علیرضا مهندس
مقدمه‌ای بر «شهرسازی موسیقی» *
نویسنده: شاین شاپیرو
مترجم: علیرضا مهندس
مقدمه
شاین شاپیرو (Shain Shapiro)، دارنده‌ی مدرک دکترای مطالعات فرهنگی از دانشگاه بیرکبک لندن، بنیان‌گذار و مدیرعامل گروه دیپلماسی صدا است. او همچنین مدیر اجرایی مرکز بوم‌سازگان‌های موسیقی است که در سال ۲۰۲۱ راه‌اندازی شده است.
شاین شاپیرو، یک رهبر فکری شناخته‌شده در سطح جهانی در هم‌گرایی موسیقی، فرهنگ و سیاست شهری است. این موضوع در نخستین کتاب او، اینجا باید فضای شهری باشد: چگونه موسیقی می‌تواند شهر شما را بهتر کند – که در سپتامبر ۲۰۲۳ توسط انتشارات ریپیتر منتشر شد – به نمایش گذاشته شده است.
چاپ اول کتاب اینجا باید فضای شهری باشد به سرعت تمام شد، شاین را به تور جهانی با بیش از ۴۰ سخنرانی دعوت کرد و در حال ترجمه به زبان‌های اسپانیایی، ایتالیایی، عربی، ژاپنی و پرتغالی است.
شاپیرو، به عنوان بنیان‌گذار و مدیرعامل گروه دیپلماسی صدا و مرکز بوم‌سازگان‌های موسیقی، راه جدیدی را برای تفکر درباره‌ی ارزش موسیقی و اقتصاد خلاق در شهرها و فضا‌های شهری تعریف کرده و از طریق آن، بر روی بیش از ۱۲۰ شهر و فضای شهری تأثیر گذاشته است تا در موسیقی و فرهنگ سرمایه‌گذاری کنند.
او گزارش‌های معتبری در مورد نقش موسیقی و فرهنگ در شهرها، گردشگری، اقتصاد شبانه، املاک و مستغلات و بازیابی نوشته است، از جمله، جامع‌ترین راهنمای موسیقی و اهداف توسعه پایدار (SDGs) که تاکنون نوشته شده است، با همکاری سازمان ملل متحد. او در صدها کنوانسیون جهانی، مانند SXSW، OECD و انجمن جهانی شهری سازمان ملل سخنرانی کرده و اولین سخنرانی TEDx در مورد نقش موسیقی در شهرها را ارائه داده است. او همچنین در سال ۲۰۲۲، برنده‌ی جایزه‌ی «روح مردمی» از انجمن بین‌المللی فولک شده است.
جستار پیش‌رو که به قلم شاین شاپیرو نگاشته شده، مقدمه‌ای بر مبحث شهرسازی موسیقی است. (علیرضا مهندس)
موسیقی می‌تواند شهرهای ما را بهبود ببخشد، پس چرا به «شهرسازی موسیقی» نپردازیم؟
چند سال پیش در ایالت کلرادو، یک سازمان غیرانتفاعی با اداره‌ی مسکن و توسعه‌ی شهری همکاری کرد تا به مسئله‌ی غیبت دانش‌آموزان دبیرستانی در بخشی محروم از شهر دنور رسیدگی کند. علاوه بر ساخت مسکن‌های اجتماعی جدید و ارائه‌ی آن با اجاره‌بهایی پایین‌تر از نرخ بازار به برخی از مستأجران، این شرکت تعدادی از موسیقی‌دانان حرفه‌ای را استخدام کرد تا در یک کلاس فوق‌برنامه که در طبقه‌ی همکف یکی از ساختمان‌ها قرار داشت، به آموزش تولید موسیقی بپردازند.
این برنامه، که «جوانان بر روی گرامافون» نام داشت، آهنگ‌سازی، تنظیم، دی‌جی کردن و مهارت‌های دیگر را آموزش می‌داد و موفقیت آن شگفت‌انگیز بود. نرخ غیبت دانش‌آموزان دبیرستانی که در کلاس فوق‌برنامه شرکت می‌کردند به نصف کاهش یافت، چرا که اگر در کلاس‌های عادی شرکت نمی‌کردند، اجازه‌ی شرکت در آن کلاس فوق‌برنامه را نداشتند.
همچنین، یک راه درآمد جدید برای موسیقی‌دانان محلی از طریق تدریس موسیقی ایجاد شد. از زمان شروع این کلاس‌های فوق‌برنامه، شرکت متولی برگزاری آن آلبوم‌هایی را ضبط، جشنوارهای محلی‌ای را برگزار کرده و زندگی صدها تن از ساکنین را بهبود بخشیده است.
* این جستار ترجمه‌ای است از «Music can improve our cities. So why isn’t music urbanism a thing?». قابل دسترسی در «citymonitor.ai»
۱ نظر