutsche Grammophon” امکان بهره مندی از موسیقی کلاسیک برای همگان در سرتاسر دنیا فراهم گردید که این خود تاثیر به سزایی در گسترش و نشر این هنر داشته است.

لیلا آریان

لیلا آریان

دیدگاه ها ۲

  • میشه بپرسم چرا اسامی رو به فارسی ننوشته اید؟ آوردن املای لاتین کلمات در کنار نوشتن اون به فارسی، به تلفظ صحیح اسامی کمک میکنه، اما ننوشتن نام با حروف فارسی باعث میشه که عده ای اصلا نتونن اسامی، از جمله نام کمپانی “دویچه گرامافون” را بخونند. نکنه خود شما هم نتونستین؟

بیشتر بحث شده است