بهروز وجدانی
به‌بهانه سالگرد تقدیم گواهینامه یونسکو دربارۀ ثبت جهانی «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» در آذرماه ۱۳۹۸ در خانه برجسته‌ترین نوازنده دوتار شرق خراسان زنده‌یاد «عثمان محمدپرست» (عثمان خوافی)
پرونده «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» به‌صورت ملی تهیه و تدوین و برای ثبت در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ارسال و در نشست بین‌المللی سال ۱۳۹۸ در شهر بوگوتا در کلمبیا به‌اتفاق آرا به تصویب رسید.
تمامی مطالب نوشتاری و تصاویر و فیلم‌ها مربوط به اصلی‌ترین مناطق رواج کنونی دوتار (خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، گلستان و مازندران) می‌شود.
کپی گواهینامه یونسکو مبنی بر پذیرش رسمی یونسکو درخصوص «مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن دوتار» به‌عنوان یکی از میراث‌های برجسته بشری که درواقع پس از ثبت در زمره میراث‌های فرهنگی ناملموس بشری نیز می‌باشد و علاوه بر ایران مورد حمایت و پاسداری جهان نیز قرار می‌گیرد سبب شد که برای عثمان خوافی به‌عنوان یکی از سالخورده‌ترین و شاخص‌ترین دوتارنوازان آن‌زمان که در سال ۱۳۹۸ نیز به‌عنوان «گنجینه زنده بشری» در حوزه دوتارنوازی شرق کشور را از وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دریافت کرده بود، داده شود.
ضمناً شخصیت منحصر به‌فرد هنری و فرهنگی این هنرمند سبب شده که بیشتر گردشگران داخلی و خارجی که به‌شرق خراسان می‌روند از محل زندگی او نیز بازدید کنند و در نتیجه لوح‌های تقدیر و جوایز و آثار ضبط شده موسیقی او را ببینند و به‌موسیقی و ساز دوتار بیشتر علاقمندی پیدا کنند.
شایان ذکر است که عثمان خوافی از محل درآمدش از رانندگی کامیون و بدون اینکه یک ریال از موسیقی درآمدی داشته باشد توانسته بود، نقش پرثمری را در مدرسه‌سازی در نقاط محروم خراسان و سیستان در کنار خیرین مدرسه‌ساز خراسان ایفا کند.
در این طرح بزرگ انسانی و فرهنگی بیش از ۵۰۰ مدرسه ساخته شده و تحویل کودکان محروم از تحصیل داده شده است.
در آذرماه ۱۳۹۸، گواهینامه یونسکو دربارۀ ثبت جهانی «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» در خانه برجسته‌ترین نوازنده دوتار شرق خراسان زنده‌یاد «عثمان محمدپرست» (عثمان خوافی) تقدیم شد.
در بخشی از این پیام به استاد عثمان آمده است: «سپاس فراوان من را خدمت استاد عثمان محمدپرست (عثمان خوافی) نوازنده منحصر به فرد دوتار برسانید، برای این انسان شریف و نوازنده بی‌ادعا که خیلی از هنرمندان طراز اول کشور برخی از آلبوم‌های معروف خود را مرهون نغمه‌های دلنشین دوتار او هستند آرزوی سلامتی و شادی دارم.با توجه به این حقایق و شخصیت شجاع، بی‌ریا و مهربان او بود که اینجانب که پژوهش و نگارش و مدیریت پرونده ثبت شده در سال ۱۳۹۸ در یونسکو را به عنوان میراث جهانی عهده‌دار بودم گواهینامه انگلیسی را همراه با متن فارسی که خودم تهیه کرده بودم با عنوان «مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن دوتار» را به خانواده ایشان تقدیم کردم که زینت بخش اتاق محل زندگی ایشان باشد.» بهروز وجدانی: پژوهشگر ، تدوینگر نهایی و مدیر پرونده «مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن دوتار» ۴ مرداد ۱۳۹۹
۱ نظر