مکتب یاحقی (۲)

و اما نکات ابداعات و مطالبی که مکتب استاد حسین یاحقی را به وجود آورد: ۱- تکیه به روش گذشتگان ۲- از پایه گذاران مکتب شیرین نوازی در ساز ویولن ضمن حفظ تکنیک و وسعت و مقدورات این ساز جهانی ۳- استفاده از ویبراسیون‌های لطیف و به جا ۴- ابداع کوک‌های جدید مختلف و متنوع و به خصوص کوک‌های افتاده ۵ – وارد کردن پینرکاتو و ساختن چهارمضراب در موسیقی ایرانی لازم (به تذکر است که نواختن پینرکاتو در موسیقی غرب معمول است ولی در موسیقی ایرانی تا قبل از استاد حسین یاحقی کسی با استفاده از پینرکاتو قطعه و چهارمضرابی نساخته بود) ۶- ایجاد لرزش و ناله‌های خاص که حالتی به خصوص و ویژه در شنونده ایجاد میکرد ۷ – تسلط کامل به ردیف قدیم و نواختن گوشه های فراموش شده و مهجور موسیقی که بعدها این راه را هم استاد پرویز یاحقی چه در نوازندگی و چه در آهنگسازی ادامه داد ۸- تسلط به بداهه‌نوازی به طور کامل و ارتباط و پیوستگی جملات هنگام نواختن که بالاترین و با قدرت‌ترین رکن در موسیقی دستگاهی، بداهه نوازی است -۹- پیوستگی و هماهنگی بین تحریر جملات و استفاده از انواع تکیه‌ها و تحریرها که در موسیقی ایران به طور کامل بر سه حالت صعودی، افقی و نزولی بنا شده است ۱۰- استفاده و توجه کلی به مقدورات و کلیه تکنیک‌هایی که در این ساز بین‌المللی نهفته البته با توجه و بر پایه و اساس چهارچوب موسیقی ایرانی ۱۱- استفاده از انواع آرشه‌ها (کوتاه، بلند، و…).

استاد حسین یاحقی بنا به اظهارات خودش به بهانه کنسرت در مصاحبه برنامه «قصه شمع» فرمودند که آهنگسازی را از سال ۱۳۱۸ شروع کردم، این آهنگسازی به خلق آثار جاودانی چون: «برق غم» (با شعر رهی معیری) و «جوانی» (با شعر نواب صفا)، «بی خبر» (با شعر نواب صفا)، «نوروز آمد» (با شعر تورج نگهبان)، عهد شکن (با شعر تورج نگهبان) و… بسیاری ترانه‌های به یاد‌ماندی که از گنجینه ها و آثار ملی کشورمان محسوب می‌شود. استاد حسین یاحقی سالها کلاسی در منزل خود چه در خیابان صفی علیشاه و چه در سه راه زندان داشت و شاگردانی را در این مکان‌‌‌‌ها تعلیم داد. همچنین کلاسی را هم در پاساژ پروانه واقع در خیابان استانبول طبقه دوم داشت که در آنجا هم به تدریس ویولن مشغول بود.

اگر به طور قاطع بخواهیم تاریخ و اوراق شاگردان استاد حسین یاحقی را ورق بزنیم بی‌شک بهترین و ممتازترین شاگرد مکتب استاد حسین یاحقی، پرویز یاحقی خواهرزاده هنرمندش می باشد و بعد از آن در کنار پدر می‌توان از محمدحسین یاحقی فرزند ارشد استاد هم نام ببریم که به قول استاد نواب صفا اگر راه پدر را ادامه داده بود و کلاس استاد را دایر نگه‌می‌داشت خدمتی بزرگ بود.