مکتب آمریکا

نمونۀ آرشیو فونوگرام بعدها (به سال ۱۹۴۸) توسط جرج هرزوگ (که قبلاً دستیار آرشیو برلین بود) در آمریکا پایه‌گذاری شد که به محققین این کشور خدمات زیادی کرد.

با به قدرت رسیدن نازی‌ها در آلمان، اهالی مکتب موسیقی‌شناسی تطبیقی برلین از کار برکنار شدند و بسیاری از آن ها آلمان و اتریش را ترک نموده و به آمریکا مهاجرت کردند که این زمان نقطه عطفی در تاریخ اتنوموزیکولوژی محسوب می‌شود. مکتب بریتانیا
در مقابل دو مکتب برلین و آمریکا، می توان گفت که مکتب بریتانیا میانه‌رو است. پدر اتنوموزیکولوژی بریتانیا الکساندر جان الیس (Alexander John Ellis 1814–۱۸۹۰) و مهمترین اندیشۀ اثرگذار وی در مورد تفاوت اکوستیک و طبیعت موسیقی است:
«پدیده‌های اکوستیکی بهتر است توسط فیزیک‌دانان مورد مطالعه قرار گیرد تا موسیقی‌شناسان، چراکه افرادی که در فرهنگ شنیداری خاصی با نظام صوتی خاص خود زندگی کرده‌اند اصوات آشنای فرهنگ خود را “طبیعی” قلمداد می‌کنند» (الیس ۱۸۸۵).

یکی دیگر از تفاوتهای اولیه بین مکتب آمریکایی و بریتانیایی موضوع «اصالت» است. در زمینۀ جمعآوری اطلاعات، پژوهشگران آمریکایی حتی آوازهای متأخر را نیز به‌راحتی می‌پذیرند اما بریتانیایی‌ها به دنبال آوازهای قدیمی‌تر به عنوان «آثار با اصالت» هستند. از دیگر ویژگی‌های مکتب بریتانیا، می‌توان به دخیل کردن موضوعات جامعه‌شناختی به مطالعات اتنوموزیکولوژی تحت تأثیر مستقیم اندیشه های جان بلکینگ اشاره کرد. بلکینگ موسیقی را «اصوات سازمان یافتۀ انسانی» می‌داند.

برخی چهره‌های اثرگذار مکتب بریتانیا عبارتند از:
• الکساندر جان الیس (Alexander John Ellis)
• جان بلکینگ John Blacking)
• پیتر کوک (Peter Cooke)